به گزارش اکوایران، در سال‌های اخیر بارها اخباری مبنی بر آلوده بود، محصولات کشاورزی به باقی‌مانده سموم شنیده می‌شود؛ اخباری که هر بار از سوی مقامات ایرانی تکذیب می‌شد. تا اینکه  اخباری مبنی بر بازگشت محصولات ایرانی از کشورهای هدف منتشر شد. سال گذشته یک بار کیوی از هند برگشت خورد، سپس خبر بازگشت سیب زمینی از ازبکستان رسید و دست آخر در دی ماه خبر برگشت خورن فلفل دلمه از  روسیه رسید.

در روزهای اخیر هم خبری مبنی بر آلوده بودن محصولات کشاورزی ایرانی در رسانه‌های امارات منتشر شد. اخباری که البته این بار به نقل از خبرگزاری‌های داخلی از سوی سازمان کشاورزی و ایمنی غذایی ابوظبی تکذیب شد. این سازمان  در بیانیه‌ای که روز چهارشنبه منتشر شد، سلامت همه مواد غذایی و محصولات کشاورزی که در ابوظبی معامله می‌شود و مطابقت آنها با تمام الزامات لازم را تأیید کرد.

سازمان کشاورزی ابوظبی اعلام کرد: معامله کالایی در بازارهای امارات مجاز نیست مگر اینکه ایمنی و سلامت بودن آن تأیید شود.

این سازمان تاکید کرد که محصولات کشاورزی و غذایی وارداتی را زیر نظر دارد و ایمنی و مناسب بودن آنها را قبل از اجازه عرضه به بازار بررسی می‌کند.

سازمان کشاورزی ابوظبی همچنین بر اهتمام خود برای پیگیری اخبار منتشر شده در مورد مطابقت، تناسب، سلامت و ایمنی مواد و محصولات مختلف غذایی و کشاورزی در سراسر جهان تاکید کرد و گفت: ما پس از تایید صحت اخبار، در صورت کشف محصولات نامناسب، ناسازگار یا نامناسب برای مصارف انسانی، محصولات غیر حلال یا حاوی مواد غیرمجاز، اقدامات پیشگیرانه سریع یا اصلاحی را انجام خواهیم داد به نحوی که آن محصولات را ضبط و از بازار خارج می کنیم و تدابیر لازم را برای جلوگیری از تکرار آن در بازارها طبق نظر سازمان به کار می‌گیریم .

طبق اظهارات مقامات وزارت جهادکشاورزی ایران نیز میانگین مصرف سم در ایران در هر هکتار ۴۰۰ گرم است. این  رقم در جهان ۱.۷ کیلوگرم است، به عبارت دیگر مصرف سموم در محصولات کشاورزی ایران یک‌چهارم میانگین جهانی است.

اما چرا باقیمانده سموم در محصولات کشاورزی ایران گزارش می‌شود؛ طبق اظهارات مقامات وزارت جهادکشاورزی هر کشوری دارای یک استاندارد بین المللی تحت عنوان MRL است، براساس کنوانسیون بین المللی حفظ نباتات که ایران نیز عضو همین کنوانسیون است و براساس معاهدات بین المللی کشور‌ها ملزم به رعایت باقی‌مانده سموم در بافت‌های گیاهی هستند.

 در این بین وقتی مقررات و پروتکل‌های کشور‌های هدف عوض می‌شود؛ موضوع باقیمانده سموم بیشتر گزارش می‌شود. به تعبیر دیگر این موضوع از نگاه مقامات دولتی ربطی به میزان مصرف بیش از استاندارد بین‌المللی ندارد. اما کماکان دو سوال مطرح است. چرا با تغییر پروتکل‌های کشورهای هدف روند مدیریت تولیدات تغییر  نمی‌کند؟

اصلا چرا سازمان‌های نظارتی از جمله سازمان غذا و دارو سازمان حفظ نباتات نسبت به وضع قوانین سخت‌گیرانه و همچنین کنترل باقیمانده سموم برای محصولاتی که ایرانیان مصرف می‌کنند؛ اقدام نمی‌کنند؟

این درحالی که طبق اطلاعات موجود، در محصولات گلخانه‌ای مانند خیار، گوجه فرنگی و توت فرنگی استفاده از سموم دفع آفات غلیظ و برداشت محصول با فاصله کوتاهی پس از سم پاشی است، که باعث می‌شود محصولات گلخانه‌ای اغلب دارای مقادیر بالایی از باقیمانده سموم و باقیمانده کودهای شیمیایی باشند و از آنجا که این محصولات اغلب به صورت خام و تازه مصرف می‌شوند، می‌توانند خطری جدی برای سلامت مصرف کنندگان داشته باشند.