مخمصه آمریکایی در دریای سرخ و گزینه‌های روی میز؛ گام بعدی واشنگتن چه خواهد بود؟

به گزارش اکوایران، آمریکا و متحدانش به حوثی‌ها هشدار داده‌اند که حملات به کشتی‌ها در دریای سرخ را متوقف کنند یا اینکه این گروه با عواقب اقدامات خود مواجه خواهد شد. اکنون ایالات متحده و هم‌پیمانان این کشور در حال سبک و سنگین کردن حمله به حوثی‌ها هستند.

چالش‌های پیش روی واشنگتن

به نوشته بلومبرگ،‌ چندین متخصص نظامی و دریایی که با این رسانه به مصاحبه پرداخته‌اند، این تهدید از سوی واشنگتن را به عنوان حملات فوری به انصارالله تعبیر کرده‌اند، اما این اقدام با خطر وخیم‌تر شدن شرایط همراه است؛ بنابراین، احتمال یک اقدام محدودتر نیز وجود دارد.

چالش‌های اقدام علیه حوثی‌ها شامل بی‌ثباتی بیش‌تر در منطقه است، در حالیکه تنش‌های منطقه در حال حاضر به دلیل جنگ اغزه  در سطح بالایی قرار دارد. همچنین جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، باید این موضوع را در نظر داشته باشد که جنگ علیه حوثی‌ها می‌تواند شانس او در انتخابات ریاست‌جمهوری سال جاری میلادی را به شکل منفی تحت تأثیر قرار دهد.

«نیک چایلدز»، عضو ارشد نیروهای دریایی و امنیت دریایی در موسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک، اعلام کرده:‌ «ایالات متحده و متحدانش به دقت در حال بررسی گزینه‌هایی هستند که قابل دفاع باشد؛ گزینه‌هایی که ضمن ایجاد اختلال در توانایی حوثی‌ها برای مشکل‌آفرینی در کشتی‌رانی دریای سرخ، از یک درگیری منطقه‌ای نیز جلوگیری می‌کند».

ده‌ها نفر از متخصصانی که با بلومبرگ مصاحبه کرده‌اند، گزینه‌های زیر را به عنوان پاسخ‌های احتمالی واشنگتن و متحدانش به حوثی‌ها در نظر گرفته‌اند:

1- حملات هدفمند

این حملات بر از بین بردن یا کاهش توانایی حوثی‌ها در شلیک موشک‌های بالستیک به خطوط کشتی‌رانی از طریق هدف قرار دادن نقاط حمله،‌ رادارها، انبارهای موشکی و دیگر زیرساخت‌ها و لجستیک‌هایی است که حوثی‌ها از آن‌ها برای حملات خود استفاده می‌کنند. به گفته وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون)، از اواسط نوامبر تاکنون بیش از 100 موشک و پهپاد در حدود 20 عملیات جداگانه مورد استفاده قرار گرفته‌اند و بیش از 15 کشتی در دریای سرخ، هدف این حملات بوده‌اند.

اما این رویکرد ضمن اینکه باعث می‌شود حوثی‌ها به ابزارهای دیگری مانند پهپاد، مین دریایی و حمله با قایق‌های تندرو روی آورند، خطر گسترده شدن و باز شدن پای بازیگران دیگر به درگیری‌ها را در پی دارد.

2- حمله بزرگ

گروه‌های یمنی مختلف و برخی حامیان منطقه‌ای آن‌ها مانند امارات متحده عربی که از زمان تسخیر صنعا -پایتخت یمن- توسط انصارالله از حدود یک دهه قبل در حال جنگ با این گروه هستند، یک اقدام تلافی‌جویانه قوی را ترجیح می‌دهند. این موضع می‌تواند شامل معرفی دوباره حوثی‌ها به عنوان یک گروه تروریستی، هدف قرار دادن منابع مالی این گروه و در صورت لزوم،‌ آغاز یک اقدام نظامی گسترده‌تر است. برخی از آن‌ها بر این پندارند که بیرون راندن انصارالله از شهر بندری حدیده، تنها راه بازگرداندن آرامش به دریای سرخ است.

برخی هم می‌پندارند وضعیت فعلی دریای سرخ به دلیل فشارهایی است که از سوی آمریکا و دیگر قدرت‌های غربی ‌بر نیروهای ضد انصارالله وارد شده است. همچنین از دیدگاه آن‌ها، علت دیگر این وضعیت به اقدام عربستان سعودی و امارات متحده عربی مربوط می‌شود که در سال 2018 یک حمله بزرگ برای بازپس‌گیری حدیده را به دلایل بشردوستانه متوقف کردند.

هرگونه اقدام نظامی بزرگ علیه انصارالله به نظر دو حامی منطقه‌ای اصلی شورای رهبری ریاست‌جمهوری یمن، یعنی عربستان و امارات بستگی دارد. در حال حاضر، هر دو کشور - بویژه ریاض - تمایلی برای شعله‌ور ساختن دوباره نبردی ندارند که تمام سعی خود را برای پایان دادن به آن انجام داده‌اند.

3- اسکورت کشتی‌ها

یک گزینه دیگر به گسترش قابل توجه عملیات نظامی به رهبری آمریکا مربوط می‌شود تا کشتی‌های تجاری توسط آمریکا و متحدانش از خلیج عدن تا قسمت جنوبی دریای سرخ، تحت حفاظت قرار بگیرند؛ درست مانند اقدام 15 سال پیش ناتو برای مقابله با بحران دزدان دریایی سومالی.

با این حال، انصارالله منابع نظامی قابل توجهی در اختیار دارد و منطقه تحت پوشش این گروه، بسیار وسیع است. بنابراین،‌ انتخاب این گزینه مستلزم حضور تعداد بسیار زیادی کشتی جنگی است که مجهز به سیستم‌های پیشرفته دفاع هوایی هستند. بسیاری از کشورها، بویژه کشورهای عربی منطقه، با توجه به گفته حوثی‌ها مبنی بر اینکه حملات آن‌ها در همبستگی با فلسطینی‌ها در غزه است، تمایلی برای حضور در این مأموریت‌ها ندارند.

از سوی دیگر، به‌طور متوسط حدود 250 کشتی در هر لحظه در دریای سرخ تردد می‌کنند و شرکت‌های حمل‌ونقل دریایی باید از یک هماهنگی و برنامه‌ریزی دقیق برخوردار باشند تا بتوانند در حلقه حفاظت کشتی‌های جنگی آمریکا و دیگر کشورها قرار بگیرند.

4- دیپلماسی و مسامحه 

البته بر خی دیگر پیشنهاد می‌کنند آمریکا و متحدانش می‌توانند رویکرد عربستان سعودی را دنبال کنند که توانسته با مذاکره و مماشات، حوثی‌ها را در ازای مشوق‌های مالی به پذیرش صلح دائمی و طرح صلح تحت نظارت سازمان ملل متحد ترغیب کند.

ماجد المضاجی، مدیر مرکز مطالعات استراتژیک صنعا، معتقد است:‌ «مشکل اینجاست که شرایط کنونی دریای سرخ، محدودیت‌های شدید "مفهوم ثبات" را که سعودی‌ها در مذاکرات خود با انصارالله در پی آن بودند، آشکار کرده است». و بر خلاف عربستان سعودی، ابرقدرتی مانند آمریکا،‌ ملاحظات دیگری در این زمینه دارد.

یکی از تحلیل‌گران مستقر در لندن به بلومبرگ اعلام کرده: «حملات حوثی‌ها تا حدودی ضربه‌ای به نظم تحت رهبری ایالات متحده برای حفظ دریاهای آزاد محسوب می‌شود که برای دهه‌ها وجود داشته است».