به باور این چهره سیاسی، دولت های پس از انقلاب، با وجود ظاهر و شعارهای متفاوت، سیاست های اقتصادی مشابه در پیش گرفتند.

از منظر او برنامه های توسعه نیز علی رغم تدوین در دولت های مختلف، روندی مشابه را دنبال کرده و در اجرا هم توفیقی نداشتند. هاشمی طبا لایحه برنامه هفتم توسعه را نیز در ادامه لوایح ادوار گذشته و با همان کیفیت می‌بیند و عقیده دارد برنامه‌‌های توسعه در ۶ دوره قبل، ایران را حتی به نقطه صفر توسعه نیز نرسانده است. به عبارتی، برنامه‌های توسعه از سال ۶۸ به بعد، مناسب و در راستای توسعه ایران نبوده اند. 

این فعال سیاسی در گفت و گوی خود با اکوایران، سیاست های اقتصادی ایران را سیاست تولید مستهلک شونده و ایستا می داند که به هیچ وجه افزاینده ثروت ملی نیست. 

او در این گفت و گو، به بررسی تطبیقی سیاست هایی که ایران با نام توسعه در پیش گرفته با سیاست های توسعه ای برخی کشورها نظیر کره پرداخته و تاکید دارد که هم‌اکنون در مرحله پیشاتوسعه قرار دارد و در سالیان اخیر، با تخریب گسترده منابع خود روبرو بوده است؛ منابع و ثروت‌های طبیعی، اقتصادی، اجتماعی و انسانی که رو به کاستی رفته و برگشت‌ناپذیرند.