فرزانگان اعتقاد داشت که به علت تحریم‌ها بسیاری از شرکت‌های تراز اول ایرانی تجربه حضور در تجارت جهانی را نداشته‌اند و باید تلاش شود تا این فضا برای حضور شرکت‌های ایرانی در بازارهای بین‌المللی ایجاد شود. انتقاد دیگری که فرزانگان داشت این بود که دولت با دستورالعمل‌های ناگهانی برنامه‌ریزی‌های تجاری بسیاری از افراد را بهم می‌زند. همچنین وی اعتقاد داشت در شرایط نیاز کشور بهتر است واردات انجام شود تا جلوی صادرات گرفته شود. چرا که حضور در یک بازار صادراتی برای فعال تجاری بسیار هزینه بر است و جلوگیری از آن ضربه بزرگی به آن شرکت خواهد زد.