امروز و در جریان سی و سومین سالگرد ارتحال بنیانگذار انقلاب وقتی نوه او که تولیت حرم را نیز عهده دارد پشت تریبون قرار گرفت با شعارهای اعتراضی مواجه شد. شعارهایی که هم نظم مجلس را هنگام نطق او به هم زد و هم نشان داد کسانی که در جمعیت نشسته اند به اندازه ای با او مخالف هستند که تاب شنیدن سخنانش را ندارند.

این اتفاق برای حسن خمینی در سال 1388 نیز تکرار شد اما آن زمان برخی اعتقاد داشتند شعارهای طرح شده تحت تاثیر فضای انتخابات است. در چارچوب این نگاه شعارهای سال 1388 واکنشی به حمایت حسن خمینی از رقیب محمود احمدی نژاد در آن زمان بود. آن روز شعار دهندگان حامیان محمود احمدی نژاد توصیف شدند.

اما در سال 1401 نه از انتخابات خبری بود و نه حسن خمینی مثل آن زمان در حال کنش گری است. با عین حال پس از دو سال که مراسم ارتحال در فضای حرم برگزار شد سخنرانی او خوشایند برخی نبود.

این رفتار به قدری به چشم آمد که رهبر انقلاب نیز به صراحت واکنش نشان داد.

خبرگزاری فارس در شرح ماجرا گزارش داده است:" در حین سخنرانی تولیت حرم مطهر امام خمینی برخی از حضار با شعارهایی همچون «ما اهل کوفه نیستیم علی تنها بماند» و «مرگ بر ضد ولایت فقیه» حاشیه هایی را ایجاد کردند اما سید حسن خمینی به سخنرانی خود ادامه داد. رهبر معظم انقلاب در انتهای مراسم به این شعارها واکنش نشان دادند و فرمودند: شنیدم که امروز در اثنای سخنان جناب آقای سیدحسن خمینی، کسانی سروصدا کردند، با این کار بنده مخالفم، با این نوع تخریب کردن‌ها و سروصدا کردن‌ها بنده موافق نیستم، من مخالفم، این را بدانند همه، امیدوارم خدای متعال همه ما را به راه راست هدایت کند."

تکرار چنین اتفاقی برای حسن خمینی گرچه این بار با عتاب رهبر انقلاب روبرو شد اما از منظر ناظران سیاسی ریشه ها و پیامدهایی دارد.

برخی فعالان سیاسی در فضای مجازی این اتفاق را ناشی از نگرش و رفتار خمینی جوان در دهه اخیر می دانند. از دید آنان حسن خمینی از سیره امام دور شده و وارد صف بندی های سیاسی شده است. صف بندی هایی که به آشکار در تضاد با اصول و روش امام است. این رویکرد در برخی زمان ها تا جایی پیش رفت که او را به جای حسن خمینی نامیدن، حسن مصطفوی می نامیدن. مدعی بودن او را هاشمی رفسنجانی اداره می کند و همین اتفاق موجب شده ظرفیت منفی هاشمی در آن سال ها او را نیز درگیر کند. برخی از رسانه های نزدیک به پایداری، سبک زندگی او را هم نقد می کردند. سایت رجا در مطلبی با عنوان "کاسبی یک شازده با نام امام" نوشت: "نسل بزرگمردی چون امام خمینی بودن، باید مسئولیت ما نسبت به انقلاب را بیشتر کند یا سفره مان را عریضتر؟"

در مقابل گروهی دیگر هستند که اعتقاد دارند آنچه علیه حسن خمینی در این سال ها شکل داده شده پروژه سفارش شده است. در این پروژه هدف را مقابله با ورود نسل خمینی به عرصه عملی سیاست می دانند. عرصه ای که در آن، او در مقام یک کنش گر وارد می شود و خود را در معرض رای قرار می دهد یا تلاش می کند جریانی رای بیاورد.

از قرار معلوم آن گونه که برخی کاربران فضای مجازی مدعی شده اند اعتراض امروز در صحن حرم نیز در این راستا بود. در واقع شعارهای امروز در فضای واقعی علیه حسن خمینی آغاز پروژه نامحبوب بودن او در فضای مجازی بود. پروژه ای که با عتاب رهبری ناکام ماند.

البته اگر این پازل از بالا نگاه شود یک نکته دارد: گروهی که برخی نمایندگان مجلس به طعنه آنان را سوپر انقلابی می دانند اعتقاد دارند هیچ کدام از شخصیت های محترم و معظم انقلاب نیازمند به متولی و تببین گر ندارند. می تواند بی واسطه به اندیشه های آنان مراجعه کرد. این رویکرد نو اندیشانه با سنت بزرگان همخوانی ندارد. سنتی که در آن اولاد ارشد تداوم دهنده رسالت آنان می شد و تلاش می کرد تببین گر اندیشه سلف باشد. این گروه متولی را بر نمی تابد و فقط در یک صورت برای متولیان و تبیین گران حرمت قائل هست که از دایره اندیشه ای آنان خارج نشوند.

در این چارچوب هر کس کمی متفاوت نگاه کند یا تفسیر جدیدی داشته باشد که از دایره خودی خارج نباشد. دایره آنان از قضا بر پایه مفاهیم بنیان گذاشته که نسبتی با مدرنیته ندارد. جمهوریت، رای مردم و تفسیر به روز کردن از برخی باورها در تباین با این رویکرد است. از این رو آنان حسن خمینی که دغدغه جمهوریت را دارد نمی پسندند و متهمش می کنند که این دغدغه تصنعی است. آنچه بر حسن خمینی می گذرد را می توان از زبان برخی پژوهشگران این گونه خلاصه کرد: نسل جدید بنیاد گرایان علیه نسل بنیانگذاران فعال شده است.