از تعهد به ثبات تا تهدیدات هستهای
گستاخی نظامیان، شکاف در نخبگان: سختترین لحظه برای پوتین در آستانه هفتادسالگی
اکوایران: در حالی که پوتین روز جمعه 70 سالگیاش را جشن گرفت، خود را در برابر طوفانی میبیند که ساخته خودش است: ارتش او شکستهای تحقیرآمیزی را در اوکراین متحمل شده است. صدها هزار روس در حال فرار از دستور بسیج او هستند و ستوانهای ارشد او علنا به رهبران نظامی توهین می کنند.
به گزارش اکوایران، علیرغم آنچه تا یک سال پیش از این تصور میشد، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، در آستانه جشن تولد هفتادسالگی خود با بحران کمسابقه ای مواجه شده است. شکستهای پی در پی در جبهه اوکراین باعث تردید نخبگان روس در توانایی حکمروایی او شده است، به گونهای که هر لحظه امکان دارد پوتین برای خروج از این تنگنا مجبور به استفاده از سلاح اتمی شود. خبرگزاری آسوشیتدپرس، در آستانه تولد هفتادسالگی پوتین با انتشار یادداشتی با عنوان «مسیر پوتین: از تعهد به ثبات تا تهدیدات هستهای» مخمصه اخیر رهبر روسیه را مورد تحلیل خود قرار داده است:
بحران خودساخته در آستانه هفتادسالگی
ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، در حالی که روز جمعه 70 ساله شده، خود را در برابر طوفانی میبیند که خودش ساخته است: ارتش او شکستهای تحقیرآمیزی را در اوکراین متحمل شده است. صدها هزار روس در حال فرار از دستور بسیج او هستند و ستوان های ارشد او علنا به رهبران نظامی توهین می کنند.
پوتین با محدود شدن فضای مانور خود، بارها تهدید کرده میتواند برای حفاظت از دستاوردهای روسیه در اوکراین به سلاحهای هستهای متوسل شود -تهدیدی وحشتناک که ادعاهای ثبات را که در طول حکومت 22 ساله خود تکرار کرده، در هم میریزد.
لحظهای سخت برای تزار جدید
به گفته آندری کولسنیکوف، یکی از اعضای ارشد مؤسسه کارنگی «این واقعاً لحظه سختی برای او است، اما او نمیتواند دیگران را متهم کند. او این کار را خودش انجام داد و مستقیماً به سمت مشکلات بزرگ پیش می رود».
پوتین با آغاز جنگ فاجعهبار در اوکراین -بزرگترین درگیری نظامی اروپا از زمان جنگ جهانی دوم- یک قرارداد اجتماعی نانوشته را شکست که در آن روسها به طور ضمنی موافقت کردند که از آزادیهای سیاسی پس از دوران شوروی در ازای رفاه نسبی و ثبات داخلی چشمپوشی کنند.
میخائیل زیگار، روزنامهنگاری که تماسهای گستردهای با نخبگان کرملین داشته و کتابی پرفروش درباره پوتین و اطرافیانش منتشر کرده، خاطرنشان کرد که این حمله نه تنها برای مردم بلکه برای نزدیکترین نزدیکان پوتین غافلگیرکننده بود. زیگر گفت: «همه آنها در شوک هستند. هیچ یک از آنها نمی خواستند تحولات را به این شکل ببینند، فقط به این دلیل که همه چیز را از دست خواهند داد. اکنون همه آنها به خون آلوده شده اند و همه می دانند که جایی برای فرار ندارند».
استانیسلاو بلکوفسکی، مشاور سیاسی قدیمی با ارتباطات گسترده در میان طبقه حاکم، این تهاجم را مکانیزمی برای «خود تخریبی برای پوتین، رژیم او و فدراسیون روسیه» توصیف کرد.
اعلام بسیج غیرحسابشده و از بین رفتن پایگاه اجتماعی پوتین
با عقب نشینی ارتش روسیه زیر ضربات نیروهای اوکراینی مسلح به سلاح های غربی، پوتین با الحاق چهار منطقه اوکراین و اعلام بسیج نسبی از سیصدهزار نیروی ذخیره برای حمایت از خط مقدم در حال فروپاشی، خطرات را افزایش داد.
فراخوان بد سازماندهی شده باعث هرج و مرج گسترده شده است. ارتش در تلاش است تا تدارکاتی را برای سربازان تازه وارد فراهم کند، به بسیاری از آنها گفته شد که خودشان کیت های پزشکی و سایر وسایل اولیه را بخرند و در حالی که منتظر اعزام به جبهه بودند، روی زمین بخوابند. شبکههای اجتماعی مملو از بحثهایی در مورد چگونگی طفره رفتن از استخدام شدهاند و صدها هزار مرد از بسیج گریختند و مرزهای روسیه با همسایگان شوروی سابق را هجوم آوردند.
کولسنیکوف خاطرنشان کرد که بسیج پایگاه اصلی حمایت پوتین را از بین برده و زمینه را برای تحولات سیاسی احتمالی فراهم کرده است. «بعد از بسیج محدود، نمی توان به کسی توضیح داد که او سیستم را تثبیت کرد. او اساس ثبات را بر هم زد.»
گستاخی نظامیان و شکاف در نخبگان
شکستهای نظامی همچنین باعث توهین عمومی برخی از ستوانهای ارشد پوتین به رهبران نظامی شد. کرملین هیچ کاری برای متوقف کردن انتقادات انجام نداده است، سیگنالی مبنی بر اینکه پوتین میتواند از آن برای ایجاد زمینهای برای تغییر عمده مقامات ارشد و سرزنش آنها برای شکستها استفاده کند.
به گفته بلکوفسکی: «درگیری بین قبیله های قدرتمند در همراهان پوتین می تواند سیستم را بی ثبات کند و کنترل پوتین را به طور قابل توجهی بر وضعیت کشور تضعیف کند».
آشفتگی گسترده نشان دهنده تضاد چشمگیر با تصویر پایداری پوتین از زمان گرفتن قدرت در سال 2000 است. او بارها و بارها وضعیت آشفته پیش از خود -دوره زمامداری بوریس یلتسین- را یادآور شده، زمانی که به گفته او الیگارش های وابسته به غرب در حال چپاول کشور بوده و همزمان میلیون ها نفر در فقر فرو رفته بودند. روس ها مشتاقانه وعده های پوتین را برای بازگرداندن عظمت کشورشان در میان رونق اقتصادی نفت محور پذیرفته اند ، و آنها تا حد زیادی نسبت به سرکوب بی امان کرملین بر آزادی های سیاسی بی تفاوت بوده اند.
وضعیت اوکراین مهم است اما تعیین کننده نیست
با این حال آنها که از نزدیک با تفکر پوتین آشنا هستند تصور می کنند که او هنوز هم معتقد است می تواند به عنوان برنده ظاهر شود. بلکوفسکی استدلال کرد که پوتین امیدوار است با استفاده از انرژی به عنوان ابزاری برای فشار ، برنده شود. وی با کاهش جریان گاز به اروپا و برخورد با اوپک برای کاهش تولید نفت ، می تواند قیمت ها را بالا ببرد و فشار را به ایالات متحده و متحدین آن افزایش دهد.
بلکوفسکی گفت ، پوتین از غرب می خواهد که وضعیت موجود در اوکراین را به طور ضمنی بپذیرد ، همکاری انرژی با روسیه را از سر بگیرد و فلج کننده ترین تحریم ها و مسدودیت دارایی های روسی را برطرف کند. بلکوفسکی گفت: «او هنوز هم معتقد است که به مرحله نهایی مسابقه با غرب راه خواهد یافت ، جایی که اوضاع در خط مقدم اوکراین فقط یک عنصر مهم اما تعیین کننده نیست».
تن به باج خواهی پوتین نمی دهیم!
در همین زمان ، پوتین تهدید کرد که از «همه ابزار موجود» برای دفاع از سرزمین های تازه الحاق شده استفاده می کند. ایالات متحده و متحدانش گفته اند که تهدیدهای پوتین را جدی می گیرند ، اما به به باج خواهی پوتین تن نمی دهند. اوکراین هم وعده داده علی رغم لفاظی روسیه ، ضد حمله خود را تحت فشار قرار دهد.
کولسنکوف تهدیدهای هسته ای پوتین را بازتابی از ناامیدی های در حال رشد ائ توصیف کرد. کولسنکوف گفت: «این آخرین قدم برای او به این معنا است که این یک خودکشی است. اگر او برای این قدم آماده است ، به این معنی است که ما شاهد یک دیکتاتور هستیم که حتی از استالین نیز بدتر است».
برخی از ناظران استدلال کرده اند که اگر پوتین دکمه هسته ای را فشار دهد ، ناتو می تواند با سلاح های معمولی به روسیه حمله کند. بلکوفسکی هشدار داد که پوتین قاطعانه معتقد است که ایالات متحده و متحدینش جرات نمی کنند اگر روسیه از سلاح هسته ای تاکتیکی در اوکراین استفاده کند، حمله کنند.
زگر رهبر روسیه را با یک خلبان جنگنده مقایسه کرد که سعی می کند با حمله به سر دشمن پیروز شود و منتظر بماند تا ابتدا از او دور شود. زگر گفت: "او فکر می کند که قدرت دارد». وی خاطرنشان کرد که صاحبنظران نتوانستند الحاق کریمه را در سال 2014 و تهاجم فعلی فقط به این دلیل که از معیارهای منطقی استفاده می کردند ، پیش بینی کنند. وی گفت: «برداشت های گذشته ما در مورد محدودیت های منطقی ، همه به اثبات رسیده است.چنین محدودیتی وجود ندارد».
تیتر یک در اکوایران
پربینندهترینها
-
فوری؛ شورای حکام آژانس قطعنامه ضدایرانی را تصویب کرد
-
انتقاد تند پزشکیان از غرب: شما مرد هستید که با بمب زنان و کودکان را کشتار میکنید!
-
فوری؛ ممکن است امشب قطعنامه صادر نشود
-
زنگ خطر برای دریای خزر/ کاهش تراز آب و پیامدهای آن
-
واکنش فوری تهران به قطعنامه شورای حکام آژانس
-
معمای ترامپ در مواجهه با تهران/ چه چیزهایی میتواند مانع از مذاکره شود؟
-
توصیه مولوی عبدالحمید به گفتوگو با آمریکا و اروپا/ گام اهل سنت برای وفاق
-
پشت پرده معامله قرن بن سلمان با پوتین
-
چرا غرب از گروسی ناامید شد؟/ واکنش تهران به صدور قطعنامه احتمالی چه خواهد بود؟