ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران در صحن شورا گزارش محله‌گردی‌اش از « محله شهید اسدی» را قرائت کرد. این محله در حاشیه میدان امام حسین و ضلع شرقی خیابان 17 شهریور واقع شده و مهم‌ترین مساله آن مشکلات اجتماعی و فرهنگی و بعد بافت فرسوده است . محله ای با حدود 30هزار نفر جمعیت که در طی ده سال از حدود  15هزار نفر به دو برابر یعنی 30 هزار نفر افزایش یافته است.

به گفته امانی حضور مهاجرین عامل اصلی این افزایش جمعیت است. 700 خانواده بی‌سرپرست یا بد سرپرست که مادران بار اصلی مشکلات را بر دوش می‌کشند و از حمایت‌های مادی و معنوی لازم و کافی برخوردار نیستند، در این محله زندگی می‌کنند.  البته کمک‌های موردی و متفرقه به این افراد می‌شود اما کافی نیست و نیاز به استمرار و پایه‌ریزی یک سیستم برای حمایت از آنان وجود دارد. خانه‌های مجردی و بعضا پلاک قرمزی که چند برابر ظرفیتشان ساکن می‌پذیرند. در حالی که بنگاه‌های املاک ظاهرا با تابلوهایی که نصب کردند از پذیرش افراد مجرد خودداری می‌کنند مشخص نیست چگونه و با چه مکانیزمی این خانه‌ها در اختیار این افراد قرار می‍گیرد.

این عضو شورا تاکید کرد: اخیرا با هجوم اتباع بیگانه به محلات حاشیه میدان امام حسین و خیابان‌های اطراف این مشکل در حال تشدید شدن است. حضور معتادان متجاهر به ویژه در پایان ساعات روز و در طول شب و در نتیجه ناامنی و سرقت لوازم منزل، خودرو و مغازه یکی دیگر از مسائلی است که مورد اعتراض و شکایت مردم است. حتی در ساعات بازدید بنده که قبل از ظهر بود نیز تعدادی از این افراد در سطح محله مشاهده شدند. هر چند شهرداری منطقه ضایعات فروش‌های محله را کنترل کرده و مدعی است که همه دارای مجوز هستند اما مردم دید مثبتی به آنها ندارند و توزیع مواد مخدر در برخی از این مراکز را مشاهده کردند.

امانی گفت: خودروهای رها شده در معابر این محله که سال ها است زیر آفتاب، باد و باران در گوشه‌ای پارک شده‌اند و علی الرغم داشتن پلاک بدون صاحب هستند و برابر گزارش شهردار ناحیه جمع آوری آنها نیاز به مجوز مرجع قضایی دارد، به دلیل داشتن پلاک مجوز صادر نمی‌شود و این مشکلی است که اکثر محلات کم برخوردار و محروم شهر گرفتار آن هستند اما تعدادشان در این محله قابل توجه‌تر است. بافت فرسوده که تقریبا همه کالبد این محله و محلات اطراف را تشکیل می‌دهد در چمبره قوانین و ضوابط دست و پاگیر ساخت و ساز همچنان گرفتار است.

امانی با بیان اینکه هنگام بازدید از معابر فرعی این محله چشم‌اش به نوسازی برخی از پلاک‌های فرسوده روشن شد و ذوق‌زده به سراغ سازنده‌ها رفته است، گفت: اما درددل‌ها و حکایت آنها را که شنیدیم و پاسخی برای آن نداشتیم از آنان خواهش کردیم که در جلسه پایانی محله‌گردی در سرای محله حضور یابند و سه نفر از این افراد حاضر شدند که جلسه با حضور شهردار و معاون او تشکیل شد و گفتند برای صدور پروانه نوسازی چند سال با کفش آهنی دویدند و ابتدای کار برای ساکنین پلاک تجمیعی به مدت یک سال خانه اجاره کردند و بعد مجبور شدند یک سال دیگر تمدید کنند؛  خلاصه حرفشان این بود که اگر تعهد اخلاقی در قبال ساکنین نداشتند نوسازی را رها می‌کردند و عطایش را به لقایش می‌بخشیدند.

او اضافه کرد: البته از شهردار منطقه و معاون شهرسازی این دوره رضایت داشتند و بیشتر ایراد و انتقادشان به ضوابط خشک و سختگیرانه آن هم در این مناطق شهر تهران بود مثل 20درصد مجوز طبقه پنجم یا نمای جداره امام علی که 70 درصد آن قبلا شکل گرفته و برای 30 درصد باقی مانده‌اش ضوابطی ابلاغ شده که هم شهرداری و هم سازندگان بافت فرسوده را با بن بست مواجه کرده است.

امانی گفت: بازارهای شهرستانی و  جان‌فروز که شلوغ‌ترین محل‌های این منطقه است در ساعات آغازین روزدر حال رهاسازی ضایعات و پسماندهای میوه و تره بار و سایر محصولات خود از قبیل ماهی و مرغ در کف بازار بودند که سبب بوی نامطبوع آزاردهنده‌ای که مشام هر عابری را مشمئز می‌کند، شده بود. وانت بارهایی که به ویژه در ساعات بعدازظهر به صورت انبوه در حومه این دو بازار پارک می‌کنند و ضمن ایجاد ترافیک و سد معبر، موجب آلودگی صوتی هم می‌شوند.

امانی با اشاره به دو موضوع مشترک در همه تهران و همه محلاتی که تا کنون بازدید کرده است، گفت:  یکی نحوه نگهداری درختان حاشیه خیابان‌ها، کوچه ها و معابر است و درخواست می‌کنم به این نکته توجه شود. مشاهدات ما و  اظهارات مردم نگران کننده است. آبیاری درختان، زمان‌بندی آبیاری درختان، نحوه محصور کردن هنگام ترمیم پیاده راه، جمع شدن زباله‌های خاص و عمدتا پلاستیکی در اطراف ریشه درختان که عموما ریشه‌هایشان بیرون زده و در برخی موارد قطع این درختان یا خشک کردن آنها مسائلی است که به نظر می‌رسد باید برای‌شان چاره جدیدی اندیشیده شود و با روش‌های گذشته سنتی قابل نگهداری نیستند. سازمان بوستان‌ها این کار را به مناطق واگذار کرده و مناطق به نواحی واگذار کردند و تبعا از طریق آنها به پیمان‌کاران واگذار شده است. این که قرارداد پیمانکاران در این موضوع چیست یا اهلیت لازم را برای این امر حیاتی که تنفس و حیات درختان و شهروندان به آن ارتباط دارد را دارند یا خیر؟ نکاتی است که باید از مرجع بالاتری به این موضوع رسیدگی شود.

او ادامه داد: موضوع مشترک دوم تابلوی نام‌گذاری شهیدان سرفرازی است که با توجه به قدمت زمانی و در معرض باد و باران قرار گرفته و  تقریبا از بین رفتند و نه عکس شهید قابل تشخیص است و نه نامش خواناست. شهرداری تهران به ویژه در این دوره باید برای این نماد ایثار و شهادت چاره‌ای بیندیشد. در دوره سوم و چهارم این مسئولیت به سازمان بسیج شهرداری تهران واگذار شد که به خوبی مأموریت‌اش را انجام داد اما پس از آن مسئله رها شده است. به نظر من تابلوی نام شهدا و نماد شهدا در تهران به اندازه حیات درختان با توجه به تاکیدی که مقام معظم رهبری روی این موضوع دارند مهم است اما همچنان از کنار این موضوع می ذریم. بوستان بوعلی محله که یکی از دو فضای سبز مورد استفاده مردم است اخیرا با قطع  انبوه درختان مواجه شده است و اطلاع رسانی مناسبی به مردم نشده است. مردم قطع درختان را به شهرداری نسبت می‌دهند و می‌گویند شهرداری می‌خواهد این پارک را به پارکینگ تبدیل کند که از طرف شهردار منطقه در جلسه تکذیب شد و علت قطع درختان را که برخی از آنها جوان با بن کم هستند را آفت اعلام کردند که ظاهرا بعد از قطع از کمیسیون ماده هفت اجازه گرفتند. مشابه شرایط نگهداری درختان نیز برای قطع درختان که شهرداری به خاطر آفت یا هر دلیل دیگری قطع می‌کند و مردم به راحتی آن را نمی پذیرند باید یک پیوست اجتماعی تهیه شود.

او ادامه داد: ساختمان سینمای رنگین کمان در خیابان شهرستانی که متعلق به شهرداری تهران است و 17 سال است که رها شده فرصتی است که در صورت توافق با چند مغازه همکف آن امکان اجرای یک طرح فرهنگی برای مردم و شهرداری فراهم خواهد شد. وضعیت نظافت و رفت و روب در محله به جز دو بازاری که گفتم قابل قبول است و اکثر مخازن نو و جدید هستند و مردم از این موضوع رضایت داشتند. تنها زمین و سالن ورزشی محله در اجرای پروژه بزرگراه امام علی با بیمارستان بوعلی که بخشی از آن که در طرح امام علی قرار گرفته بود تهاتر شده و زمین کوچک چمن مصنوعی که در شرق بزرگ راه قرار گرفته امکان بهره‌برداری‌اش توسط مردم فراهم نشده است.

امانی در نهایت خواسته‌های مردم را قرائت کرده و گفت: اول؛ قرارگاه اجتماعی شهرداری تهران مسائل اجتماعی و فرهنگی محلاتی مثل محله شهید اسدی یا شهید هرندی یا رضویه و چند محله که در تهران تقریبا در این زمینه به نام هستند را به ویژه در چهار موضوع؛  زنان سرپرست خانوار یا بد سرپرست، خانه‌های مجردی و پلاک قرمز، حضور اتباع بیگانه و  معتادین متجاهر که در حال حاضر در دستور کار قرارگاه اجتماعی است اما هنوز کامل نشده را در دستور کار خود قرار دهد و برای این چهار موضوع که این محلات گرفتارشان هستند چاره اندیشی کند.

دوم؛ مراکز خرید و فروش ضایعات محله مجدد کنترل و از فعالیت مراکز غیر رسمی و مشکوک به قرمز بودن جلوگیری شود. سوم؛ مرکز حقوقی شهرداری تهران موضوع خودروهای رها شده در معابر که به دلیل داشتن پلاک جا‌به‌جایی و انتقال آنها به پارکینگ ممکن نیست با هماهنگی قوه قضاییه حل و فصل کند. چهارم؛ ضوابط ویژه بافت فرسوده هر منطقه تهران متناسب با نیازهای مردم و ویژگی‌های اجتماعی و فرهنگی و سایر متغیرهای مربوطه سریعا بازنگری و ابلاغ شود. پنجم؛ طرح سامان‌دهی بازارهای شهرستانی و جانفروز که ظاهرا توسط منطقه طراحی و در مراحل نهایی خود قرار دارد سریع تر ابلاغ و اجرا شود. ششم؛ نحوه نگهداری و حفاظت از درختان واقع در حاشیه خیابان‌ها و معابر عمومی شهر نیاز به بازنگری جدی دارد و شهرداری تهران برای جلوگیری از خشک شدن و مرگ این جانداران مثمر و مفید برنامه عاجل تهیه و اجرا کند. هفتم؛ برای قطع درختان خشک شده یا آفت زده مخصوصا اگر توسط خود شهرداری انجام می شود دستورالعملی شفاف و کارشناسی شده و علمی نیاز است و باید پیوست اجتماعی، اطلاع رسانی، توجیح مردم و اغنای افکار عمومی هم یکی از پیوست های این دستورالعمل باشد.هشتم؛ برای نوسازی و جا‌به‌جایی تابلوی نام‌گذاری شهدای سرافراز انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و دفاع از حرم در معابر و کوچه های تهران فکری شود. نهم؛ ساختمان سینمای رنگین کمان که می تواند تنها فضای فرهنگی این محله کم برخوردار باشد، در طرح های توسعه محلی تعیین تکلیف شود.