ولع قاره سیاه برای صادرات انرژی

به گزارش اکوایران، پروژه جدید گاز طبیعی مرتبط با سواحل غربی آفریقا به میزان 80 درصد تکمیل شده و در حال حاضر منبع تامین کننده انرژی جایگزین برای اروپا قلمداد می شود.انتظار می رود که میدان اولیه در نزدیکی خطوط ساحلی سنگال و موریتانی که حاوی حدود 15 تریلیون فوت مکعب( 425 میلیارد متر مکعب) گاز باشد که پنج برابر بیشتر از میزان انرژی مورد نیاز آلمان در تمام سال 2019 است. با این همه ناظران می گویند انتظار نمی رود که تولید گاز تا پایان سال اینده به واسطه برخی چالش ها آغاز شود. از همین رو پروژه های انرژی در قاره سیاه به حل بحران انرژی اروپا که ماحصل نبرد در اوکراین است، کمکی نخواهد کرد. گوردون بیرل، یکی از مدیران اجرایی پروژه BP در این باره می گوید که توسعه این برنامه به موقع اجرایی نخواهد شد  بالاخص آن که اروپا به دنبال کاهش اتکای خود به گاز طبیعی روسیه برای تامین انرژی کارخانه ها، تولید برق و گرمایش خانه ها به منابع جایگزین نیاز دارد.

 آفریقا در صدد فروش بیشتر است

ذخایر گاز طبیعی آفریقا گسترده تر است و کشورهای شمال این قاره مانند الجزایر دارای خطوط لوله ای هستند که قبلا به اروپا متصل بودند، با این همه کمبود زیرساخت ها و چالش های امنیتی مدت ها است که تولیدکنندگان فعال در سایر بخش های این قاره را از افزایش صادرات بازداشته است. به نوشته آسوشیدتدپرس، در حال حاضر، تولیدکنندگان آفریقایی در تلاش برای قطع تعاملات یا کاهش مصرف انرژی هستند تا برای تقویت ساختارهای مالی شان، بیشتر بفروشند. با این همه برخی از رهبران هشدار می دهند که صدها میلیون آفریقایی فاقد برق هستند و به منابع انرژی در خانه نیاز دارند. از طرفی دیگر پروژه های گاز برخی از بازیگران قاره سیاه چون نیجریه با خطر سرقت انرژی و هزینه های بالا روبه رو هستند. در چنین شرایطی کشورهای دیگر چون موزامبیک که در آنها ذخایر گاز وسیع کشف شده به واسطه فعالیت های گروه های تروریستی  درگیر تاخیر در اجرای پروژه های خود می باشند.

هجوم اروپا به منابع قاره سیاه

اروپا برای تامین منابع جایگزین تلاش می کند زیرا مسکو جریان گاز طبیعی به کشورهای اتحادیه اروپا را کاهش داده است؛ رخدادی که باعث افزایش قیمت انرژی و افزایش انتظارها از رکود شده است. 27 کشور اتحادیه اروپا که وزرای انرژی شان این هفته برای بحث در باب سقف بهای گاز تشکیل جلسه می دهند در حال آماده شدن برای احتمال قطع گاز روسیه هستند اما همچنان  توانسته اند تا ذخایر گاز را به میزان  90 درصد پرکنند.رهبران اروپایی به قطر، آذربایجان و به ویژه کشورهای شمال آفریقا هجوم آورده اند؛ بالاخص قاره سیاه؛ جایی که یکی از بازیگرانش یعنی الجزایر یک خط لوله به ایتالیا و دیگری به اسپانیا دارد. ایتالیا در ماه جولای، یک ماه پس از توافق مصر با اتحادیه اروپا و اسرائیل برای افزایش فروش ال نی جی، قراردادی به ارزش 4 میلیارد دلار با الجزایر امضا کرد. آنگولا نیز قرارداد گازی با ایتالیا امضا کرده است. به گفته تحلیلگران، در شرایطی که توافق قبلی به بزرگ ترین شرکت انرژی ایتالیا اجازه می داد تا تولید در دو میدان گازی الجزایر را در این هفته کلید بزند، زمان تولید و ارسال به واسطه عدم وجود جزئیات مشخص نبود.

ولع برای صادرات

رهبران افریقایی از کشورهای خود می خواهند که از این پروژه ها سود نقدی برده و همه انرژی که در اختیار دارند را صادر کنند. تخمین زده می شود که 600 میلیون آفریقایی به برق دسترسی ندارند. پس روند عادلانه و منصفانه آن است که این کشور از منابع موجود خود برای تامین انرژی اولیه، بهبود رقابت پذیری اقتصادی و دستیابی به دسترسی جهانی برق استفاده کند.محمود کعبی، استاد اقتصاد فعال در عرصه انرژی در این باره گفت: الجزایر یکی از تامین کنندگان اصلی است- این کشور و مصر 60 درصد از تولید گاز طبیعی آفریقا در سال 2020 را به خود اختصاص داده اند، اما در این مرحله نمی تواند جایگزین گاز روسیه به اروپا باشد و کمبود آن را جبران کند. به باور او، روسیه تولید سالانه 270 میلیارد متر مکعب دارد که بسیار زیاد است. الجزایر 120 میلیارد متر مکعب تولید می کند که به میزان 70.50 درصد آن صرف بازار داخلی می شود. تام پردی، تحلیلگر حوزه گاز اروپا، خاورمیانه و آفریقا هم معتقد است که در سال جاری الجزایر می تواند صادرات لوله ای 31.8 میلیارد متر مکعبی داشته باشد او در این باب گفت: نگرانی اصلی مرتبط است با سطح افزایش تولید که می توان بدان دست یافت و همچنین تاثیری که تقاضای داخلی با توجه به میزان مصرف گاز الجزایر می تواند داشته باشد.

مصر به واسطه کمبود نقدینگی به دنبال صادرات بیشتر گاز طبیعی به اروپا است، رسانه های دولتی این کشور گزارش دادند که رهبران این کشور امیدوارند با تغییر مسیر  و اختصاص 15 درصد از مصرف گاز داخلی خود برای صادرات، 450 میلیون دلار اضافی در ماه در اختیار مصر قرار می گیرد.بیش از 60 درصد از مصرف گاز طبیعی مصر هنوز توسط نیروگاه ها برای حفظ کارکرد این کشور استفاده می شود و بیشتر ال نی جی های مصر به بازارهای آسیایی روانه می گردد. در چنین شرایطی یک قرارداد جدید سه جانبه موجب خواهد شد که اسرائیل گاز بیشتری را از طریق مصر به اروپا ارسال کند؛ مصری که امکاناتی برای مایع کردن گازش برای صادرات از طرق دریا ندارد.در نیجریه برنامه های بلندپروازنه با وجود سال ها برنامه ریزی هنوز به نتیجه نرسیده  اند، از همین رو این کشور در سال گذشته کم تر از یک درصد از ذخایر گاز طبیعی خود را صادر کرد. خط لوله پیشنهادی به طول 4400 کیلومتر که گاز نیجریه را از طریق نیجر به الجزایر می رساند از سال 2009 متوقف شده آن هم به دلیل هزینه تخمینی اش که 13 میلیارد دلار برآورد شده است. بسیاری نگرانند که حتی در صورت تکمیل این پروژه، خط لوله گاز ترانس صحرا با خطرهای امنیتی مانند خطوط لوله نفت نیجریه روبرو شود؛ خطوطی که هدف حملات شبه نظامیان رادیکال و تروریست ها قرار گرفته اند. اولوفولا ووسو، کارشناس نفت در این باره گفت: همین چالش ها مانع افزایش صادرات گاز به اروپا می شود. به باور این تحلیلگر: اگر واقعیت ها را لحاظ کنیم، مسائل مرتبط با سرقت نفت خام، توانایی ها برای تامین گاز اروپا را زیر سوال می برد. با این همه به عقیده ووسو پیگیری پروژه ال ان جی سودآورترین استراتژی گاز تا به امروز است.