افراد برای بقا و برای داشتن حداقل ضرورت های زندگی  می بایست وفاداری خود را به حوزه قدرت به اثبات رسانند. وفاداری با شرکت در انتخابات و همراه شدن با جمع در روزهای خاص مورد نظر قدرت، اثبات می شود. از آن سو، حاکمان با آمار نشان می دهند که مورد وثوق مردم هستند. آنچنان که صدام حسین در انتخابات نمایشی خود در سال ۱۹۹۵، نشان داد اکثریت ۹۹ درصدی عراقی ها حامی او هستند!

در رومانی چائوشسکو، کسی حق نداشت در روز تولد رهبر کشور، اظهار خوشحالی نکند، حتی زمانی که ملت از گرسنگی و کمبود سوخت و دارو جان می سپردند.

با این وجود حاکمان در این کشورها نشان می دهند که مردم شان بسی هم خوشبخت هستند، آنچنان که مقامات کره شمالی طی یک تحقیق گسترده نشان دادند، مردم کره شمالی دومین جایگاه را از نظر شادی در دنیا دارند و فقط چینی ها کمی شادترند و آمریکایی ها نیز غمگین ترین افراد جهان هستند!