به گزارش اکوایران؛ جهانگیر مجیدی دبیر انجمن صنعت چرم کشور اظهار کرده که از ۱۸ میلیون کشتار گوسفندی که سالیانه در کشور انجام می‌شود، به راحتی می‌توان ۴ میلیون دست لباس تولید کرد و ۸۰۰ میلیون دلار تا یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار صادرات داشت، ولی خام فروشی می کنیم.

طبق اعلام تسنیم؛ به گفته مجیدی، انجمن صنایع چرم ایران متشکل از 220 عضو از تولیدکنندگان تبریز، تهران و مشهد است، اما بیشتر کارخانه‌های تولیدی به خاطر ناقص بودن زنجیره ارزش، مشکلات ارزی و تحریم‌ها، با 30 درصد ظرفیت فعالیت می‌کنند.

 دبیر انجمن صنعت چرم کشور بیان کرده که در ایران به لحاظ جمعیت قابل توجه دام سبک و سنگین، مزیت نسبی برای رونق و رقابت پذیری صنعت چرم وجود دارد به شرط اینکه دولت و بانک مرکزی حمایت کند.

براساس اظهارات مجیدی، 54 میلیون راس آمار جمیعت گوسفند ایران است که سالیانه تقریبا یک سوم آن کشتار می‌شود و ایران رتبه چهارم دنیا را از نظر جمیعت گوسنفدی دارد، همچنین 27 میلیون راس جمعیت بز در ایران است که سالیانه 8 میلیون راس آن در سال کشتار می‌شود و رتبه هفتم جهانی را داریم ضمن اینکه سالیانه حدود 2 میلیون و 500 هزار راس در کشور گاو پرورش داده می‌شود که تقریبا یک سوم آن کشتار می‌شود و در این بحش هم ایران رتبه 37 جهان را به خود اختصاص داده است. 

صادرات سالامبور ایران به کشورهای هند، پاکستان، ترکیه و ایتالیا

دبیر انجمن صنعت چرم کشور تاکید کرده، با توجه به اینکه مواد اولیه صنعت چرم در کشور موجود است باید شرایط نسبی را به مزیت رقابتی تبدیل کرد، اما چون زنجیره ارزش در داخل تکمیل نیست مواد اولیه ما به صورت خام یا سالامبور به کشور‌های متقاضی مثل هند، پاکستان، ترکیه، ایتالیا صادر می‌شود و با مواد اولیه ما صنعت و اشتغال آن‌ها رونق می‌گیرد و محصول نهایی را با چند برابر قیمت به ما می‌فروشند.

مجیدی بیان کرده، می‌توانیم سهم قابل توجهی در صنعت چرم داشته باشیم، اما چون زنجیره ارزش تکمیل نیست جایگاه خوبی در این صنعت نداریم.

طبق اظهارات دبیر انجمن صنعت چرم کشور، زنجیره ارزش زمانی تکمیل می‌شود که پوست به درستی استحصال و به چرم تبدیل شود و صنعتگران بتوانند چرم تولید شده را به محصول نهایی یعنی پوشاک، کیف، کفش و کمربند تبدیل کنند.

به گفته مجیدی، چرم سنگین یا همان چرم گاوی تا حدودی نیاز داخل را تامین می‌کند و چون زنجیره ارزش چرم سبک گوسفندی در کشور ناقص است فقط تا مرحله اول یعنی تا چیدن پشم از روی پوست آن هم به صورت سنتی و غیر علمی انجام می‌شود که هزینه‌بر هم است برای اینکه پوست‌ها فاسد نشوند آن‌ها را ترشی می‌اندازند در اصطلاح بین المللی پیکِل می‌کند تا سالم بماند تا به دست مشتریان ترکیه‌ای، هندی، ایتالیایی برسد تا آن‌ها تبدیل به پوشاک گران قیمت کنند.

براساس اظهارات دبیر انجمن صنعت چرم کشور، لطیف‌ترین چرم گوسفندی دنیا از پوست استحصال شده گوسفندان ایرانی است که در دنیا بی نظیر است.

مجیدی بیان کرده که سال 1344 سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (فائو)، به علت مزیتی نسبی که در ایران وجود داشت، کشور ما را مرکز فراوری چرم غرب آسیا قرار داد و مرکز آموزشی بسیار قوی هم در میدان کشتار ایجاد کرد و دولت هم سرمایه گذاری خوبی در بخش چرم سبک داشت، اما به علت سیاستگذاری غلط کارگاه‌های چرم سبک تعطیل شد و هم اکنون ایران با داشتن مزیت‌های خوب، تامین کننده مواد اولیه مورد نیاز کارخانه‌های چرم سازی جهان با حداقل ارزش افزوده شده است.

نیاز کشور به راه‌اندازی 20 خط فراوری چرم

به گفته دبیر انجمن صنعت چرم کشور، اگر 20 خط فراوری چرم سبک در کشور ایجاد شود می‌توان پوست 15 میلیون کشتار سالیانه را استحصال کرد و به جای اینکه پوست خام را صادر کنیم آن را به حلقه بعدی یعنی تکمیل زنجیره ارزش و تولید پوشاک تبدیل کرد.

مجیدی اظهار کرده که با سرمایه گذاری حدود 40 میلیون دلاری برای ایجاد 20 خط فراوری چرم، می‌توان پوست مورد نیاز برای تهیه چرم را استحصال و آن را به پوشاک تبدیل و به کشور‌های سردسیر صادر کردو در مدت کوتاهی (دو تا سه سال)‌ سرمایه گذاری که در این زمینه شده است را به کشور بازگرداند؛ ضمن اینکه سالیانه 800 میلیون دلار تا یک میلیارد و 200 میلیون دلار از صادارت پوشاک چرمی می‌توان درآمد ارزی داشت. 

براساس اظهارات دبیر انجمن صنعت چرم کشور، از 15 میلیون کشتاری که سالیانه انجام می‌شود می‌توان 4 میلیون دست لباس (200 دلار) تولید کرد که با صادرات محصول نهایی ارزآوری قابل توجهی می‌شود.

به گفته مجیدی، در نخستین حلقه (تبدیل پوست خام به سالامبور) برای هر 1000 جلد پوست گوسفند, 7 نفر اشتغال و 13 درصد ارزش افزوده، در دومین حلقه (تبدیل سالامبور به وت بلو)‌, 4 نفر اشتغال و 10 درصد ارزش افزوده، حلقه سوم (وت بلو به کراست)  12 نفر اشتغال و 40 درصد ارزش افزوده و در مرحله تکمیل زنجیره (کراست به چرم) 10 نفر اشتغال و 37 درصد ارزش افزوده,‌ افزایش می‌یابد بنابراین برای هر 1000 جلد پوست, 30 نفر اشتغال با 100 درصد ارزش افزوده خواهیم داشت.

دبیر انجمن صنعت چرم کشور تاکید کرده که هیچ صنعتی در کشور وجود ندارد که ارزش افزوده 100 درصدی داشته باشد فقط اراده ملی می‌خواهد صنعت پوشاک چرمی رونق بگیرد.

به گفته مجیدی، برای راه‌اندازی صفر تا صد یک کارخانه تقریبا به 2 میلیون یورو سرمایه گذاری نیاز است.

دبیر انجمن صنعت چرم کشور اظهار کرده، بعضی از کالا‌ها مثل پوست اگر در گمرک دپو شود فاسد می‌شود، هم اکنون زمانبر بودن صدور مجوز برای واردات پوست سنگین (پوست گاوی) یکی از معظلاتی است که تولید را با مشکل مواجه کرده است گاهی اوقات 3 تا 4 ماه پوست وارداتی در گمرک به دلیل کاغذ بازی‌های اداری معطل می‌شود که در نهایت پوست از حیث انتفاع خارج شده و دیگر قابل استفاده نمی‌شود.

مجیدی تاکید کرده که هم اکنون ظرفیت خوبی از لحاظ تامین نیاز مواد مورد نیاز صنعت کفش و کیف وجود داردو 12 هزار واحد تولیدی کفش در کشور فعالیت می‌کنند، اما در هر واحد تولیدی به صورت میانگین 20 جفت کفش تولید می‌شود که اگر این واحد‌ها و کارگاه‌های تولیدی با افراد ماهر و متخصص و ماشین آلات پیشرفته و به روز مجهز کنم شود حجم تولیدات را می‌توان به 300 تا 400 میلیون جفت کفش در سال افزایش داد.

براساس اظهارات دبیر انجمن صنعت چرم کشور، با توجه به اینکه ایران رتبه چهارم جمعیت دامی و یک درصد جمعیت جهان را دارد انتظار می‌رود یک درصد از پوشاک چرمی دنیا از آن ایران باشد بنابراین باید شرایط و زمینه‌ها مساعد باشد تا یک درصد ارزش افزوده جهان، را کسب کنیم.

مجیدی گفته، سالیانه 30 تا 45 میلیون دلار از  صادرات 15 میلیون جلد سالامبور ارز آوری می‌شود، صادر کردن منابع نفتی که خدادادی است هنر نیست و هنر آن است که پوست را فرآوری و به پوشاک یک میلیارد دلاری تبدیل کرد.