استراتژی جدید پوتین و هفته‌های سخت کی‌یف؛ روس‌ها خارکیف را اشغال می‌کنند؟

به گزارش اکوایران، با وجود درگیری‌های روز شنبه در امتداد مرز روسیه و اوکراین، غیرنظامیانی که برای نجات جان خود فرار می‌کردند، یکی‌یکی از ون‌ها بیرون می‌آمدند؛ برخی با پاهایی لرزان. یک زن مسن قلاده دو سگ بزرگ و گیج را نگه داشته بود. پسربچه‌ای گواهی تولد لبه‌دار و کهنه‌شده‌اش را در دست داشت. یک زوج مسن بر سر اینکه چه کسی کیسه سنگینشان را حمل می‌کند، غرولند می‌کردند. زن دیگری با احتیاط یک قفس به همراه داشت که داخل آن یک طوطی سبز روشن بود.

به نوشته نیویورک تایمز، پس از دو سال طولانی، بدبختی جنگ اوکراین همچنان به مناطق جدید سرایت می‌کند. در دو روز گذشته و سرانجام پس از اینکه روس‌ها جبهه جدیدی گشودند، چندین هزار غیرنظامی که در طول دوران بسیار سختی مقاومت کرده بودند، مجبور به ترک خانه‌های خود در شمال شرقی اوکراین شدند.

صبح زود روز جمعه، نیروهای روس حمله‌ای پیچیده با هواپیما، توپخانه، سربازان پیاده و نیروهای زرهی آغاز کرده و از مرز نزدیک خارکیف، دومین شهر بزرگ اوکراین گذشتند. با توجه به شواهد و لرزش‌های ناشی از بمب‌های عظیمی که در فاصله‌ای نه چندان دور از محل تخلیه غیرنظامیان به زمین برخورد می‌کردند، به نظر می‌رسد دو طرف اکنون درگیر نبرد سنگینی برای تصرف تعدادی روستا در چند مایلی داخل خاک اوکراین هستند.

استراتژی جدید پوتین

تا عصر شنبه مشخص نبود چه کسی در حال پیروزی است. وزارت دفاع روسیه مدعی شد که پنج شهر مرزی را تصرف کرده است؛ ادعایی که اوکراین آن را مردود دانست. با این حال، یک تحلیلگر نظامی مستقل گفت که تصاویر ویدئویی با موقعیت جغرافیایی مشخص، حملات پهپادی اوکراین به ادوات زرهی احتمالاً روسی را نشان می‌دهد که در واقع از مرز گذشته بودند. مقامات اوکراین اعلام کردند که دست به ضدحمله زده و روس‌ها بیش از سه مایل از مرز پیشروی نکرده‌اند.

تحلیلگران نظامی بر این باورند که این تهاجم ممکن است بخشی از استراتژی زیرکانه روسیه باشد. آن‌ها معتقدند که هدف روسیه لزوماً بازکردن جبهه‌ای جدید جهت حمله به خارکیف نیست؛ بلکه مسکو قصد دارد نیروهای کی‌یف را که در حال حاضر فرسوده و کم‌تعداد هستند، از سایر میدان‌های نبرد به سوی خود بکشانند.

میک رایان، ژنرال بازنشسته استرالیایی و پژوهشگر مؤسسه تحقیقاتی لووی در ارزیابی اولیه این حمله گفت: «احتمالاً هفته‌های آتی برای نیروهای زمینی اوکراین در شرق، دورانی بسیار وخیم خواهد بود». او افزود: «اگرچه به نظر می‌رسد که حملات فعلی در مقیاس کوچک انجام می‌شوند، اما هدف آن‌ها تضعیف روحیه اوکراینی‌ها است». رایان خاطرنشان کرد: «اگر اوکراینی‌ها تصمیم بگیرند به هر قیمتی سرزمین خود را حفظ کنند، بخش بیشتری از ارتش رو به تحلیلشان را از دست خواهند داد».

او گفت نتیجه این اقدام می‌تواند «آزمایشی سخت» و «یکی از سخت‌ترین لحظات اوکراین در طول جنگ» باشد.

تحلیلگران نظامی می‌گویند بعید است تهاجم جدید به خیابان‌های خارکیف برسد. ارتش اوکراین دفاعی پیچیده‌ای را در اطراف شهر ایجاد کرده است؛ آن‌ها کیلومترها سنگر حفر کرده و زمین را با سیم‌خاردار، مین و تعداد بی‌شماری هرم کوچک سیمانی که مانع تانک‌ها می‌شوند و به «دندان‌های اژدها» معروف هستند، پوشانده‌اند. مقامات اوکراینی، از ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور این کشور اعلام کرده‌اند که در حال اعزام نیروهای کمکی هستند.

با این حال، با توجه به وضعیت ضعیف نظامی اوکراین، آن‌ها باید در نحوه واکنش خود محتاط باشند. محموله کمک‌های آمریکا تازه شروع به رسیدن به خطوط مقدم کرده و این امر اوکراینی‌ها را نسبت به ماه‌های گذشته آسیب‌پذیرتر می‌کند.

نیروهای روسی به آرامی اما به طور مداوم در حال نفوذ به خطوط دفاعی اوکراین در ۲۵۰ کیلومتری جنوب خارکیف بوده و به سمت شهر کوچک اما استراتژیک چاسیو یار که یک شهر کارخانه‌ای قدیمی است، پیشروی می‌کنند. گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که نیروهای روسی به اندازه کافی به یک بزرگراه حیاتی نزدیک شده‌اند که تقریباً خطوط تدارکاتی اوکراین را قطع کرده‌اند. مقامات نظامی اوکراین گفتند که روس‌ها با حمله به منطقه مرزی شمالی دقیقاً به دنبال منحرف‌کردن نیروهای اوکراینی در این منطقه هستند؛ اما آن‌ها تأکید کردند که این اقدام مؤثر نبوده است.

از همه‌جا رانده و مانده

روستاهای مرزی شمالی که اکنون درگیر نبرد هستند، قبلاً نیز شاهد جنگ بوده‌اند. شهر کوچک وُوچانسک چرخه کامل جنگ را تجربه کرده است؛ اشغال توسط نیروهای روس پس از حمله تمام‌عیار فوریه ۲۰۲۲، آزادسازی در سپتامبر همان سال و بمباران پراکنده از آن زمان تاکنون.

فیلم‌هایی که به طور گسترده در کانال‌های رسانه‌ای اوکراین به اشتراک گذاشته شده، پیامد دو روز بمباران بی‌امان اخیر را نشان می‌دهند؛ آتش‌سوزی در خیابان‌های وُوچانسک، درختان شکسته، خانه‌های متروکه و بدون سقف و ساختمان‌های باشکوه با رنگ کرم که سوراخ‌های بزرگی در آن‌ها ایجاد شده و دیوارهایشان به آبشاری از آجرهای ریخته‌شده تبدیل شده‌اند.

این منطقه‌ای است که مردم از آن می‌گریزند. حداقل سه نفر کشته شده و ساکنان می‌گویند که معجزه است که تلفات بیشتر نبوده است. تاتیانا نوویکووا تا عصر جمعه، تمام ۵۵ سال عمر خود را در وُوچانسک گذرانده بود. او در آنجا به دنیا آمد، ازدواج کرد، در کارخانه‌ای مشغول به کار شد و دو فرزند خود را در آنجا بزرگ کرد.

اما بمباران آن‌قدر وحشتناک شد که او و خانواده‌اش تصمیم دردناکی گرفتند تا خانه‌ای که برای چندین دهه در آن زندگی کرده بودند را رها کنند. او عصر جمعه با والدین سالخورده خود، خسته، گرسنه و کمی سردرگم به مدرسه‌ای در خارکیف رسید که به مرکز پذیرش آوارگان تبدیل شده است.

نوویکووا گفت: «تنها کسانی که در وُوچانسک باقی مانده‌اند، سالمندان و معلولان هستند و آن‌ها نمی‌توانند حرکت کنند». او افزود: «اگر موشکی به محل زندگی آن‌ها اصابت کند، خیابان‌ها پر از جسد خواهد شد».

در روزهای اخیر، زندگی در شهر او غیرقابل‌تحمل شده بود؛ بدون خدمات ارتباطی، برق، اینترنت و غذای کافی. تمام سوپرمارکت‌ها و همچنین بازار روباز تعطیل شده بود. ساکنان گزارش دادند که حتی سربازان اوکراینی نیز آنجا را ترک کرده‌اند، اگرچه مقامات اوکراینی گفته‌اند که نیروها همچنان از وُوچانسک (شاید از حومه آن) دفاع می‌کنند.

نوویکووا گفت: «بازگشت غیرممکن است. روس‌ها همه چیز را نابود کرده و خیابان‌ها را پاکسازی می‌کنند». او افزود در حالی که خانواده‌اش در یک حمله هوایی اخیر پناه گرفته بودند، یک بمب روسی مدرسه‌ای را در نزدیکی نابود کرد. موج انفجار آن‌قدر قوی بود که پنجره‌ها را شکست و خانه‌هایی را در چند بلوک دورتر تکان داد. او گفت: «و این فقط یک بمب است. آن‌ها ده‌ها بمب می‌اندازند».