به گزارش اکوایران، صدور حکم مراجعه به روانشناس برای برخی از بازیگران زن کشور، با واکنش‌های زیادی همراه شد. در این میان چهار انجمن علمی در حوزه سلامت روان به این حکم واکنش نشان دادند و در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه به این مساله اعتراض کردند.

در بخشی از این نامه، با اشاره به اینکه «سوءاستفاده از روانپزشکی / روانشناسی تاریخی طولانی و تأسف‌بار دارد»، تاکید شده است که «تشخیص اختلالات روانی در صلاحیت روانپزشک است نه قاضی؛ همانگونه که تشخیص سایر بیماری‌ها در صلاحیت پزشکان است، نه قضات».

در نامه این چهار انجمن به محسنی اژه‌ای - رئیس قوه قضائیه - آمده است:

اخیراً حکم یکی از هنرمندان کشور با اتهام «بی‌حجابی در انظار عمومی» در رسانه‌های فراگیر به شکلی گسترده منتشر شده و رسماً مورد تکذیب قرار نگرفته است.

در متن حکم آنطور که تصویر آن در رسانه‌ها منتشر شده چنین آمده است: «با مراجعه به مراکز رسمی روانشناسی و مشاوره نسبت به درمان بیماری شخصیت ضداجتماعی (نیاز به دیده شدن از طریق عدم رعایت مقررات عمومی و رفتارهای نابهنجار و ضداجتماعی) به صورت هر دو هفته یک بار اقدام و گواهی سلامت خود را در پایان دوره درمان ارائه نماید».

در مورد دیگری بر اساس خبر مندرج در رسانه‌های رسمی، محکومیت هنرمند مشهور کشور در ارتباط با اتهام مستند به نوع پوشش چنین بوده است: «هر هفته یک بار با مراجعه به مراکز رسمی مشاوره و روانشناسی نسبت به درمان (بیماری روحی و شخصیت ضدخانواده) اقدام و در پایان دوره درمان گواهی سلامت خود را ارائه کند».

با توجه به ارتباط موضوع با رشته‌های روانپزشکی و روانشناسی موارد زیر به استحضار می‌رساند:

۱- آنچه در متن حکم به عنوان استدلال تشخیص یک بیماری به نام شخصیت ضداجتماعی بیان شده، متناسب، منطقی و قانع کننده نیست. همچنین عنوان تشخیصی «بیماری روحی و شخصیت ضدخانواده» عنوانی غیرعلمی و غریب و به کارگیری آن برای اهل فن ناباورانه است.

۲- تشخیص اختلالات روانی در صلاحیت روانپزشک است نه قاضی؛ همانگونه که تشخیص سایر بیماری‌ها در صلاحیت پزشکان است نه قضات.

۳- ارجاع افراد به مراکز روانشناسی و مشاوره جهت اعمال تغییر در سبک زندگی و انتخاب‌های فردی آنها متعارض با اصل خودمختاری به عنوان  یکی از اصول اخلاقی این حرفه است.

۴- از برچسب زدن به رفتارهای افراد با عناوین تشخیصی روانپزشکی باید پرهیز کرد. چنین برخوردی هم از جهت گسترش و برجسته سازی «انگ بیماری‌های روانی» در ذهنیت افراد جامعه نتیجه‌ای ناخوشایند خواهد داشت و هم به تشدید خودداری مردم نیازمند درمان از پیگیری درمان ضروری خود دامن خواهد زد و بر موانع اجتماعی دسترسی به خدمات سلامت روان خواهد افزود.

۵- سوءاستفاده از روانپزشکی / روانشناسی تاریخی طولانی و تأسف‌بار دارد. برچسب زدن بر برده‌های نافرمان با تشخیص روانپزشکی در ایالات متحده آمریکا و حبس طویل‌المدت مخالفان کمونیسم در بیمارستان‌های روانی شوروی تنها دو نمونه از موارد سوءاستفاده از روانپزشکی/ روانشناسی در تاریخ بشر است. بکارگیری تشخیص روانپزشکی برای تنبیه افراد، صورتی از چنین سوءاستفاده‌ای است و پیامدهای جبران ناپذیری چه از جنبه نقض کرامت انسان‌های هدف تحقیر، چه از زاویه آسیب دیدن جایگاه اجتماعی افراد کثیر مبتلا به مشکلات سلامت روان در جامعه، چه از نظر دشوارتر شدن ارائه خدمات سلامت روان به نیازمندان، و چه از بابت خدشه دار شدن وجهه روانپزشکی و روانشناسی کشور در جهان به دنبال دارد.

آنطور که جماران گزارش داده، انجمن‌های علمی زیر از جنابعالی تقاضا دارند برای اصلاح تبعات فردی و عمومی چنین احکامی دستور مقتضی صادر فرمایید. امید است با پیگیری و تلاش شما حساسیت در قبال سوءاستفاده از روانپزشکی/ روانشناسی در بدنه قوه محترم قضاییه نهادینه و برکات آن نصیب جامعه و کشور شود. این انجمن‌ها مانند همیشه آماده‌اند در مسیر رشد و تعالی همه نظامات مرتبط با سلامت روان عمومی و از جمله حقوق مردم در ارتباط با بیماریهای روانپزشکی، وظیفه مشورتی و کارشناسی خود را ایفا کنند.

این نامه به امضای دکتر مجید صادقی رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران، دکتر احمدعلی نوربالا رئیس انجمن علمی پزشکی روان تنی ایران، دکتر بهروز دولتشاهی رئیس انجمن علمی روان درمانی ایران و دکتر حمیدرضا پورشریفی رئیس انجمن روانشناسی ایران رسیده است.

نامه انجمن‌های علمی سلامت روان به رئیس قوه قضائیه