اطلاعات سازمان جهانی دستشویی که یک سازمان جهانی غیرانتفاعی است، میگوید بیش از 3 و نیم میلیارد نفر از مردم جهان هنوز به دستشویی ایمن دسترسی ندارند و مجبورند که در فضای باز و غیربهداشتی توالت کنند.
ساریکا سالوجا، مدیر بخش عمومی WTO به اکوایران گفته است که اکنون با پیشرفت شهرنشینی حدود 57 درصد از شهرها به خدمات کامل بهداشتی دسترسی ندارند و تقریبا 100 میلیون نفر ناچارند، از فضای باز استفاده کنند.
بررسیهای اکوایران، از آمار یونیسف هم نشان میدهد، از هر سه مدرسه، یک مدرسه توالت مناسب ندارد و حدود 23 درصد از مدارس اصلا توالتی ندارند.
ساخت توالت یک سرمایه گذاری محسوب میشود و طبق تحقیقات سازمان جهانی بهداشت، هر دلاری که برای سرویس بهداشتی خرج میشود، بازدهی 5.50 دلاری دارد.
بررسیهای اکوایران، حاکی از آن است که برخی شهرها وضعیت بهتری در دسترسی به دستشویی عمومی دارند. مثلا در شهری مانند ایسلند، به ازای هر 100 هزار نفر، 56 دستشویی عمومی وجود دارد.
وضعیت دستشوییهای عمومی در ایران چگونه است؟
براساس آمار رسمی که سال 1401 روزنامه همشهری، ارگان رسانهای رسمی شهرداری تهران آن را منتشر کرده بود در تهران بیش از 9 هزار چشمه سرویس بهداشتی وجود دارد که بیشتر آنها متعلق به آقایان و حدود 3 هزار و 900 مورد آن متعلق به زنان است. اما این تمام ماجرا نیست.
در این مستند کوتاه به مناسبت روز جهانی توالت با نگاه تاریخی به این معضل تلاش کردیم تا دلیل کمبود این سرویسهای بهداشتی عمومی را واکاوی کنیم در این مستند با فرشته بهجت، دبیر بخش تدوین استاندارد توالت در ایران هم گفتوگوی کوتاهی داشتیم.
سوگل دانائی، گزارش میدهد.
