ارزش وفاداری؛ تجربه یک یونیکورن سفر که در همه گیری رشد کرد

از 400 نفر در لیست دستمزد شرکت، 350 نفر هیچ کاری برای انجام دادن نداشتند، چراکه هیچ تماسی برای سفر وجود نداشت.

آوی مایر، موسس و رئیس شرکت مدیریت سفر "تراول پرک" (TravelPerk) در سال 2020 دریافت که کسب‌وکار او اصولا به دنبال محدودیت‌های اعمال شده همه گیری کرونا غیرقانونی شده است و باتوجه به اینکه پولی برای به مرخصی فرستادن کارکنان نداشت به‌نظر می‌رسید که تنها یک راه برای او وجود دارد: اخراج کارکنان.

اما تماس یک سرمایه گذار نظر او را تغییر داد: او به مایر گفت اگر نمی‌خواهد مردم را اخراج کند، نباید این کار را انجام دهد.

او در نهایت تصمیم گرفت کارکنان را اخراج نکند. حالا سه سال بعد با نگاهی به آن زمان معتقد است که با کنارهم نگه داشتن تیم‌های شرکت، "تراول پرک" در موقعیت خوبی قرار گرفت تا پس از برداشته شدن محدودیت‌های سفر به جلو حرکند کند.

از آن زمان شرکت پیشرفت قابل توجهی داشته است. پس از یک تامین سرمایه 104 میلیون دلاری (سرمایه گذاری مرحله سوم)، این شرکت موقعیت خود به عنوان یک یونیکورن را با ارزش 1.4 میلیارد دلار تثبیت کرده است. "تراول پرک" امروز با تمرکز بر سفرهای کاری، 1200 نفر نیروی کار دارد.

اما مایر چگونه توانست همه گیری کرونا را پشت‌سر گذاشت و به برخی از تغییرات عمیق در بازار سفرهای کاری بپردازد. به اعتقاد خود مایر، "تصمیم او برای حفظ کارکنان" نقش مهمی در توانایی شرکت برای بازگشت در زمان برداشته شدن محدودیت‌های سفر داشته است.

وفاداری کارکنان

به گفته مایر، کارکنان شاهد این بودند که او چگونه برای شغل آن‌ها جنگید و همین مساله وفاداری بسیاری ایجاد کرد. اما سوال اینجاست که افزایش درجه وفاداری کارکنان ارزش هزینه کردن را دارد؟

نظرسنجی یک شرکت بریتانیایی به نام Orgvue از 500 کسب‌وکار نشان داده است که 93 درصد از مدیران تصمیمات فوری برای اخراج نیروی کار گرفتند. اما پس از آن 38 درصد آنها باتوجه به نتایج منفی، از جمله "کاهش مشارکت و بهره وری" ابراز پشیمانی کردند. به گفته مدیرعامل این شرکت، اخراج افراد در شرایط سخت و استخدام مجدد آنها با افزایش هزینه همراه است. حتی بدون مشکلات مربوط به بهره وری، هزینه جذب دوباره نیروها می‌تواند قابل توجه باشد، بطوری که استخدام مجدد می‌تواند تا یکسال حقوق برای هر فرد هزینه داشته باشد. به عبارت دیگر، لزوما با قطع دستمزد چیزی پس انداز نمی‌شود.

این درحالی است که براساس تحقیقات انجام شده، تیم‌های موفق بر پایه اعتماد، حمایت از سوی رهبران ارشد و چشم انداز مشترک ساخته می‌شوند، که همه اینها در محافظت از نیروی کار در زمان‌های چالش برانگیز منعکس می‌شود.

اما چالش تراول پرک این بود که آن را عملی کند؛ شرکت باید ازپس شرایط مالی برمی‌آمد و کارکنان را نیز مشغول نگه می‌داشت. در بخش مالی، شرکت قبل از شروع همه گیری سرمایه خود را افزایش داده بود بنابراین یک ضربه‌گیر مالی داشت. بااینحال، چالش ترسیم راهی برای خروج از بحران وجود داشت. هدف این بود که قوی‌تر ظاهر شوند.

برای این منظور، شرکت تصمیم گرفت از زمان طولانی حضور کارکنان در شرکت برای ارتقای مهارت‌ها و یادگیری آنها استفاده کند.

 سفرهای ضروری

اما همه اینکارها شبیه قمار بود. هیچکس واقعا نمی‌دانست بحران چه زمانی تمام می‌شود و بخش سفرهای تجاری باچه سرعتی بهبود پیدا می‌کند. اما به اعتقاد مایر، منطق حکم می‌کرد که شرایط در زمانی عادی شود، به‌خصوص به این خاطر که انسان‌ها تمایل به دیدار چهره به چهره دارند. اعتقاد مایر این بود که انسان موجودی اجتماعی است، بنابراین با تمام شدن همه‌گیری، جلسات حضوری بازخواهند گشت.

به گفته مایر، گروهی از مشتریان وجود دارند که باید بطور فیزیکی درمحل حضور داشته باشند و این گروه در اولین زمان ممکن شروع به سفر کردند. مشتریان شرکت از تابستان 2020 شروع به افزایش کرد؛ افرادی که در شرکت های مهندسی کار می‌کنند باید سفر کنند. و این جایی بود که تصمیم شرکت برای نگه داشتن کارکنان شروع به نتیجه دادن کرد. آن زمان هیچ‌کس دیگری نیروی فروش نداشت، بنابراین شرکت در مسیر بازگشت به اعداد قبل از کووید 19 قرار گرفت.

فرصت‌های جدید بازار

به گفته مایر، شرکت‌ها باید از "تغییرات بازار" آگاه باشند؛ امروز دلایل جدیدی برای سفر مردم وجود دارد. او به ساعات کاری انعطاف پذیر به عنوان یکی از عوامل اشاره می‌کند: در دوره‌ای که برنامه‌های کاری ترکیبی (دورکاری و حضوری) رایج شده است، رویدادهای تیم سازی حیاتی هستند و نیاز بیشتری به گردهم آوردن مردم وجود دارد.

"تراول پرک" درعین حال که به‌دنبال پاسخگویی به تغییرات بازار بوده است، "نوآوری" را نیز مدنظر داشته است. مایر به اهمیت سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی، به ویژه درمورد رزرو سفرهای پیچیده یا زمان بندی مجدد اشاره می‌کند. آنها دریافتند که می‌توان با هوش مصنوعی اینکار را در زمان واقعی انجام داد. این فناوری همچنین نقش مهمی در کاهش هزینه‌های واحد و افزایش حاشیه سودها ایفا می‌کند.

مراحل تامین مالی به موقع  قطعا به توانایی "تراول پرک" برای بیرون آمدن از همه‌گیری و رشد در بازاری که همچنان محدود است، کمک کرده است؛ از جمله سرمایه گذاری 104 میلیون دلاری مرحله سوم در سال  2019 که درست قبل از همه‌گیری انجام شد. این مساله شرکت را قادر ساخت تا از چالش‌های بازار عبور کند و در فناوری سرمایه گذاری کند. با این حال، در زمانی که شرکت‌های فناوری در سراسر جهان درحال کاهش کارکنان خود هستند، تجربه این شرکت نشان می‌دهد که "تعدیل نیروی کوتاه مدت همیشه بهترین راه برای دستیابی به رشد بلندمدت نیست".