بهترین روشهای جهت‌یابی در سفر

۱۲ آذر ۱۴۰۲

۵۱۷۰۴

سفر به یک منطقه بدون داشتن اطلاعات محیطی می تواند افراد را دچار مشکل کند.

رپرتاژ آگهی: به همین منظور در طول تاریخ ابزارهای مختلفی برای جهت یابی به وجود آمده اند. در این مقاله به بررسی بهترین روشهای جهت یابی در سفر می‎‌پردازیم که شامل نقشه ها، قطب نما، GPS و ابزاهای انلاین جهت یابی است.

نقشه ها

نقشه ها به 5 دسته نقشه های معمولی، توپوگرافی، موضوعی، نموداری و کاداستر. معمولا ما در هنگام سفر بیشتر با نقشه های عمومی سروکار داریم ولی در اینجا نقشه های مهم دیگر نیز اورده شده است که با توجه به شرایط محیطی می تواند استفاده شود.

نقشه های عمومی

اگر به یک نقشه معمولی فکر کنید، در آن اطلاعاتی مثل نام خیایان ها، مناطق، شهرها و شهرک‌ها، مسیرهای حمل و نقل اصلی همراه با ویژگی‌های طبیعی مانند دریاچه‌ها و رودخانه‌ها گنجانده شده‌اند. اینها نقشه‌هایی هستند که برایسفرهای توریستی به شما برای رسیدن به مقصد هستند. همچنین خواندن آن‌ها آسان است.

نقشه های توپوگرافی

نقشه های توپوگرافی با نشان دادن ارتفاع دقیق، با استفاده از خطوط کانتور می تواند به شما در فهمیدن شیب مناطق، وجود دره ها ، کوه ها کمک کند. این نقشه بیشتر برای کوهنوردان که به دانستن ارتفاع دقیق مناطقی که به آن سفر می کنند، نیاز دارند کاربرد دارد.

نقشه های موضوعی

در نقشه‌های موضوعی اطلاعات در مورد موضوعات خاص طراحی شده‌اند. این موارد می تواند هر چیزی از زمین شناسی گرفته تا تراکم جمعیت یا آب و هوا باشد. همچنین نقشه‌های موضوعی برای ایجاد تغییرات گسترده در کسب‌وکارها، دولت‌ها و سایر سازمان‌ها در سرتاسر جهان استفاده می شود. برخلاف نقشه‌های عمومی، که معمولاً برای هر کسی قابل خواندن و درک است، نقشه‌های موضوعی ممکن است به دانش خاصی برای درک نیاز داشته باشند.

نقشه های نموداری

نقشه های نموداری حاوی اطلاعاتی هستند که برای جلوگیری از حوادث مهم هستند - مانند ویژگی‌هایی در داخل و اطراف آب، مانند سنگ‌های غوطه‌ور شده. اینها نقشه هایی هستند که به طور خاص برای جهت یابی در اقیانوس ها یا از طریق هوا ایجاد شده اند. میتوان آنها را به عنوان راهنمای تخصصی برای ملوانان و خلبانان در نظر گرفت.

نقشه های کاداستر

نقشه های کاداستر نقشه های بسیار خاصی هستند که بر روی املاک فرد تمرکز می کنند و اطلاعات دقیقی در مورد مرزهای آنها ارائه می دهند. در حالی که این نقشه ها ممکن است در زندگی روزمره دیده نشوند، نقش مهمی در زمینه های مختلف، به ویژه در نقشه برداری املاک و برنامه ریزی شهری دارند.

قطب نما

قطب نما همیشه در طول تاریخ یکی از اصلی ترین راه ها برای جهت یابی بوده است. اگر برای فهمیدن منشا ایجاد قطب نما به انگلیسی کلمه origin of compass را سرچ کنیم، متوجه می شویم که از دیدگاه مورخان ، چین ممکن است اولین تمدنی باشد که قطب نما مغناطیسی را ساخته است. دانشمندان چینی ممکن است قطب‌نماها را در قرن یازدهم یا دوازدهم ساخته باشند.

قطب نما های فیزیکی دارای انواع مختلفی هستند که از مهم ترین انها می توان به قطب نماهای مغناطیسی، صفحه پایه‌ای، شستی و حالت جامد اشاره کرد.

قطب نما مغناطیسی

قطب نماهای مغناطیسی یک عنصر مغناطیسی مانند یک سوزن دارند که خود را با میدان مغناطیسی زمین در جهت شمال هماهنگ میکند. با این حال، انواع مختلفی از شمال وجود دارد: شمال واقعی و شمال مغناطیسی. شمال مغناطیسی همان چیزی است که قطب نماهای مغناطیسی از آن استفاده می کنند و مکان دقیق آن به تدریج با میدان مغناطیسی زمین تغییر می کند. بنابراین برای جهت یابی دقیق، دانستن چگونگی تنظیم انحراف مغناطیسی مفید است، چراکه ما در طول سفر به دنبال پیداکردن شمال واقعی هستیم و نه شمال مغناطیسی.

قطب نما صفحه پایه‌ای

این قطب‌نمای کلاسیک در بین کوهنوردی محبوب است و برای هر نوع گردش یا پیاده‌روی، از ماجراجویی‌های کوتاه تا ماجراجویی‌های چند روزه کوله‌پشتی، ایده‌آل است. می توان آن را دور گردن انداخت یا در داخل جیب خود قرار داد. این قطب نما از پلاستیک شفاف ساخته شده است و شامل یک سوزن مغناطیسی و رو به شمال است که می تواند آزادانه در یک محفظه دایره ای پر از مایع بچرخد.

قطب نما شستی

قطب‌نمای شستی ابزاری کوچک‌تر و ساده‌تر از قطب‌نمای صفحه پایه‌ای است و برای دوندگان مسیر یا برای کوهنوردان در مسیرهای آشنا ایده‌آل است. همانطور که از نام آن پیداست، به انگشت شست کاربران متصل می شود و فضای کمی را اشغال می کند. اگرچه به پیچیدگی قطب نما صفحه پایه‌ای نیست، اما برای جهت یابی سریع، مفید است.

قطب نما حالت جامد

قطب نما حالت جامد به طور فزاینده ای در میان کشتی های دریایی محبوب است و در ساعت های دیجیتال، تلفن های همراه و تبلت ها وجود دارد. این قطب نما با حسگرهای میدان مغناطیسی و ریزپردازنده های الکترونیکی، داده های مربوط را نمایش می دهد.

GPS ها

سیستم موقعیت یاب جهانی (GPS) شبکه ای از ماهواره ها و دستگاه های گیرنده است که برای تعیین مکان در زمین استفاده می شود. برخی از گیرنده های GPS آنقدر دقیق هستند که می توانند موقعیت مکانی را با دقت یک سانتی متر تعیین کنند. گیرنده های GPS موقعیت مکانی را در عرض، طول و ارتفاع ارائه می کنند.

GPS شامل 24 ماهواره است که در مدارهای دقیق دور زمین می چرخند. هر ماهواره هر 12 ساعت یک دور کامل به دور زمین می چرخد. این ماهواره ها به طور مداوم سیگنال های رادیویی را ارسال می کنند.

گیرنده های GPS طوری برنامه ریزی شده اند که اطلاعات مربوط به مکان هر ماهواره را در هر لحظه دریافت کنند. یک گیرنده GPS مکان خود را با اندازه گیری زمان لازم برای رسیدن سیگنال از حداقل چهار ماهواره به موقعیت مکانی خود تعیین می کند. از آنجایی که امواج رادیویی با سرعت ثابتی حرکت می کنند، گیرنده می تواند از اندازه گیری های زمان برای محاسبه فاصله خود از هر ماهواره استفاده کند.

هواپیماها، کشتی‌ها، زیردریایی‌ها، قطارها و شاتل فضایی همگی از GPS برای جهت‌یابی استفاده می‌کنند. بسیاری از مردم هنگام رانندگی ماشین از این گیرنده استفاده می کنند. گیرنده GPS موقعیت مکانی ماشین را که دائماً در حال تغییر است بر روی نقشه الکترونیکی ترسیم می کند.

سیستم اصلی GPS به عنوان پروژه ای از ارتش ایالات متحده آغاز شد. اولین ماهواره آزمایشی در سال 1978 پرتاب شد. تا سال 1994، 24 ماهواره GPS کامل در مدار زمین در حال چرخش بودند. در ابتدا GPS موجود برای استفاده غیرنظامی چندان دقیق نبود.

ابزاهای انلاین جهت یابی

اگر دسترسی به ابزاهای فیزیکی جهت‌یابی ندارید و یا مهارت لازم برای استفاده از آنها را ندارید، ابزارهای انلاین زیادی وجود دارند که می توان با استفاده از آن جهت خود را در طول سفر مشخص کنید. در ادامه نام معروفترین ابزاهای جهت یابی انلاین آورده شده است.