به گزارش اکوایران، اولین پاسخ اسرائیل به حملات ۷ اکتبر حماس، اعزام نیروی هوایی برای بمباران غزه بود. لیست بلندبالایی از اهداف احتمالی به نیروی هوایی داده شد. منطق این بود که به اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها به طور یکسان نشان داده شود که اسرائیل شکست نخورده و می‌تواند پاسخی سریع، قاطع و خشن داشته باشد.

به نوشته الجزیره، اسرائیل در ابتدا گزارش‌هایی از تعداد حملات هوایی که انجام می‌داد منتشر می‌کرد، اما احتمالاً با درک اینکه اعتراف به بمباران هزاران باره غزه تصویر بدی به جان نشان می‌دهد، در عوض، به گزارش تعداد «هدفی‌هایی» که مورد اصابت قرار گرفته‌اند، روی آورد. آخرین آمار حدود یک هفته پیش منتشر شد که ادعا می‌کرد ۱۲ هزار هدف مورد حمله قرار گرفته است. بدون اینکه مشخص شود آن‌ها چگونه و با چه ابزاری مورد اصابت قرار گرفته‌اند.

اما از مجموع بمب‌های استفاده‌شده می‌توان چیزهای زیادی استنباط کرد. این هفته مقامات فلسطینی گزارش دادند که ۱۸ هزار تن بمب بر روی غزه ریخته شده است. میزان تخریب با این رقم مطابقت دارد. تقریباً تمام بمب‌های رها‌شده متعلق به خانواده Mk80 طراحی‌شده توسط ایالات متحده است که از زمان جنگ ویتنام استفاده می‌شود. این بمب‌ها که در اصل به عنوان سلاح‌های سقوط آزاد معمولی یا «بمب‌های گُنگ» طراحی شده بودند، به طور مداوم با ابزارهای هدف‌گیری پیچیده‌ای که آن‌ها را به «بمب‌های هوشمند» تبدیل کرده‌اند، به روز شده‌اند. این بمب‌ها در اندازه‌های مختلفی ساخته شده که بر اساس وزن مهمات طبقه‌بندی می‌شوند.

نیروی هوایی اسرائیل از سه نوع اصلی هواپیما استفاده می‌کند که همگی ساخت آمریکا هستند. نقش اصلی جت‌های جنگنده اف-۱۵ حفظ برتری هوایی است، اگرچه برخی از آن‌ها می‌توانند به عنوان بمب‌افکن نیز استفاده شوند. اسرائیل ۷۵ فروند از جدیدترین جنگنده‌های بمب‌افکن اف-۳۵ را سفارش داده و تاکنون حدود ۴۰ فروند از آن‌ها را دریافت کرده است. احتمالاً از این جت‌ها برای بمباران غزه استفاده نمی‌شود، اما در برابر هرگونه تهدیدی، در آسمان گشت‌زنی می‌کنند. این هفته ویدئویی از سرنگونی یک موشک کروز حوثی‌ها که از یمن به سمت اسرائیل شلیک شده بود توسط اف-۳۵ منتشر شد.

بخش عظیمی از کمپین بمباران غزه بر عهده جت‌های اف-۱۶ها است که یک هواپیمای قدیمی و امتحان پس داده محسوب می‌شود. اسرائیل نسخه اصلاح‌شده‌ای از این جت جنگنده را برای تطابق با تاکتیک‌های خود ساخته که شامل جای‌دادن سرنشین دوم در هواپیما است که وظیفه اصلی آن کنترل سلاح‌های دقیق است. حدود ۱۰۰ فروند از این جت‌ها در خدمت هستند. اگرچه هر یک می‌تواند ۷ تن مهمات حمل کند، اما برای اهداف عملی، می‌توان فرض کرد که هر اف-۱۶ با چهار بمب پرواز می‌کند.

اگر هر چهار بمب نسخه هزار کیلوگرمی باشند، برای انداختن ۱۸ هزار تن بمب به ۴۵۰۰ پرواز نیاز است. اما همه بمب‌های مورد استفاده از سنگین‌ترین نوع نبوده، بنابراین ممکن است تعداد پروازهای بمباران غزه نزدیک به ۶ هزار دفعه باشد.

نیروی هوایی حدود ۱۷۰ فروند اف-۱۶ (از همه نسخه‌ها) دارد. در هر نیروی هوایی، حدود ۲۰ درصد از هواپیماها در هر زمان برای تعمیر و نگهداری، ارتقا یا تعمیر منظم از خدمت خارج می‌شوند. اسرائیل به پشتیبانی حرفه‌ای و سریع معروف است؛ بنابراین، احتمالاً حدود ۱۵۰ فروند اف-۱۶ در هر نوبت قابل استفاده هستند. با ادامه کمپین، این تعداد شروع به کاهش خواهد کرد؛ زیرا استفاده مداوم نیاز به تعمیر و نگهداری اضافی و تعویض قطعات فرسوده دارد. اما این به تدریج اتفاق خواهد افتاد و اسرائیل قادر خواهد بود بیش از ۱۰۰ فروند اف-۱۶ را در هر زمان در شرایط عملیاتی نگه دارد.

بنابراین، ظاهرا هر اف-۱۶ به طور متوسط ۱.۵ مأموریت جنگی در روز انجام می‌دهد. با توجه به مشخصات میدان نبرد (با هفت پایگاه هوایی اسرائیل در فاصله ۵۰ تا ۱۰۰ کیلومتری از غزه)، زمان پرواز کوتاه است، بنابراین خلبانان می‌توانند بدون نگرانی در مورد طولانی‌مدت‌بودن پرواز و بروز خستگی، برنامه فعلی پروازها را حفظ کنند. همه نیروهای هوایی سعی می‌کنند حداقل دو خدمه (ترجیحاً سه نفر) در هر هواپیما داشته باشند. اگرچه اعداد دقیق همیشه یکی از محرمانه‌ترین اسرار است، اما نیروی هوایی اسرائیل به اندازه کافی خلبان فعال و نیروهای ذخیره با آموزش‌های به روز برای حفظ چرخش منظم پرسنل دارد.

در حالی که اسرائیل نیازی به نگرانی در مورد کمبود احتمالی سرباز برای نبردهای هوایی ندارد، ممکن است مجبور باشد تدارکات و مالی کمپین بمباران را در نظر بگیرد.

ششصد تن بمب در روز مقدار قابل‌توجهی است. حدود ۳۰ تریلی تنها برای حمل آن‌ها نیاز است. هزینه‌ها نیز در حال افزایش است. یک بمب هزار کیلوگرمی برای نیروی هوایی ایالات متحده ۱۶ هزار دلار هزینه دارد. یک مشتری خارجی بسیار کوچکتر مانند اسرائیل احتمالاً باید قیمت بالاتری معادل ۲۵ هزار دلار به ازای هر تن را فقط برای نسخه گُنگ و بدون هزینه اضافه‌کردن تجهیزات الکترونیکی و سخت‌افزاری پیچیده و اغلب بسیار گرانتر بپردازد.

این باعث می‌شود که قیمت روزانه بمباران، تنها برای بمب اصلی، بیش از ۱۵ میلیون دلار باشد. با سایر اقلام، منصفانه است که فرض کنیم این رقم به حداقل ۲۵ میلیون دلار در روز می‌رسد. با این نرخ، کمپین بمباران غزه تاکنون حداقل ۷۵۰ میلیون دلار برای اسرائیل هزینه داشته است.

در مورد هزینه‌های اضافی چطور؟ ادعا می‌شود که اف-۱۶ هزینه «بسیار کمی» در پرواز دارد که «تنها» ۸ هزار دلار در ساعت است! با فرض حداقل ۳۰۰ ساعت پرواز در روز، رقمی معادل ۲.۵ میلیون دلار در روز یا تا کنون، ۷۵ میلیون دلار به دست می‌آید.

با افزودن تمام دارایی‌های هوایی اضافی مورد نیاز برای ادامه بمباران مانند نظارت، شناسایی، جنگ الکترونیک، هشدار اولیه هوابرد، فرماندهی و کنترل و مواردی از این دست، هزینه کل عملیات هوایی به شدت افزایش می‌یابد.

احتمالاً تا کنون، اسرائیل حداقل ۲ میلیارد دلار برای بمباران غزه هزینه کرده و این رقم می‌تواند حتی بیشتر از این باشد. این بدون هزینه بسیج سربازان و مسلح‌کردن ۳۶۰ هزار نیروی ذخیره و انجام جنگ زمینی است که اسرائیل هفته گذشته آغاز کرد.

تمام این هزینه‌ها برای هدف نظامی مبهمی صرف شده است. بدیهی است که بمب‌های اسرائیلی عمدتاً به غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی آسیب می‌زنند. بعید است که در بین بیش از ۹ هزار کشته در غزه، بیش از چند صد مبارز حماس یافت شود.

پیروزی در نبرد به دست آدم‌هاست. بر اساس یک ضرب‌المثل قدیمی نظامی، جنگ‌ها با منابع پیروز می‌شوند. اما از آنجایی که جنگ غزه از دیدگاه اسرائیل به طول خواهد انجامید، رهبران اسرائیل نیز با ماشین‌حسابی در دستان خود در این نبرد می‌جنگند.