تصمیم برای ورود به یک موقعیت سرمایه‌گذاری نیز از این قاعده مستثنا نیست.  فعالان بازار سرمایه، طیف وسیعی از گزینه‌های سرمایه‌گذاری را در پیش روی خود می‌بینند و تلاش می‌کنند تا با بررسی کامل شرایط هر یک از آن‌ها، به بهترین نتایج ممکن دست یابند. 

در بازار سرمایه، امکان سرمایه‌گذاری آسان در دارایی‌های مختلفی همچون سهام شرکت‌های بورسی، صندوق‌های سرمایه‌گذاری، گواهی‌های سپرده کالایی و سایر اوراق بهادار منتشر شده در چارچوب رسمی سازمان بورس فراهم است. هر یک از این دارایی‌ها ویژگی‌های خاص خود را داشته و لازم است تا پیش از سرمایه‌گذاری در آن‌ها، به صورت اختصاصی تحلیل و بررسی شوند.

افراد متناسب با ویژگی‌های شخصیتی و روحیه سرمایه‌گذاری خود، از روش‌های مختلفی برای تحلیل آن‌ها استفاده می‌کنند. فراگیری قواعد تحلیل اصولی دارایی‌ها در بازار سرمایه، می‌تواند به افزایش احتمال دستیابی به اهداف سرمایه‌گذاری کمک کند.

روش‌های رایج تحلیل سهام در بازار سرمایه

سرمایه‌گذاران با خرید و فروش دارایی‌های مختلف، به فعالیت در بازار سرمایه می‌پردازند. لازمه تصمیمات سرمایه‌گذاری مناسب، شناخت ویژگی‌های دارایی‌های سرمایه‌ای مختلف است. سهام شرکت‌های فعال در بورس به عنوان یکی از انواع این دارایی‌ها به‌شمار می‌رود. سرمایه‌گذاران با تحلیل وضعیت سهام و پیش‌بینی روند قیمتی و ارزش آتی آن‌ها، تلاش می‌کنند تا ارزنده‌ترین موقعیت‌های سرمایه‌گذاری را شناسایی کنند.

فعالان بازار سرمایه از شیوه‌های گوناگونی برای تحلیل سهام استفاده می‌کنند. گروهی از افراد تحلیل وضعیت شرکت و محاسبه ارزش ذاتی آن را اقدامی مناسب می‌دانند. 

این روش به تحلیل بنیادی مشهور است و در آن سرمایه‌گذاران با مطالعه صورت‌های مالی شرکت، بررسی نسبت‌های مالی آن و مقایسه با صنعت مربوطه، بررسی توان مالی و فعالیت‌های عملیاتی، ارزش ذاتی سهام شرکت را به دست می‌آورند. سپس در صورت بالاتر بودن آن نسبت به قیمت معامله سهم در بورس، در آن سرمایه‌گذاری می‌کنند.

اما رایج‌ترین روش تحلیل در بازار سرمایه، بررسی نمودار قیمت سهام یا تحلیل تکنیکال است. در این شیوه از تحلیل، سرمایه‌گذاران و معامله‌گران، با استفاده از الگوها و ابزارهای تکنیکال، به پیش‌بینی قیمت سهم در زمان آینده می‌پردازند.

سرمایه‌گذاران روش تکنیکال را در تحلیل انواع اوراق بهادار به کار می‌برند و استفاده از آن بر مبنای این عقیده است که قیمت سهم، رفتار گذشته خود را در آینده نیز تکرار می‌کند. بنابراین این افراد با استفاده از سبک‌های مختلف، رفتاری که قیمت یک سهم در گذشته داشته است را رصد کرده و آن را مبنای تصمیمات آتی خود قرار می‌دهند.

همان‌طور که ذکر شد، تحلیل تکنیکال خود شامل سبک‌های متفاوتی می‌شود. برخی استفاده از روش‌های تحلیل تکنیکال کلاسیک را همچنان مناسب‌ترین راه تحلیل سهام می‌دانند؛ گروهی دیگر با استفاده از انواع اندیکاتور و فرمول‌های پیچیده ریاضی، به مدل‌سازی تغییرات قیمتی می‌پردازند و دسته دیگری از افراد، به رویکرد‌های نوینی همچون پرایس اکشن تمایل دارند. 

در ادامه مطلب به معرفی مختصر برخی از سبک‌های پرطرفدار در تحلیل تکنیکال پرداخته می‌شود.

  • تحلیل تکنیکال کلاسیک

معامله‌گران در این سبک از تحلیل، به کمک الگوهای شمعی، خطوط حمایت و مقاومت، الگوهای کلاسیک حرکت قیمت، خطوط روند، انواع شکست‌ها و ابزارهای تکنیکال، رفتار آتی قیمت را پیش‌بینی می‌کنند. از رایج‌ترین الگوهای کلاسیک می‌توان به الگوهای سر و شانه، سقف و کف دوقلو و الگوی پرچم اشاره کرد.  

  • الگو‌های هارمونیک

یکی دیگر از سبک‌های تحلیل تکنیکال، پیش‌بینی روند آتی حرکت قیمت، با استفاده از الگوهای هارمونیک است. شناسایی این الگوها بر مبنای اشکال هندسی پرتکرار در نمودار قیمتی بوده و تحلیل‌گران این سبک معتقدند که حرکات قیمت با نسبت‌های خاصی انجام می‌شود. این نسبت‌های هارمونیک بر پایه اعداد فیبوناچی در نظر گرفته می‌شوند. مواردی همچون الگوی ab=cd، الگوی گارتلی، الگوی پروانه، الگوی خفاش و الگوی خرچنگ از جمله پرکاربردترین الگوهای هارمونیک محسوب می‌شوند.

  • پرایس اکشن

به مطالعه رفتار قیمت در میان نواحی مختلف عرضه و تقاضا، تحلیل پرایس اکشن گفته می‌شود. در این سبک، تحلیل‌گران بدون استفاده از اندیکاتورها و تنها با رصد رفتار قیمت در نمودار گذشته آن به بررسی وضعیت سهام می‌پردازند. پرایس اکشن نیز دارای شاخه‌های گوناگونی بوده و در انواع سبک‌های آن به کمک کندل‌شناسی، شناسایی روند، سطوح مهم حمایت و مقاومت، رفتار آتی قیمت پیش‌بینی می‌شود.

سخن پایانی 

در انتها لازم به ذکر است که هیچ یک از روش‌های تحلیل، برتری مطلقی نسبت به سایر روش‌ها نداشته و بسته به روحیات سرمایه‌گذاری و معامله‌گری، می‌تواند برای یک فرد مناسب یا نامناسب باشد. به کمک روش تحلیل صحیح و قاعده‌مند، آگاهی از شرایط کلان اقتصادی و فضای کلی بازار سرمایه، دانش تخصصی مالی و سرمایه‌گذاری، شناخت روحیات شخصی و کنترل بر احساسات در حین فعالیت سرمایه‌گذاری، تسلط بر قواعد مدیریت ریسک و در نهایت یادگیری مستمر، می‌توان به صورت اصولی در بازار سرمایه فعالیت کرد.