انتخابات آمریکا، اوکراین را تسلیم پوتین می‌کند؟

به گزارش اکوایران، مردم آمریکا در شرایطی خود را برای انتخابات میان دوره ای کنگره آماده می کنند که جنگ در اوکراین امروز در کانون توجه افکار عمومی این کشور قرار دارد. تا به امروز ایالات متحده برای تقویت نظامیان اوکراینی تلاش های بین المللی را رهبری کرده و حمایت های نظامی و اقتصادی حیاتی را در اختیار کی یف قرار داده است، با این همه شکاف سیاسی حاکم بر ساختار آمریکا گویای این است که این حمایت ها شاید بعد از اعلام نتایج کنگره بدین شکل ادامه نیابد.

سایه نبرد اوکراین بر کارزار میان دوره ای

تا به امروز کوین مک کارتی، رهبر ارشد جمهوری خواهان و رهبر اقلیت مجلس نمایندگان بیش از هرکدام از چهره های جمهوری خواه در باب حمایت های واشنگتن از کی یف اظهار نظر کرده و اوایل اکتبر هم عباراتی حاشیه ساز بر زبان آورد و گفت کنگره تحت کنترل جمهوری خواهان قرار نیست چک سفید در اختیار اوکراین قرار دهد؛ همزمان 30 قانونگذار دموکرات مترقی نیز نامه ای خطاب به بایدن نوشتند و بر برقراری آتش بس در اوکراین تاکید کردند؛ نامه ای که به واسطه حاشیه های بسیار اواخر اکتبر پس گرفته شد.

 مارجری تیلور گرین نیز اخیرا گفته «تنها مرزی که دموکرات ها نگرانش هستند، مرزهای اوکراین است نه مرزهای جنوبی آمریکا. با این همه تحت مدیریت جمهوری خواهان  حتی یک اسکناس پول هم به اوکراین فرستاده نخواهد شد.کشور ما دوباره به اولویت اول ما تبدیل می شود!».این اظهارات و فعل و انفعال ها در حالی رسانه ای شده که داده های نظرسنجی ها نشان از آن دارد که افکار عمومی مردمان آمریکا از تداوم سیاست های حمایتی آمریکا به شدت استقبال می کنند.نظرسنجی رویترز و ایپسوس اوایل اکتبر نشان داد که 73 درصد آمریکایی ها بر این باورند که ایالات متحده باید از اوکراین حمایت کند. همزمان 66 درصد از پاسخ دهندگان هم گفتند که واشنگتن به طور خاص باید تسلیحاتش را در اختیار کی یف قرار دهد. این در حالی است که براساس اطلاعات نظرسنجی های مشابه که دو ماه قبل نتایج شان رسانه ای شدند، حمایت ها 51 درصد بیشتر بود.آخرین نظر سنجی دانشگاه مریلند هم نتایج مشابهی را منتشر کرده است.

مصاف جمهوری خواهان با افکارعمومی

با لحاظ کردن این واقعیت که نتیجه جنگ روسیه در اوکراین چندان روشن نیست، آرای آمریکایی ها در کارزار پیش رو این پتانسیل را ایجاد خواهد کرد تا چشم انداز ژئوپلتیکی جهان بالاخص اروپا در سال های آینده تغییر کرده و شکلی تازه پیدا کند. دانیل فرید، عضو برجسته شورای آتلانتیک بر این باور است که اگر جمهوری خواهان کنگره(حتی مجلس نمایندگان) را در اختیار بگیرند، پویایی سیاسی داخلی در واشنگتن به سمت رویارویی با جمهوری خواهان پیش خواهد رفت؛جریانی که وقت خود را صرف ادعاها و اتهام ها می کنند.

تکرار تاریخ؛ ظهور انزواطلبان؟

 در عرصه سیاست خارجی نیز جمهوری خواهان به دو جناح های نئوریگانیست و ترامپیست تقسیم خواهند شد؛ طبیعتا هر دو جریان دولت بایدن را برای توقف حمایت از اوکراین تحت فشار قرار خواهند داد و تلاش می کنند تا زمینه را برای افزایش رویارویی میان واشنگتن و پکن هموار کنند. هر دو جریان همچنین بر تقسیم هزینه های بیشتر(مرادهزینه های دفاعی است) تاکید خواهند داشت. نئوریگانیست ها از عقب نشینی در برابر پوتین (مصالحه با پوتین)خواهند گفت در حالی که استدلال ترامپیست ها بر محور کاهش حمایت از اوکراین استوار است؛ هرچند این گروه نیز از توافق با پوتین استقبال خواهند کرد چرا که آن را در راستای منافع ملی ایالات متحده می دانند. پس می توان گفت که موضع این جریان بی شباهت به موضع انزواطلبان بی تفاوت به ظهور پوتین در اواخر دهه 1930 نخواهد بود.

چند صدایی در صف دموکرات ها

در این میان دموکرات ها نیز ممکن است در باب حمایت از اوکراین درگیر انشعاب شوند، بدین معنا که دموکرات های تندرو و رادیکال و چپ موضع مشابه جمهوری خواهان اتخاذ خواهند کرد تا آمریکا را از اوکراین دور کنند. با این همه تعدادشان بسیار کم خواهد بود.

هراس از یک احتمال واقعی!

درخواست ها برای مذاکره در باب شرایط پوتین بدین معنا است که آمریکا باید اوکراین را وادار کند تا مردم و جغرافیای خود را تسلیم روس ها نماید؛ هرچند تا مادامی که پوتین به دنبال پیروزی به دست نیامده در اوکراین باشد، کشاکش ها در این سرزمین ادامه خواهد یافت. سوریا ایوانز، عضو ارشد شورای آتلانتیک معتقد است زلنسکی در سال 2019 به سختی آموخت که سیاست داخلی ایالات متحده تا چه اندازه می تواند بر واقعیت های اوکراین تاثیر بگذارد. از همین رو او و تیمش حق دارند نگران نتایج نظرسنجی ها باشند.

 پیش بینی این که جمهوری خواهان تهدیدهایشان در باب کاهش کمک های اوکراینی را اجرایی خواهند کرد یا نه، غیر ممکن است، اما این احتمال واقعی است. به باور ایوانز، برنامه پوتین روشن بود. او با ایجاد بحران انرژی و افزایش تورم به نارضایتی های عمومی دامن زد تا زمینه را برای سقوط رهبران و دولت های مخالفش هموار کند. در چنین شرایطی اگر جمهوری خواهان کنترل مجلس نمایندگان را در اختیار بگیرند و به کاهش حمایت آمریکا از کی یف رای دهند، طبیعتا در راستای منافع پوتین عمل خواهند کرد.

نباید به پوتین فرصت داد

گروهی بر این باورند که جو بایدن و مشاورانش در باب حمله روسیه به اوکراین کوتاهی کرده اند، با این حال آنگونه که ناظران می گویند کمک به پوتین برای فتح نسل کشی خودخوانده دموکراسی اروپایی در حال ظهور، راهی اشتباه برای نشان دادن انتقادهای مشروع از سیاست خارجی آمریکا است.

حال  نتیجه انتخابات میان دوره ای هر آنچه باشد، آمریکا نباید به پوتین فرصتی برای مانور دهد. کریستینا هوک، استادیار دانشگاه کنسو بر این باور است که افکار عمومی آمریکا در اوکراین به شکل قابل توجهی دو حزبی و با دوام است تا جایی که 73 درصد آمریکایی ها در نظرسنجی اخیر رویترز و ایپسوس خواهان تداوم حمایت های آمریکا از اوکراین در برابر شمشیرهای هسته ای روسیه هستند، دو سوم آنها نیز می گویند که جنگ را از نزدیک دنبال می کنند بالاخص آن که پویایی های مهم نظامی در این جغرافیا به شکلی برجسته به نفع کی یف تغییر کرده است.

خطر اخلاقی تسلیم

اعداد راوی این واقعیت است که اجماع در باب اوکراین بر چرخه کارزار پیش رو حاکم است. پس صرف نظر از نتایج انتخابات میان دوره ای، به نظر می رسد اکثریت سیاستمداران در راهروهای احساس های عمومی رای دهندگان خود که به درستی خطراخلاقی تسلیم در برابر خشونت روسیه را درک کرده اند، ناچار خواهند شد خواسته های حامیانشان را منعکس کنند.

از آنجایی که سیاستگذاری چرخه انتخابات ایالات متحده پس از انتخابات میان دوره ای تغییر خواهد کرد؛ به نظر می رسد بیانیه های دو حزبی در باب اهمیت استراتژیک شکست آشکار روسیه و همچنین حفظ نظم جهانی مبتنی بر قواعد ثبات سیاسی و موفقیت اقتصادی ایالات متحده افزایش خواهد یافت. هرچند هنوز نمی توان انگیزه رهبران کنگره درباره اوکراین را پیش بینی کرد. داگ کلاین، تحلیلگر معتقد است که اوکراین امروز تنها موضوعی است که برای هر دو حزب آمریکا در اولویت قرار دارد.

صداهایی که رقیب را جسورتر می کند

صرف نظر از انتخابات میان دوره ای، عموم آمریکایی ها حامی تداوم حمایت ها از اوکراین هستند. این احتمال هم وجود دارد که اکثریت کنگره بر حمایت بیشتر از این کشور در برابر روسیه تاکید کنند. طبیعتا این خبر، خبر خوبی است با این حال در هر دو طرف( اعم از دموکرات و جمهوری خواه) صداهایی به گوش می رسد که روسیه را جسورتر خواهد کرد و اوکراین را در موضع ضعف قرار خواهد داد. از همین رو، دولت بایدن در حال بررسی طرحی قانونی است تا به واسطه آن امکان ارسال بسته حمایت دیگری به اوکراین هموار شود.

بایدن به خوبی این حقیقت را می داند که گاها مخالفت خوانی های اقلیت ها نه تنها به هرج و مرج حاکم دامن زده بلکه مانع از آن شده تا رئیس جمهوری قانونی درست را امضا کند. حال اگر مخالف خوان ها در کنگره افزایش یابند، کمک های مستمر به اوکراین ممکن است به هدف تبدیل شوند. فعلا شواهد نشان می دهد که علیرغم مواضع تند جمهوری خواهان و اقلیتی از دموکرات ها، اجماعی در باب حمایت از اوکراین ایجاد شده مشروط بر آن که دوستان کی یف تلاش ها برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی را ادامه دهند و بدین طریق سیاستمدار مخالف سیاست های حمایتی را در تنگنا قرار دهند.