به گزارش اکوایران، تورم که از آن به عنوان بیماری مزمن اقتصاد ایران نام برده می‌شود، در سال‌های اخیر همه‌ی کالاها و خدمات را کم و بیش درگیر خود کرده است.

 در دسته‌بندی‌های اقتصادی کالاها معمولا به دو دسته‌ی خوراکی‌ها و دخانیات، و غیر خوراکی‌ها و خدمات تقسیم‌بندی می‌شوند. دسته‌ی کالاهای غیر خوراکی و خدمات طیف گسترده‌ای از کالاها از مسکن و پوشاک تا حمل و نقل و آموزش و بهداشت و... را شامل می‌شوند.

 در این گزارش روند تورم سالانه از سال 1391 تا 1401 گذشته بررسی شده است. این بررسی نشان می‌دهد سال 1401 رکورددار تورم کالاهای غیر خوراکی و خدمات بوده است. همچنین کمترین تورم این کالاها در این مدت مربوط به سال 1395 بوده است. نکته مهم دیگر در این زمینه تورم کم کالاهای غیر خوراکی و خدمات در سال‌های 1393 تا 1396 و رشد قابل توجه آن از سال 1397 است.

سال‌های 1391 و 1392؛ تحریم کشور و رشد تورم کالاهای غیرخوراکی

 تورم سالانه تغییرات میانگین قیمت‌ها در یک سال را نسبت به میانگین قیمت‌ها در سال قبل در نظر می‌گیرد. این تغییرات نسبت به یک سال پایه تعدیل می‌شود. آخرین تورم سالانه به تفکیک گروه کالاهای عمده تا سال 1401 موجود است. مرکز آمار این تورم را برای کالاهای غیر خوراکی و خدمات در سال‌های 1391 تا 1401 با سال پایه 1400 محاسبه و منتشر کرده است.

 منظور از کالاهای غیر خوراکی و خدمات پوشاک و کفش، مسکن، آب، برق، گاز و سایر سوخت‌ها، لوازم خانگی، بهداشت و درمان، حمل و نقل، ارتباطات، تفریح و فرهنگ، آموزش، هتل  رستوران و کالاها و خدمات متفرقه است. ضریب اهمیت این کالاها در سبد خانوار ایرانی به طور میانگین 70.56 درصد است که در این میان مسکن بیشترین وزن را دارد.

 مطابق ارقام مرکز آمار تورم سالانه کالاهای غیر خوراکی و خدمات کشور در سال 1391 برابر با 23.1 درصد و در سال 1392 برابر با 27.6 درصد بوده است. رشد تورم کالاهای غیر خوراکی در این سال‌ها را می‌توان به تشدید تحریم‌های بین‌المللی در آغاز دهه 1390 مرتبط دانست. روندی که با روی کار آمدن دولت یازدهم در سال 1392 متوقف شد.    

021227

سال‌های 1393 تا 1396؛ تورم غیر خوراکی‌ها و خدمات رو به افت

 روند رو به رشد تورمی کشور با روی کار آمدن دولت جدید و آغاز مذاکرات بین‌المللی متوقف شد. در سال 1393 تورم سالانه کالاهای غیر خوراکی و خدمات با کاهش 10.3 واحد درصدی نسبت به سال 1392 به 17.3 درصد در سال 1393 رسید. روند کاهشی در سال‌های بعد نیز کاهش یافت و در سال 1394 به 11.8 درصد، در سال 1395 به 6.6 درصد و در سال 1396 به 6.8 درصد رسید.

 علت افت تورم کالاهای غیر خوراکی و خدمات را در این سال‌ها می‌توان بهبود فضای تولید در اقتصاد کشور و کاهش انتظارات تورمی در جامعه دانست.

 اما این وضعیت پایدار باقی نماند و از سال 1397 سایه تورم بالا دوباره بر سر اقتصاد بازگشت.

سال‌های 1397 تا 1401؛ تورم غیر خوراکی‌ها اوج می‌گیرد

 سال 1397 آمریکا از برجام خارج شد و وضعیت باثباتی که در اقتصاد ایران شکل گرفته بود در هم شکست. در نتیجه این وضعیت تورم سالانه کالاهای غیر خوراکی و خدمات در سال 1393 با افزایش 15.6 واحد درصدی نسبت به سال گذشته به 22.4 درصد رسید. روند افزایشی تورم سالانه اما در اینجا متوقف نشد و در سال 1398 به 31.4 درصد، در سال 1395 به 35.2 درصد، در سال 1400 به 34.6 درصد و در سال 1401 به 35.6 درصد رسید که رکورد تورم سالانه از سال 1391 بود.

 علت صعودی تورم غیر خوراکی‌ها در این 5 سال را می‌توان بازگشت تحریم‌ها، افت سرمایه‌گذاری و افت تولید و رشد هزینه‌ها و همچنین تشدید فضای انتظارات تورمی در کشور دانست.