انتخاباتی نمایشی برای مخاطبان خارجی/ پوتین چگونه طولانی‌ترین دوره رهبری از زمان استالین را مهندسی کرد؟

به گزارش اکوایران، ولادیمیر پوتین در مسیر کسب پنجمین دوره ریاست جمهوری خود در انتخابات 17 مارس روسیه است، رویدادی که حکومت ربع قرنی او را تمدید می‌کند و او را حداقل تا سال 2030 در قدرت نگه می‌دارد. پوتین که همین حالا هم طولانی‌ترین دوره رهبری کرملین از زمان جوزف استالین، دیکتاتور شوروی را دارد، در این انتخابات که به شدت تحت کنترل دولت است، با رقابت جدی روبرو نیست. همه این‌ها در حالی است که جنگ دو ساله روسیه در اوکراین نشانی از پایان ندارد و اقتصاد این کشور همچنان در حال سازگار شدن با تحریم‌های بی‌سابقه بین‌المللی است.

1. او چگونه می‌تواند دوباره کاندید شود؟

به نوشته بلومبرگ، پوتین بارها تاکید کرده است که برای حفظ قدرت قانون اساسی را تغییر نخواهد داد. اما او در سال 2020 دقیقاً همین کار را انجام داد و قانون را اصلاح کرد تا دوره‌های ریاست جمهوری را «ری‌استارت» کند و به طور بالقوه به خود اجازه زمامداری برای دو دوره دیگر را بدهد. این امکان کاندیداتوری او تا سال 2036 را تضمین می‌کند، زمانی که پوتین 83 ساله می‌شود. پوتین در پایان دوره دوم ریاست جمهوری خود در سال 2008 کنار رفت و دیمیتری مدودف را به عنوان رئیس جمهور منصوب کرد تا از محدودیت دوره پیروی کند، در حالی که همچنان به عنوان نخست وزیر کشور را اداره می‌کرد. او این بار با محدودیت دوره اصلاح شده نیازی به چنین مانوری ندارد.

2. چه کسی در برابر او رقابت می‌کند؟

تنها سه نامزد دیگر در رای گیری حضور خواهند داشت که همگی تحت کنترل کرملین هستند و نمایندگان احزاب وفادار در مجلس دومای دولتی هستند. یکی از آن‌ها، لئونید اسلوتسکی، رهبری حزب ناسیونالیست افراطی «لیبرال دموکرات» روسیه را بر عهده دارد و از محبوبیت کمتری نسبت به سلف خود برخوردار است که در انتخابات 2018 کمتر از 6 درصد از آرا را به دست آورد. نماینده کمونیست‌ها نیکلای خاریتونوف 75 ساله است که در دوره شوروی مدیر یک مزرعه کمونی بود که در سال 2004 با پوتین رقابت کرد و 14 درصد آرا را به دست آورد. ولادیسلاو داوانکوف، نماینده «مردم جدید» است، حزبی که در سال 2020 ایجاد شد. نظرسنجی‌ها در روسیه نشان می‌دهد که هیچ یک از آن‌ها بیش از 5 درصد حامی ندارند. حزب حاکم «روسیه متحد» از پوتین حمایت می‌کند، اگرچه او مانند سال 2018 به عنوان یک نامزد مستقل در انتخابات شرکت می‌کند.

3. اگر نتیجه از قبل مشخص است، چرا روسیه اصلاً انتخابات برگزار می‌کند؟

برخی از سرسخت‌ترین وفاداران پوتین استدلال کرده‌اند که نیازی به انتخابات نیست و او باید مادام العمر حکومت کند، حتی اگر قانون اساسی، روسیه را ملزم به برگزاری رأی گیری کند. اما کرملین این روند را به معنای اعطای یک عنصر مشروعیت به پوتین، به ویژه در روابط او با رهبران خارجی، می‌داند و ترجیح می‌دهد یک پیروزی «قاطعانه» را طراحی کند که به عنوان یک رفراندوم در مورد محبوبیت او در داخل ارائه شود. در حالی که پوتین تاکنون از پیروزی‌های 90 درصدی که برخی از خودکامگان در «انتخابات» به خود اختصاص می‌دهند، اجتناب کرده است، منتقدان می‌گویند که اکثر آراء به او با فشار بر کارکنان دولتی و پر کردن دستی صندوق‌های رأی به دست می‌آید. اما بسیاری از روس‌ها که از بحران سیاسی می‌ترسند، نیز می‌گویند که هیچ نامزد دیگری نیست که از او حمایت کنند و به عنوان یک شرط‌بندی مطمئن به پوتین رای می‌دهند. کرملین با سرکوب شدید مخالفان مستقل و کنترل رسانه‌های داخلی تضمین می‌کند که هیچ رقیب واقعی ظهور نمی‌کند.

4. آیا شخص دیگری تلاش کرده پوتین را به چالش بکشد؟

بله، چندین نفر و بوریس نادژدین از حزب «ابتکار مدنی» برجسته‌ترین آن‌ها است. او اعلام کرد که برای پایان دادن به جنگ روسیه در اوکراین نامزد می‌شود و تهاجم پوتین را «اشتباهی مهلک» خواند. نامزدهای احزاب غیر پارلمانی باید حداقل 100،000 امضا جمع کنند تا واجد شرایط شوند و روس‌ها در هوای سرد صف می‌کشیدند تا طومارهایی را برای حمایت از نادژدین امضا کنند. اما کمیسیون مرکزی انتخابات نامزدی او را رد کرد و گفت که تعداد زیادی از امضاها تایید نشده است. در ابتدا به نظر می‌رسید کرملین آماده است تا حضور او را در انتخابات بپذیرد، اما در نهایت حاضر به پذیرش ریسک آرای اعتراضی نشد - هیچ یک از کسانی که در مقابل پوتین شرکت می کنند، واقعاً مخالف او نیستند.

روسیه از ناظران بین المللی در سازمان امنیت و همکاری اروپا برای نظارت بر انتخابات دعوت نکرده است. سازمان امنیت و همکاری اروپا درباره انتخابات 2018 به این نتیجه رسید که رای‌گیری فاقد «رقابت واقعی» بوده است و در ژانویه امسال گفت که «بسیار مایه تاسف است که عقب‌گرد دموکراتیک به چنان نقطه بحرانی رسیده است که ما نمی‌توانیم برای مشاهده انتخابات امسال در میدان باشیم.»

5. آیا جنگ در اوکراین موضوع اصلی مبارزات انتخاباتی است؟

بله و خیر. کرملین مصمم است که انتخاب مجدد پوتین را به عنوان مدرکی مبنی بر اینکه روس‌ها کاملاً از جنگ حمایت می‌کنند و حامی رویارویی او با ایالات متحده و متحدانش در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به ناتو هستند، ارائه دهد. در این میان جایی برای انتقاد از هزینه هنگفت تهاجم بر زندگی مردم و ویرانی وجود ندارد. در عین حال، مقامات تاثیر تحریم‌های بین المللی را کم اهمیت جلوه می‌دهند و به دنبال ترسیم تصویری از زندگی در حال بهبود مستمر در دوران پوتین هستند. این در حالی است که اقتصاد روسیه به طور فزاینده‌ای به یک اقتصاد جنگی تبدیل شده است، با روبلی که با کمک کنترل سرمایه تقویت می‌شود و دولت برای مخارج دفاعی و حمایت از شرکت‌های بزرگ، ذخایر خزانه را مصرف می‌کند. پوتین به نوستالژی گذشته شوروی و احساسات امپریالیستی متوسل شده است تا خود را به عنوان مدافع ارزش‌های سنتی محافظه‌کارانه و ارتدوکس روسیه در برابر غرب «لیبرالی» معرفی کند که می‌خواهد آن‌ها را نابود کند. رسانه‌های دولتی به طور گسترده هر بازدید منطقه‌ای را که او برای ملاقات با کارگران در کارخانه‌های نظامی یا مدارس و کلینیک‌ها انجام می‌دهد پوشش می‌دهند و بدین صورت برای او تبلیغ می‌کنند. پوتین در مناظره‌های انتخاباتی شرکت نمی‌کند.

6. چه انتظاری می‌توانیم از این انتخابات داشته باشیم؟

پوتین در سال 2018 در رکوردی، 77 درصد از آرای ملی را به دست آورد و هر چیزی کمتر از آن در این دور، این خطر را دارد که به عنوان پشت کردن مردم به رئیس جمهور زمان جنگ روسیه تلقی شود. با مشخص بودن نتیجه از قبل و فقدان پویایی انتخابات، بزرگترین نگرانی کرملین این است که مشارکت به 67.5 درصد دفعه قبل نرسد.

مرگ الکسی ناوالنی، برجسته‌ترین رهبر اپوزیسیون روسیه، در زندانی در قطب شمال در آستانه مبارزات انتخاباتی، تنش‌های تازه‌ای را با غرب برانگیخت. اما پس از سال‌ها سرکوب شدید جنبش مخالفان روسیه توسط کرملین، بعید است که این تراژدی بر نتیجه انتخابات تأثیر بگذارد. پوتین در دوره جدید ریاست‌جمهوری خود به رویارویی با چالش‌های عمیق سیاسی و نظامی، یک جنگ عمدتاً در بن بست در اوکراین و روابط در پایین‌ترین سطح پس از جنگ سرد با ایالات متحده و متحدانش، ادامه خواهد داد. او احتمالاً به تلاش برای ایجاد تفرقه در اتحادیه اروپا برای تضعیف حمایت از اوکراین ادامه خواهد داد، در حالی که برای تقویت اقتصاد روسیه حتی بیشتر به چین و جنوب جهانی روی خواهد آورد. پوتین همچنین در بحبوحه افزایش مخالفت جمهوری خواهان با کمک نظامی به اوکراین و تهدید دونالد ترامپ، نامزد جمهوری خواه مبنی بر کنار گذاشتن حمایت از اعضای ناتو که به تعهدات دفاعی خود پایبند نیستند، مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا را از نزدیک دنبال خواهد کرد.