به گزارش اکوایران،جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ایالات متحده در حاشیه مجمع جهانی اقتصاد در داووس، در گفتگو با ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، پیامی از جو بایدن، رئیس‌جمهور را منتقل خواهد کرد؛ اینکه کاخ سفید از اوکراین می‌خواهد که استراتژی خود را در مبارزه با مهاجمان روسی تغییر دهد: از حمله به دفاع.

زلنسکی می‌داند که چرا این کارِ منطقی است، اگرچه دوست ندارد آن را بشنود یا علنی بگوید. بنابراین او به سالیوان خواهد گفت که به بایدن بگوید - و به کنگره آمریکا یادآوری کند - که اوکراین تنها در صورتی می‌تواند دفاع مناسبی انجام دهد که ایالات متحده و متحدانش تضمین کنند که این کشور امکانات لازم را دارد.

خط مقدم یخ‌زده

به نوشته بلومبرگ، این وضعیت ناگوار اوکراین است، تقریباً دو سال پس از آن که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، جنگ خود را برای نابودی ملی آن آغاز کرد: به خاطر حفظ روحیه در داخل، زلنسکی احساس می‌کند باید به انکار این که جنگ اکنون به بن‌بست رسیده است ادامه دهد.

بنابراین هدف اعلام شده زلنسکی همان فرمول صلح 10 ماده‌ای است که او در سال 2022 پیشنهاد کرد. این فرمول شامل عقب نشینی کامل روسیه، بازگشت همه کودکان اوکراینی که مسکو ربوده است، دادگاهی برای محاکمه جنایات جنگی روسیه و موارد دیگر است. این طرح همان چیزی است که 83 کشور در داووس در آستانه مجمع این هفته درباره آن بحث کردند. اما روسیه دعوت نشد و چین هم حاضر نشد، بنابراین همه می‌دانند که این سرانجامی ندارد.

جنگ اوکراین خارکیف

خط مقدم یخ زده داستان متفاوتی را روایت می‌کند. ضدحمله اوکراین شکست خورده است (و مایه سرخوردگی واشنگتنی شده  که کیف را به اتخاذ تاکتیک‌های متفاوت ترغیب کرده بود). روس‌ها به خوبی در مواضع خود تثبیت شده‌اند و اوکراینی‌ها سربازان زیادی را از دست داده‌اند و مهمات زیادی مصرف کرده‌اند، به‌ویژه برای دفاع هوایی در برابر رگبارهای بی‌امان موشکی روسیه. حمله همیشه سخت‌تر از دفاع است، اما برای اوکراین ممکن است در حال حاضر چنین کاری دور از ذهن باشد.

پوتین نیز مزایای تاکتیکی دفاع را درک کرده است: او در واقع به ارتش خود دستور داده است تا فتوحات را به حالت تعلیق درآورد و سرزمینی را که اشغال کرده است حفظ کند. این برای او نیز از نظر استراتژیک منطقی است. پوتین (که «انتخاب مجدد» او در ماه مارس یک نتیجه قطعی است) سال 2024 را در انتظار انتخابات آمریکا در ماه نوامبر سپری می‌کند، به این امید که دونالد ترامپ به کاخ سفید بازگردد و دو مرد به توافق برسند.

در این میان پوتین جامعه روسیه را به یک اقتصاد جنگی تبدیل کرده است. کرملین در سال 2024 ، 8 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف ارتش خود خواهد کرد که برای اولین بار از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از مخارج اجتماعی فراتر خواهد رفت. کارخانه‌های روسیه در حال تولید گلوله و بمب هستند و شرکای آن در حال ارسال مهمات بیشتر هستند.

کمک‌های معطل اوکراین

اوکراین منابع کمتری دارد. در طول سال گذشته، از حمایت سخاوتمندانه ایالات متحده، بریتانیا، اتحادیه اروپا و سایر متحدان غربی برخوردار بود. اما شور و شوق آن‌ها در حال کاهش است. در مجموع 110 میلیارد دلار کمک در ایالات متحده و اروپا مسدود شده است. در واشنگتن، ترامپیست‌های مجلس نمایندگان، پول را گروگان نگه می‌دارند تا خواسته دیوار مرزی خود را به دست آورند. مانع در اروپا ویکتور اوربان، نخست وزیر مجارستان و رفیق ترامپ و پوتین است. البته، اوکراین باید تولید مهمات خود را افزایش دهد، اما در حالی که موشک‌های روسی به کارخانه‌هایش هجوم می‌آورند، گفتن این راحت‌تر از انجام آن است.

جنگ اوکراین

در این پس‌زمینه، زلنسکی حق دارد که درخواست‌های مکرر غرب برای آتش بس را رد کند. روسیه از این مکث برای تسلیح و تجهیز مجدد استفاده خواهد کرد تا بعداً حمله تمام عیار خود به جامعه اوکراین را از سر بگیرد. اما اوکراین، در طول همین آتش بس، ممکن است پول و سلاح بیشتری از غرب دریافت نکند. بنابراین آتش‌بس در حال حاضر، می‌تواند مساوی با تسلیم کامل در آینده باشد.

نکته تکان دهنده در مورد این بینش این است که غرب تا چه حد به کیف خیانت کرده است. البته این کل غرب نیست، بلکه تکه‌هایی از آن است که با دیس‌اینفورمشن پوتین گیج شده یا اولویت‌های دیگری دارد. جمهوری‌خواهان ترامپیست در مجلس نمایندگان و اوربان در اروپا بیشتر در دسته دوم قرار دارند. بدنیتی آن‌ها تاریخ ساز خواهد شد.

بنابراین زلنسکی باید آنچه را که هر دو از قبل می‌دانند سالیوان بگوید: ما از راندن تانک‌های غربی آبرامز و لئوپارد و چلنجر خود بر روی گل و سنگرهای مین‌برداری شده، در حالی که روس‌ها از بالا ما را با پهپادها هدف قرار می‌دهند دست برمی‌داریم. ما این کار را متوقف خواهیم کرد چون این کار با عقل جور در نمی‌آید. ما در عوض سعی خواهیم کرد آنچه را که هنوز داریم حفظ کنیم، حتی اگر هموطنان ما در اوکراین اشغالی فکر کنند که ما آن‌ها را با اشغالگران روسشان رها می‌کنیم. ما این کار را انجام خواهیم داد زیرا باید زمان را به نفع خودمان کنیم، نه پوتین. اما ما فقط در صورتی می‌توانیم از خطوط خود دفاع کنیم که شما در ایالات متحده و اروپا همچنان پهپادها، موشک‌ها و گلوله‌ها و همچنین کیت‌های ساخت استحکامات غیرقابل نفوذ را برای ما ارسال کنید.

زلنسکی و سالیوان درک می‌کنند که این حمایت چیزی است که بایدن باید ارائه کند، حتی زمانی که تلاش می‌کند جنگ دیگری در خاورمیانه، تنش‌ها در شرق آسیا و ماشین ویرانگر داخلی به نام ترامپ را مدیریت کند. حداقل در مورد اوکراین، امسال نمی‌توان در داووس خوش بینی داشت، فقط می‌توان اقدامات شجاعانه را تکرار کرد.