تاریخچه ی بیمه ی بیکاری

یکی از رویدادهایی که با شروع همه ‌گیری و تعطیلی اقتصادها رخ داد از میان رفتن ده‌ ها میلیون شغل در اقتصادهای مختلف بود. در آمریکا با آنکه نرخ بیکاری اخیرا کاهش یافته اما همچنان میلیون‌ ها نفر فاقد شغل هستند و به برنامه ‌های حمایتی دولت وابسته اند. تداوم این وضعیت، زیان‌ های بزرگ به اقتصاد وارد می‌ کند. درباره هزینه‌ هایی که بیکاری نیروی کار به اقتصاد آمریکا تحمیل می‌ کند به چند نکته اشاره می ‌شود.

تاثیر بیکار شدن نیروی کار روی اقتصاد

همه گیری کرونا زندگی بسیاری از آمریکایی ها را دگرگون کرده است. از ابتدای همه گیری، تقریباً ۲۵ درصد بزرگسالان این کشور برای پرداخت صورتحساب های خود دچار مشکل بوده اند و یک سوم آمریکایی‌ها برای ادامه زندگی مجبور شده‌اند از پس اندازهای خود یا حساب های بازنشستگی شان استفاده کنند. اما شوک آورترین موضوع این است که همه گیری سبب شده ده ها میلیون نفر شغل خود را از دست بدهند و متقاضی بیمه بیکاری شوند. محاسبه هزینه شخصی از دست دادن شغل آسان است: وقتی دستمزدی دریافت نمی شود، درآمد کاهش می‌یابد، قدرت پس انداز کم می‌شود و بر مبنای نوع شغل و مدت بیکار بودن، مهارت های شغلی کاهش پیدا می‌کند. اما بیکار شدن نیروی کار همچنین بر اقتصاد اثر می‌گذارد. این عامل تاثیر مستقیم بر تولید ناخالص داخلی آمریکا دارد. معمولاً وقتی نرخ بیکاری پایین است تولید ناخالص داخلی بالا می‌رود زیرا بازده نیروی کار بالاتر است. نرخ بیکاری در ماه های اخیر نوسان های بزرگ داشته است. این نرخ پس از رسیدن به اوج خود یعنی ۱۴.۷ درصد در ابتدای همه‌گیری کرونا، ماه قبل به ۶.۷ درصد کاهش یافت. ماه گذشته برای نخستین بار در ۸ ماه اخیر ۱۴۰ هزار فرصت شغلی از میان رفت زیرا همه گیری بار دیگر شدت پیدا کرده است. بیکاری اثر دیگری هم بر اقتصاد دارد و آن، لزوم پرداخت بیمه بیکاری است که از منابع دولتی و ایالتی تامین می شود. پرداخت بیمه بیکاری نخستین بار سال ۱۹۳۵ یعنی در دوره رکود بزرگ آغاز شد. این، بخشی از برنامه نیو دیل New Deal فرانکلین روزولت بود.

روزولت: در چهاردهم آگوست ۱۹۳۵ مصوبه تامین اجتماعی به قانون تبدیل شد. طبق این قانون، به نیروی کار که شغل خود را از دست داده پول پرداخت می شود.

قانون تامین اجتماعی سال ۱۹۳۵ تضمین می کند که مردم آمریکا دچار فقر شدیدتر نمی‌شوند و نیز محرک اقتصادی به وجود می‌آورد تا شدت رکودهای بعدی را کم کند. اخیراً مجموعه ای از برنامه های حمایتی از سوی دولت و نهادهای ایالتی اجرا شده است تا به افرادی که شغل شان را در دوران همه گیری از دست داده اند کمک مالی شود. مهم ترین برنامه، برنامه ۲ هزار میلیارد دلاری است که برای کمک مالی به مردم و جبران اثرات همه گیری اجرا شده است. در نه ماه گذشته، بیش از ۱۳۰ میلیارد دلار صرف پرداخت بیمه بیکاری شده است.

 چه کسی این پول را تامین می‌کند؟

هزینه اجرای برنامه‌های بیمه بیکاری از محل مالیات های پرداخت شده از سوی کارفرماها در سطح ایالت و فدرال تامین می‌شود. مالیات فدرال معمولاً نرخ استاندارد دارد اما نرخ مالیاتی که کارفرماها در ایالت های مختلف پرداخت می‌کنند یکسان نیست و هر سال به روز رسانی می‌شود. افزایش بی سابقه تعداد متقاضیان بیمه بیکاری سبب شده منابع صندوق های ایالت ها برای پرداخت بیمه بیکاری به پایان رسد. ۲۲ ایالت مجبور شده اند از وزارت دارایی استقراض کنند تا بتوانند بیمه بیکاری را پرداخت کنند اما این وام ها باید بازپرداخت شود. ایالت ها دو تا سه سال فرصت دارند این وام را بازگردانند. مالیاتی که کارفرماها باید پرداخت کنند به طور خودکار بالا می‌رود تا بدهی پرداخت شود. در روزهای پایانی سال گذشته، کنگره برنامه حمایتی ۹۰۰ میلیارد دلاری را تصویب کرد. از این پول برای تمدید دو برنامه پرداخت به نیروی کار فاقد شغل استفاده می شود. با توجه به اینکه ۱۱ میلیون نفر در آمریکا همچنان شغل ندارند بیمه بیکاری به ادامه زندگی این گروه کمک می‌کند.