سرنوشت نبرد نبردها/ سرمقاله اکونومیست درباره ضدحمله اوکراین

به گزارش اکوایران، هفته نامه اکونومیست در سرمقاله شماره 10 ژوئن سال 2023، با عنوان" اوکراین ضد حمله می زند"، به ضد حمله اوکراین در روزهای اخیر پرداخته و برای اوکراین آرزوی خوش شانسی و موفقیت کرده است.

پس از ده روز از انتشار یک ویدیوی شورانگیز که در آن سربازان اوکراینی از خدا می خواهند «انتقام مقدس» آنها را مورد مرحمت قرار دهد،  ضد حمله اوکراین در حال انجام است. برای هفته‌ها نیروهای مسلح این کشور عملیات های مختلف را در طول 10هزار کیلومتر خط مقدم انجام داده‌اند و به دنبال نقاط ضعف و سردرگم گردن روس‌ها هستند. اکنون اوکراین در حال آزمایش پدافند دشمن با شدتی است که برای ماه‌ها دیده نشده بود، با حملاتی علیه اشغالگران در یک سری از موقعیت ها در شرق و جنوب. تخریب آشکار سد کاخوفکا در 6 ژوئن، اگر آن طور که منابع نظامی غربی معتقدند واقعاً خرابکاری روسیه باشد، گواه روشنی است که روس ها فشار زیادی را بر روی خود احساس می کنند.

در روزهای آینده این فشار بیشتر خواهد شد. نیروی اصلی هنوز به جنگ اعزام نشده است. عملیات تا تابستان ادامه خواهد داشت. با این حال، آنچه در این هفته‌های آینده اتفاق می‌افتد، نه تنها آینده خود اوکراین، بلکه آینده کل نظم امنیتی در اروپا را شکل خواهد داد. نقطه تصمیم رسیده است.

در روزهای آینده نیروهای بیشتر خواهد آمد. نیروی اصلی هنوز به جنگ اعزام نشده است. این عملیات تا تابستان ادامه خواهد داشت. با این حال، آنچه در این هفته‌های آینده اتفاق می‌افتد، آینده نه تنها خود اوکراین، بلکه کل نظم امنیتی در اروپا را شکل خواهد داد. نقطه تصمیم گیری فرا رسیده است.

وظیفه اوکراین، به صراحت، این است که به ولادیمیر پوتین، سرسپردگان او، هموطنانش و به جهان ناظر نشان دهد که روسیه نمی تواند پیروز شود، که این تهاجم از همان ابتدا اشتباه بود، که روسیه نمی تواند از اوکراین و حامیان غربی آن پیشی بگیرد و در نهایت نشان دهد بهترین گزینه کرملین، تسلیم شدن است قبل از اینکه روسیه متحمل خسارات و حقارت بیشتر شود.

این کار آسانی نیست و خطر شکست واقعا وجود دارد اما به لطف عزم شگفت‌انگیز اوکراین، و حمایت قوی و غیرمنتظره غرب، موفقیت امکان پذیر است. این امر در حال حاضر مستلزم قوی ترین حمایت دیپلماتیک و نظامی  و تعهد واضح غرب است که در سال های آینده در کنار اوکراین بماند. آقای پوتین دیگر نباید بتواند به خود یا مردمش درباره مسیر احمقانه ای که انتخاب کرده، دروغ بگوید.

اگر اوکراین عقب نشینی کند...

به همین دلیل است که این لحظه بسیار حساس است. روس‌ها پس از ماه‌ها تلاش به خوبی ذخایرشان را پر کرده اند  و  تقویت شده اند. بدترین حالت را تصور کنید: این که ضدحمله اوکراین عقب نشینی کند، نیروهایش کارهای زیادی را همزمان به عهده بگیرند و درگیر چندین کار شوند، یا از آنها خیلی کم استفاده شود.

اگر این اتفاق بیفتد، یک شکست زیانبار خواهد بود. علیرغم عملکرد اسفناک ارتش روسیه در نبرد چند ماهه برای تصرف شهر باخموت، به خوبی در برابر ارتش اوکراین هماهنگ خواهند شد. صداهایی که از اوکراین می خواهند جنگ را متوقف کند و شروع به گفتگو کند بلندتر می شود وحتی آتش بس نیز باعث میشود روسیه تقریباً 20 درصد اوکراین را در اختیار بگیرد.

این یک پیروزی برای آقای پوتین خواهد بود البته نه پیروزی کاملی که او زمانی آرزویش را داشت، بلکه پیروزی در برنامه جانشین او، یعنی فلج کردن اوکراین در صورتی که نتواند اوکراین را به امپراتوری روسیه برگرداند . در داخل ناتو و اتحادیه اروپا اتهاماتی وجود خواهد داشت. در آمریکا، در حالی که به سمت یک انتخابات ریاست جمهوری تفرقه‌انگیز پیش می‌رود، فشار برای کاهش بودجه‌هایی که منتقدان جمهوری‌خواه ادعا می‌کنند در حال هدر رفتن هستند، افزایش می‌یابد. در اروپا، عقب‌نشینان، عقب تر خواهند رفت.

اگر متجاوزان شکست بخورند...

اما ممکن است دعوا به شکل دیگری نیز پیش برود. تصور کنید که متجاوزان شکست بخورند، سربازانشان از ترس محاصره به  روسیه برگردند، همانطور که سپتامبر گذشته از خارکیف خارج شدند. این یک شکست بزرگ برای آقای پوتین خواهد بود. او بیش از صد هزار کشته و زخمی از دست داده، ده ها میلیارد دلار برای سخت افزار نظامی خرج کرده  و روابط اقتصادی خود را با اروپا و آمریکا از بین برده است: و همه این ها برای هیچ خواهد بود. او برای نجات یافتن از حقارت تلاش خواهد کرد. اگرچه روسیه ممکن است از بی ثباتی عمیق و خطرناکی رنج ببرد، بسیاری در غرب از اینکه از شر پوتین خلاص میشوند، خوشحال خواهند شد.

محتمل ترین نتیجه چه خواهد بود؟

محتمل ترین نتیجه اما در این بین نهفته است. با سپری شدن تابستان، اوکراین احتمالاً روس ها را در دو حوزه اصلی به عقب خواهند راند و قلمرو خود را به دست می آورد اما این باعث فروپاشی تمام عیار نمی شود. اولین و بیشترین تحرکات در دونباس است. یکی از اهداف واضح اوکراین، معکوس کردن دستاوردهای روسیه در آنجا است. اگر پوتین علاوه برآنچه که از تهاجم فوریه  تصرف کرده، شروع به از دست دادن سرزمینی کند که از زمان اولین تهاجم خود در سال 2014 در اختیار داشت، برای او، ژنرال هایش و مردم روسیه آشکار خواهد شد که چه اشتباهی مرتکب شده است.

هدف دیگر مطمئناً فشار به سمت جنوب خواهد بود. اوکراین به دنبال شکستن "پل زمینی" است که روسیه را به کریمه متصل می کند. اگر بتواند این کار را انجام دهد، همه چیز تغییر می کند. کریمه منزوی می شود و محافظت از آن دشوار خواهد بود. فروریختن سد هم اکنون  نیز تامین آب آن را تهدید کرده است. تعداد زیادی از نیروهای روسی شاید اسیر شوند. اوکراین ممکن است بخشی از سواحل خود در دریای آزوف را پس می گیرد. حتی اگر نتواند به ساحل برسد، پیشروی به اندازه کافی، گام مهمی خواهد بود.

با این حال، تازمانی که پوتین معتقد است که می تواند بعداً تهاجم دیگری را آغاز کند، نه اوکراین و نه اروپا در امان نخواهند بود. بنابراین غرب باید درک کند که تعهدش باید سال ها ادامه داشته باشد. تا زمانی که روسیه همچنان یک تهدید باقی بماند، اوکراین به سلاح کافی برای حفظ خط، در هر کجا که مستقر شود، نیاز دارد.

این به معنای آن است که در عمل باید اکنون در مورد آن توافق صورت گیرد - به عنوان یک سیگنال به روسیه که ممکن است هنوزاین رویای که احمقانه این جنگ روزی می تواند به خوبی انجام شود، را در سر داشته باشد. اعضای ناتو در مورد اینکه آیا اوکراین باید عضو شود یا خیر، اختلاف نظر دارند و در هر صورت این اتفاق نمی‌تواند در حالی که جنگ همچنان ادامه دارد، رخ دهد. بنابراین، قدرت‌های مایل غربی باید فوراً مجموعه‌ای از ضمانت‌های امنیتی برای اوکراین ایجاد کنند که برخلاف سخنان پوچ گذشته، اعتبار داشته باشد.

اوکراین را ضد پوتین و ضد ترامپ کنید

این تعهدات غیر ممکن نیست. مثلا آمریکا تعهدات قانونی دارد که آن را ملزم می کند اسلحه هایی را که اسرائیل و تایوان  برای دفاع از خود نیاز دارند، ارائه دهد. این تضمین ها باید شامل سیستم های تسلیحاتی، مهمات، آموزش و پشتیبانی برای تقویت صنایع دفاعی خود اوکراین باشد. هرچه کشورهای بیشتری با آنها موافقت کنند، قانع‌کننده‌تر خواهند شد و اگر فردی مانند دونالد ترامپ انتخاب شود، سرنگونی آنها سخت‌تر خواهد بود.

ترس اوکراین و امید پوتین این است که غرب تمرکزو توجه  خود را از دست بدهد. تنها یک ضد حمله موفق و تعهدات امنیتی معتبر می‌تواند روس‌ها را متوجه کند که جنگ آقای پوتین بیهوده است و او هرگز موفق نخواهد شد و فقط می‌تواند شکست بخورد یا سقوط کند.