سازمان صلاح و ‌مصلحت بورس

تغییر ساعت زمان معاملات، تصمیم برای کاهش دامنه نوسان، اعمال محدودیت‌ها و دستورات مختلف برای خرید و فروش حقوقی‌ها و حقیقی‌ها، ممنوعیت معاملات الگوریتمی، ممنوعیت خرید و فروش روزانه، اعطای مجوز به بانک‌ها برای خرید از بازار سرمایه، استفاده از منابع صندوق توسعه ملی برای تزریق به بازار سرمایه و بسیاری دیگر... سازمان بورس و مدیران ارکان چرا اعتقادی به کارایی بازار ندارند و به جای افزایش آن، به انحا مختلف بازار را از ماهیت خود تهی می‌کنند؟ چرا این مدیران به جای توسعه ابزارهای مالی مختلف و حذف دامنه نوسان و حجم مبنی برای 50 شرکت برتر بورس و پیگیری اصلاح قوانین برای لغو پذیرش کردن شرکت‌هایی که از شفافیت لازم برخودار نیستند و تسهیل پذیرش شرکت‌های جدید، تقویت بازوی نظارتی و طراحی دستورالعمل‌های معاملاتی دقیق و به دور از سلیقه شخصی، به وظیفه اصلی خود عمل نمی‌کنند؟ شاید برایتان جالب باشد که در بازار این گزاره زیاد شنیده می‌شود که سخت‌گیری ناظر فرابورس از بورس کمتر است! مگر دستورالعمل‌‌ها با چقدر با هم تفاوت دارد؟