به گزارش اکوایران، در سال‌های اخیر به باور فعالان صنعت چرم ایران، چرم مصنوعی جای چرم طبیعی را در بازار داخلی گرفته است. زیرا چرم چین زمان‌بر است. ماشین‌آلات چرم قدیمی هستند. گذشته از اینکه هزینه‌های تولید هم به دلیل رشد هزینه مواد اولیه افزایشی است. البته تجار ایرانی اگر بخواهند جنسی هم بخرند نمی‌توانند چون تجار ترکیه و ایتالیا به تجار ایرانی به صورت امانی جنس نمی‌دهند.  به گفته سعید حیاتی، رئیس اتحادیه فروشندگان چرم و لوازم کفش تهران دلیل این اتفاق کاهش ارزش پول کشور است. 

درحال حاضر   ۴۰ درصد مواد اولیه چرم وارداتی است. از سال گذشته تولیدکنندگان برای تهیه مواد اولیه باید ارز نیمایی می‌گرفتند. درحالی که در سال‌های قبل مواد اولیه‌ با نرخ ارز ۴۲۰۰ تومانی به دست آنها می‌رسید. اکنون آنها مواد اولیه را با نرخ ۳۸ هزار تومان می‌گیرند. به گفته حیاتی طبیعتا در چنین شرایطی قیمت‌ها چند برابر می‌شود. قبلا یک کانتینر ۴۰ فوت برای تاجر کیف و کفش نهایت ۱۵۰ میلیون تمام می‌شد، اما اکنون همان کانتینر یک میلیارد تومان قیمت می‌خورد.

در واقع چون قیمت تمام شده کالا بالاست،تولید‌کنندگان از کیفیت کار کم می‌کنند. اتفاقی که اثر مستقیمش را در بازار صادراتی ایران می‌توان دید. مدتی است، ایران بازارهای صادراتی خود را از دست داده است. به طوری که طبق داده‌های اتحادیه فروشندگان چرم و لوازم کفش تهران حتی کشورهای همسایه هم کالاهای ایرانی را مرجوع می‌کنند. 

 حیاتی دراین باره گفت: امسال تاجران عراقی برخلاف هر سال اربعین که حجم عظیمی دمپایی و صندل از ایران می‌خریدند، امسال به دلیل کیفیت پایین محصولات ایرانی تصمیم گرفتند از ترکیه خرید کنند، حتی کاهش ارزش پول ایران در مقابل عراق هم عاملی نشد که عراقی‌ها از ما خرید انجام دهند.

رشد تعمیر کیف و کفش رشد 

طبق اعلام اتاق اصناف تهران گذشته از اینکه بازار صادراتی ایران حال خوبی ندارد. بازار داخلی هم حالش بد است. رئیس اتحادیه فروشندگان چرم و لوازم کفش تهران درباره بازار فروش روزهای منتهی به مهر ماه گفت: امسال به دنبال رشد مواد اولیه ، قیمت‌ها جهش قیمتی را تجربه کردند؛ برای همین مردم سعی کردند تا جای ممکن است کیف و کفش خود را تعمیر کنند تا یک کالای نو تهیه کنند. این درحالی که معمولاً این روز‌ها با توجه به نزدیک شدن بازگشایی مدرسه فروش کیف و کفش به اوج خود می‌رسید.

حیاتی افزود:  امروزه دیگر در کیف‌ها و کفش‌ها یراق‌آلات استفاده نمی‌شود یا میزان استفاده از آن به حداقل رسیده است. به طور مثال برای تولید یک بوت یا پوتین باید ۴۰ منگنه‌ زده شود. در حالی که امروز فقط چهار منگنه‌ زده می‌شود. زیرا مشتری توانایی پرداخت پول آن کار را ندارد. دیگر مصرف‌کننده ایرانی نمی‌تواند کفش یا بوت یا پوتینی که قبلاً می‌پوشید امروز هم بپوشد.

او افزود: اگر وضعیت به همین گونه پیش برود در ماه‌های آینده تعداد زیادی از تولید‌کنندگان مجبور خواهند شد فعالیت خود را تعطیل کنند. زیرا با این روند افزایشی تورم و کاهش قدرت اقتصادی مردم دیگر کسی دنبال خرید کیف و کفش نمی‌رود و ترجیح می‌دهد همان قبلی‌ها را وصله و پینه بزند. امری که امروز بیشتر از ۵۰ درصد مردم آن را انجام می‌دهند و در آینده نزدیک همه‌گیر خواهد شد.