به گزارش اکوایران، براساس برنامه چهاردهم توسعه کشور چین که منتهی به سال 2025 میشود، اعلام شده است، چین به دنبال تثبیت ظرفیت پایه تولید غلات و عرضه محصولات مهم کشاورزی مانند غلات، پنبه، روغن، شکر، گوشت وشیر، مورد تاکید قرار گرفته است. دراین برنامه سخت ترین نظام ممکن برای حفاظت از زمین های کشاورزی در نظر گرفته شد است. به نحوی که علاوه بر حفاظت از کمیت زمین های کشاورزی، کیفیت آن نیز افزایش خواهد یافت.
برهمین اساس چین یک نظام خط قرمز اکولوژیکی را برای حفاظت های محیط زیستی معرفی کرده است. این برنامه تضمین میکند که مساحت کل زمینهای کشاورزی چین بالاتر از خط قرمز 120 میلیون هکتاری باقی بماند و استفاده از زمینهای کشاورزی برای فعالیتهای غیر کشاورزی وغیر غلات جلوگیری شود.
یک نظام کنترل کاربری اراضی نیزباهدف حفظ واستفاده منطقی از زمین و حفاظت اززمینهای زیرکشت، برنامهریزی جامع،مدیریت دقیق، حفاظت وتوســعه منابع زمیــن وتوقف تصرف غیرقانونی زمین را اجرا میکنــد. طبق قوانین چین
واحدها وافرادیکه در حفاظت و توسعه منابع زمین، اســتفاده منطقی از زمین وتحقیقات علمی مربوطه،دســتاوردهای برجستهای داشته باشــند، از دولت پاداش میگیرند.همچنینن ظام حفاظت از زمین، تعادل بین بهرهبرداری و حفاظت از زمین نامرغوب و زمین قابل آبیاری را با زمین غیرقابل آبیاری را به شدت ممنوع میکند.
براین اساس پکن یک نظام دائمی حفاظت از زمینهای کشاورزی پایه همچون زمینهای زیرکشت محصولات مهم کشــاورزی ازجمله غلات، پنبه، روغن،شکر وسایرمحصولات مهم کشاورزی؛مزارع متوسط وکم بازده قابل تغییروزمینهای کشاورزیبا استاندارد بالا را اجرامیکند. پس ازتعیین مرزهای زمینهای کشــاورزی پایه دائمی، طبق قانون هیچ واحد یا فردی نمیتواند بدون مجوزآن را تصرف یا تغییرکاربری دهد. به نحوی که تصرف زمینهای کشاورزی پایه دائمی برای توسعه جنگلکاری، باغداری و پرورش ماهی نیز ممنوع است.
باتوجه به این برنامه مرکز پژوهشهای مجلس همزمان با تدوین برنامه هفتم ایران به سیاستگذاران توصیه میکند، در زمینه ایجاد نظام حفاظت از کمیت و کیفیت زمینهای کشاورزی با تاکید بر استفاده از فناوری های سنجش از راه دور، حفاظت و تثبیت زمینهای زیرکشت، کنترل دقیق استفاده از زمینهای زیرکشت و نظارت و قانونگذاری در حوزه حفاظت از زمینهای کشاورزی اقدام کنند.
درضمن پیشنهاد میدهد، ترسیم سازوکار تشویقی برای حمایت از واحدها و افراد صاحب ایده و دستاوردهای برجستهای درحوزه حفاظت و بهره برداری بهینه از زمینهای کشاورزی در دستور کار سیاستگذاران قرار گیرد.
