تگزیت؛ اختلافی که آمریکا را به جنگ داخلی می‌کشاند/ استقلال‌طلبی تگزاس چقدر جدی است؟

به گزارش اکوایران، اجازه دادگاه عالی ایالات متحده به مقامات فدرال برای برداشتن بخش‌هایی از موانع سیم‌خاردار که دولت ایالتی تگزاس در امتداد مرز با مکزیک بر پا کرده بود، به درخواست‌های استقلال این ایالت از آمریکا (معروف به تِگزیت)، جان تازه‌ای بخشید.

به گزارش نیوزویک، گرگ اَبِت، فرماندار تگزاس اعلام کرد: «سیم‌خاردارهای تگزاس بازدارنده مؤثری در برابر ورود غیرقانونی مهاجرانی است که بایدن آن‌ها را تشویق می‌کند. من به دفاع از قانون اساسی تگزاس برای امنیت مرزها و جلوگیری از تخریب اموال توسط دولت بایدن ادامه خواهم داد». این سیم‌خاردارها در راستای تلاش این فرماندار جمهوری‌خواه برای جلوگیری یا حداقل، کنترل مهاجرت غیرقانونی نصب شده است.

دنیل میلر، رهبر غیررسمی جنبش تگزیت می‌گوید با به یادآوردن جرقه‌های این جبنش، گفت که انگار همین دیروز بود که به این نتیجه رسید تگزاس باید از ایالات متحده جدا شود؛ شنبه، ۲۴ آگوست ۱۹۹۶، تقریباً ساعت ۲ بعد از ظهر در سالن هتلی در شهر شرقی تایلر تگزاس. آن رویداد چنان تأثیرگذار بود که میلر آن را با ماجرای استقلال تگزاس (قبل از پیوستنش به ایالات متحده) مقایسه می‌کند.

با این حال، علی‌رغم افزایش حمایت‌ها، تگزیت اخیراً چندین‌بار شکست خورده است؛ از جمله ناکامی در برگزاری همه‌پرسی جدایی تگزاس در انتخابات مقدماتی آتی جمهوری‌خواهان. همچنین منتقدان هیچ شانسی برای جدایی تگزاس (حداقل به صورت مسالمت‌آمیز) نمی‌بینند. اما این مسئله میلر را که همچنان به موفقیت نهایی کمپین خود اطمینان دارد، منصرف نکرده است.

دنیل میلر، رهبر جنبش استقلال تگزاس از ایالات متحده (تگزیت)

میلر گفت: «من فکر می‌کنم با توجه به مسیری که دولت فدرال پیش گرفته و مسیری که تگزاس در آن است، به سمت جدایی در حرکتیم. بنابراین، چه آگاهانه و چه با فروپاشی سیستم فدرال ناشی از ناتوانیش در برآوردن الزامات اولیه، تگزاس قطعاً ظرف ۳۰ سال آینده کشوری مستقل خواهد شد».

مبارزه برای رفراندوم

طی چند سال گذشته، ملی‌گرایان تگزاسی چند سال حسابی مشغول بودند. در دسامبر، «جنبش ملی‌گرای تگزاس» ادعا کرد که طوماری با ۱۳۹۴۵۶ امضا به حزب جمهوری‌خواه ایالت ارائه کرد. این طومار خواستار برگزاری رفراندومی مشورتی در مورد استقلال تگزاس بود تا در رأی‌گیری اولیه مارس ۲۰۲۴ گنجانده شود.

طبق قانون انتخابات تگزاس، حداقل تعداد امضاهای مورد نیاز برای بررسی همه‌پرسی «پنج درصد از کل آرای دریافتی تمام نامزدهای آخرین انتخابات درون‌حزبی فرمانداری ایالت» است. آخرین انتخابات درون‌حزبی فرمانداری جمهوری‌خواهان در سال ۲۰۲۲ بود که گرگ ابت با ۱۹۵۴۱۷۲ رأی پیروز آن شد. بنابراین برای بررسی همه‌پرسی به ۹۷۷۰۹ امضا نیاز است. با این حال، حزب جمهوری‌خواه تگزاس این طومار را رد کرد و مت رینالدی، رئیس حزب ایالت مدعی شد که طومار با تأخیر ارسال شده و حتی با فرض اینکه به موقع می‌رسید هم «اکثریت قریب به اتفاق امضاهای آن نامعتبر بود». او ادعا کرد که بسیاری از امضاکنندگان فاقد اطلاعات مهم مانند «آدرس سکونت، حوزه ثبت‌نامیه و تاریخ تولد یا شماره ثبت‌نام رأی‌دهی» هستند.

این باعث مسئله واکنش خشمگینانه ملی‌گرایان تگزاس را برانگیخت و میلر در پادکست خود اعلام کرد که گروهش «به جنگ با جمهوری‌خواهان تگزاس می‌رود». در ۱۰ ژانویه، جنبش ملی‌گرای تگزاس دادخواستی اضطراری به دادگاه عالی ایالت ارائه داد و به «مبارزه برای استقلال» متعهد شد. اگرچه این درخواست تقریباً بلافاصله رد شد.

جدایی‌طلبان تگزاس همچنین سعی کرده‌اند از مسیر قانون‌گذاری وارد شوند. در مارس ۲۰۲۳، یکی از نمایندگان سابق مجلس ایالتی لایحه‌ای برای برگزاری همه‌پرسی فرآیند جدایی مطرح کرد؛ هرچند نتوانست از سد کمیته امور ایالتی عبور کند. این لایحه پس از آن مطرح شد که حزب جمهوری‌خواه تگزاس درخواست برگزاری همه‌پرسی استقلال ایالت را در کنوانسیون ۲۰۲۲ خود تصویب کرده بود.

تحرکات جدایی‌طلبان توجهات به سناریویی که طبق آن، تگزاس بار دیگر به یک جمهوری مستقل تبدیل می‌شود را جلب کرد. در مصاحبه‌ای با نیوزویک، میلر ادعا کرد که تگزیت پادزهر «سیستم فدرالی رو به افول» است.

میلر گفت: «سیستم فدرال شکست خورده و تگزاسی‌ها بهای آن را می‌پردازند. منطقی است که خود تگزاسی‌ها ایالت را اداره کنند». او دولت فدرال را مقصر افزایش قیمت سوخت، خواربار و مواد غذایی و همچنین افزایش بدهی ملی دانست و افزود: «اگر می‌شد این سیستم اصلاح شود، تا الان اصلاح می‌شد».

سرنوشت تگزاس مستقل

میلر انتظار یک همه‌پرسی موفقیت‌آمیز را دارد که استارت مذاکره میان آستین (پایتخت تگزاس) و واشنگتن را زده و در ادامه، به روابط حسنه‌ای میان دو کشور منتهی شود. او توضیح داد: «با رأی به استقلال، هیچ چیز بلافاصله تغییر نمی‌کند. تگزاس روندی برای حرکت به سمت استقلال آغاز خواهد کرد که شامل تغییرات در قانون اساسی ایالت و ارزیابی و اجرای میثاق‌ها و معاهدات بین‌المللی شده و مذاکره با دولت فدرال را به همراه خواهد داشت. اگر دولت فدرال از سیاست نزدیک به صدساله خود در مورد احترام به حق تعیین سرنوشت پیروی کند، انتظار داریم که روابط با ایالات متحده صمیمانه باشد».

جنبش ملی‌گرای تگزاس در وب‌سایت خود استدلال می‌کند که تگزاس مستقل در ابتدا باید به استفاده از دلار آمریکا برای حفظ «ثبات اقتصادی» ادامه دهد که یعنی نرخ‌های بهره همچنان توسط فدرال رزرو کنترل خواهد شد. در بلندمدت، تگزاس باید که به دنبال ایجاد «اتحادیه‌ای ارزی با ایالات متحده» باشد؛ مشابه حوزه یورو که واحد پول ۲۰ کشور اروپایی است. اگر این پیشنهاد به نتیجه نرسد، «تگزاس در اسرع وقت، ارز خاص خود را خواهد ساخت».

میلر به نیوزویک گفت که تگزاس «هیچ تعهدی برای پرداخت بخشی از بدهی انباشته سیستم فدرال ندارد». او خاطرنشان کرد در صورتی که با واشنگتن به توافقی بر سر دارایی‌های کنونی دولت فدرال (از جمله دارایی‌های ارتش) که در این ایالت مستقر است برسند، تگزاس مستقل حاضر است سهمی از تعهدات مالی فدرال را بر عهده بگیرد.

تنش‌های ماه ژانویه بین مقامات تگزاس و مقامات فدرال بر سر مهاجرت افزایش یافت. فرماندار این ایالت مانع از گشت‌زنی مقامات گمرک و مرزی فدرال در پارک شلبی منطقه گذرگاه ایگل شد. این منطقه محل ورود بسیاری از مهاجرینی است که از مکزیک وارد ایالات متحده می‌شوند.

در ۱۲ ژانویه، یک زن و دو کودک هنگام تلاش برای عبور از رودخانه ریو گراند در مقابل گذرگاه ایگل غرق شدند. دو روز بعد، وزارت امنیت داخلی ایالات متحده نامه اخطاری به کن پکستون، دادستان کل تگزاس ارسال کرد که به مقامات ایالتی تا ۱۷ ژانویه فرصت می‌داد به مأموران فدرال اجازه مداخله دهند؛ در غیر این صورت با اقدامات قانونی مواجه خواهند شد. در پاسخ، پکستون حاضر به عقب‌نشینی نشد و قول داد: «تگزاس تسلیم سیاست‌های مرزی مخرب بایدن نمی‌شود».

نبرد آزادی

هرگونه تلاش برای جدایی قطعاً اختلافات حقوقی بزرگی را منجر می‌شود؛ چرا که طبق حکم دادگاه عالی در پرونده سال ۱۸۶۹ «تگزاس در مقابل وایت»، خروج ایالتی از ایالات متحده خلاف قانون اساسی است. میلر با این دیدگاه مخالفت بوده و می‌گوید: «ماده ۱ بند ۱۰ قانون اساسی ایالات متحده کلیه اقداماتی که برای ایالت‌ها ممنوع بوده را فهرست کرده است. استقلال بخشی از این فهرست نیست. بنابراین، بر اساس دهمین متمم قانون اساسی، فقدان یک ممنوعیت صریح در قانون اساسی به این معناست که مردم و دولت‌های ایالتی و کاخ سفید به آن احترام بگذراند».

پروفسور مت کُوِرتراپ، دانشمند علوم سیاسی به نیوزویک گفت که رویه قضایی پرونده «تگزاس علیه وایت» ایراد داشته و ممکن است این حکم توسط دادگاه عالی لغو شود.

این استاد بریتانیایی جنبش‌های استقلال‌طلبی در سراسر جهان مطالعه کرده و به طور گسترده با ملی‌گرایان تگزاسی تعامل داشته است.

کُوِرتراپ در پاسخ به سؤالی درباره شانس مبارزان جدایی‌طلب تگزاس گفت که «ایالت ستاره تنها» (صفت تگزاس) احتمالاً تنها جایی در آمریکا است که هویتی استقلال‌طلبانه دارد. او استدلال کرد که برای برگزاری رفراندوم، «احتمالاً به تغییری سیاسی در حزب جمهوری‌خواه» نیاز است و به دنبال آن، نبردی حقوقی که می‌تواند به دادگاه عالی ایالات متحده ختم شود.

طلاق از واقعیت

با این حال، جیمز هَنسِن، مدیر پروژه سیاست تگزاس در دانشگاه تگزاس باور دارد که بحث در مورد استقلال ایالت بیشتر برای مصرف داخلی جمهوری‌خواهان است تا پروژه‌ای جدی.

او به نیوزویک گفت: «حرکات ناسیونالیست‌های تگزاسی ترکیبی از رویاپردازی و ژست‌های نمادین بوده که منقطع از واقعیت هستند. حزب جمهوری‌خواه به محل زیست و رشد عناصر افراطی تبدیل شده است؛ جایی که این جریان‌ها جدی گرفته می‌شوند».

چیپ رُوی، نماینده جمهوری‌خواه ایالت تگزاس در کنگره ایالات متحده

هَنسِن افزود: «در برخی از حوزه‌ها، آن‌ها گاهی موفق می‌شوند که جریان اصلی حزب را به سمت راست طیف سیاسی هل داده و توجه را به ایده‌ها و پیشنهادهایی جلب کنند که چندان ارتباطی با واقعیت ندارند؛ مانند ایده استقلال تگزاس».

میلر با به چالش‌کشیدن ادعای راست‌گرایی ناسیونالیسم تگزاسی، استدلال می‌کند: «برای موفقیت، جنبش‌های استقلال‌طلبانه باید ماهیتی فراحزبی داشته باشند».

جدایی جمهوری‌خواه و دموکرات

جاشوا بلانک، کارشناس سیاست ایالتی در دانشگاه تگزاس و مدیر تحقیقات پروژه سیاست تگزاس استدلال می‌کند که بعید است جدایی ایالت صلح‌آمیز انجام گیرد و به ظرفیت بسیار گسترده‌ای نیاز دارد تا بسیاری از جمهوری‌خواهان مخالف خود را دفع کند. او در مصاحبه‌ای با نیوزویک گفت: «فکر می‌کنم تاریخ روشن کرده که هیچ سناریوی قابل‌قبولی وجود ندارد که در آن تگزاس بتواند به طور مسالمت‌آمیز و حتی با وجود خواست عمومی، خود را از ایالات متحده بیرون بکشد».

بلانک ادامه داد: «وقتی در مورد مکانیزم خروج تگزاس از ایالات متحده بیاندیشیم، مضحک‌بودن این ایده سریعاً خود را نشان می‌دهد. همان قدر که تگزاس به مفهوم استقلال افتخار می‌کند، اما مانند اکثر ایالت‌ها برای حفظ خدمات پایه ایالتی، به دلارهای دولت فدرال وابسته است. برای خروج تگزاس از آمریکا، ایالت باید درآمد مالیاتی و کارمزدی خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهد تا دلارهای فدرال از دست رفته را جبران کند».

بلانک خاطرنشان کرد: «یکی از عناصر اصلی سیاست جمهوری‌خواهان تگزاس، دولتی مبتنی بر مالیات‌های کم و خدمات اندک است. پرنمودن کمبود منابع مالی و خدمات دولت فدرال مستلزم مدل کاملاً متفاوت و به طور قابل‌توجهی توسعه‌یافته و بزرگ از دولت تگزاس خواهد بود. به نظرم چنین شکل حکومتی بیشتر از عضویت در ایالات متحده مورد نفرت رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه است».

ماجرای استقلال تگزاس در بحبوحه بحث‌هایی گسترده در مورد وحدت و دوام ایالات متحده در مواجهه با تنش‌های سیاسی فعلی مطرح می‌شود. در فوریه ۲۰۲۳، مارجری تیلر گرین، نماینده جمهوری‌خواه کنگره با دعوت به «طلاق ملی» (جدایی ایالات جمهوری‌خواه از ایالات دموکرات)، بحث آتشینی برانگیخت.

مارجری تیلر گرین، نماینده جمهوری‌خواه ایالت جورجیا در کنگره ایالات متحده

در آن زمان، نظرسنجی اکونومیست نشان داد که ۲۳ درصد از آمریکایی‌ها با این پیشنهاد موافق بودند، اما ۶۲ درصد ابراز مخالفت کرده و سایرین نیز مطمئن نبودند.

پس از آنکه دادگاه عالی کلرادو به عدم صلاحیت دونالد ترامپ برای شرکت در انتخابات این ایالت حکم داد، گرین دوباره پیشنهاد خود را مطرح کرد.

این جمهوری‌خواه ایالت جورجیا نوشت: «آمریکا در بحران قانون اساسی قرار دارد. دولت راه تهاجم مهاجران غیرقانونی را باز گذاشته است. دادگاه‌ها دچار استبداد قضایی شده‌اند. دولت از سیستم قضایی علیه مخالفان سیاسی خود استفاده می‌کند. ممکن است به زودی، طلاق ملی تنها گزینه ما باشد».

میلر به نیوزویک گفت که اظهارات گرین برای داغ‌کردن موضوع استقلال مفید بود. اما او با ایده تقسیم آمریکا میان ایالت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه مخالف است. او گفت: «این اتحادیه متشکل از ۵۰ ایالت مستقل است. هیچ تقسیم‌بندی بر اساس طیف و وابستگی سیاسی وجود ندارد. این به هر ایالت بستگی دارد که تصمیم بگیرد آیا می‌خواهد به این رابطه ادامه دهد یا نه».