به گزارش اکوایران، دونالد ترامپ روز گذشته اعلام کرد که سناتور اوهایو جی‌دی ونس را به عنوان معاون خود انتخاب کرده است. 

به نوشته رسپانسیبل استیتکرفت، به نظر می‌رسد ترامپ در انتخاب ونس، فشارهای روپرت مرداک را نادیده گرفته است، زیرا گزارش شده است که او به شدت به نفع داگ بورگوم، فرماندار داکوتای شمالی و علیه ونس، لابی کرده است. 

ترامپ یک وفادار را انتخاب کرده است که برای حامیان اصلی خود در جناح پوپولیست حزب جذاب باشد.

اگرچه این انتخاب از نظر همسویی سیاسی سناتور با ترامپ منطقی است، اما با توجه به تجربه محدود ونس در دولت، این انتخاب تا حدودی غیر متعارف است. 

به گزارش ریسپانسیبل استیت کرفت، ونس جوانترین نامزد معاونت ریاست جمهوری از زمان ریچارد نیکسون در سال 1952 خواهد بود. او تنها یک سال و نیم است که به عنوان سناتور انتخاب شده است. ونس احتمالاً با سؤالات زیادی در مورد آمادگی خود برای خدمت به عنوان رئیس جمهور در صورت لزوم مواجه خواهد شد.

انتخاب ترامپ احتمالاً بحث برانگیز خواهد بود. او ابتدا به عنوان نویسنده و منتقد نامزدی ترامپ در سال 2016 به شهرت ملی رسید، اما از آن زمان در چند سال گذشته خود را به مدافع سرسخت رئیس‌جمهور سابق تبدیل کرده است. او خود را با برنامه‌های ترامپ هماهنگ کرده است و به یکی از منتقدان اصلی سیاست دولت بایدن در اوکراین تبدیل شده است.

ونس در اوایل سال جاری به کنفرانس امنیتی مونیخ رفت تا موضع خود را علیه کمک نظامی به اوکراین  

پیش ببرد. اگر تیم ترامپ و ونس برنده شود، می‌توان تصور کرد که ایالات متحده می‌تواند کاهش یا قطع کمک به اوکراین را در سال آینده آغاز کند. 

با این حال، به نظر نمی‌رسد که تردید او در مورد دخالت ایالات متحده در درگیری‌های خارجی فراتر از اوکراین باشد.

ونس نیز مانند ترامپ دیدگاه‌های سیاست خارجی بسیار تندروانه‌ای دارد. او بایدن را به دلیل «کنترل کردن» جنگ اسرائیل در غزه مورد حمله قرار داده است و با ترامپ موافق است که دولت اسرائیل باید «کار را تمام کند». او در مورد جنگ و حمایت ایالات متحده از آن موضع بسیار سختگیرانه‌ای اتخاذ کرده است. او گفته است: «از اهرم‌های آمریکا برای عقب‌نشینی اسرائیلی‌ها استفاده نکنید.»

همانطور که متیو پتی از ریسون در بهار امسال گزارش داد، ونس به شدت از کارنامه نومحافظه‌کاران در خاورمیانه انتقاد کرده است، اما «او دقیقاً همان دیدگاهی را که آنها در طول این مدت داشته‌اند دارد: اتحاد اسرائیل و کشورهای مسلمان سنی، با حمایت قدرت نظامی ایالات متحده، برای «کنترل» کردن منطقه.»

همانطور که در 9 ماه گذشته دیدیم، حمایت از جنگ غزه، نیروهای ایالات متحده را از خطر دور نگه نمی‌دارد. برعکس، سربازان و ملوانان را هدف قرار می‌دهد و ایالات متحده را در درگیری‌های غیرضروری بیشتری با دیگر بازیگران منطقه‌ای به دام می‌اندازد. این رویکرد هزینه های جدیدی را بر ایالات متحده تحمیل کرده است.

جنگ‌طلبی ونس به شرق آسیا نیز کشیده می‌شود. او مخالفت خود با کمک به اوکراین را در درجه اول به دلیل نیاز به تمرکز منابع ایالات متحده برای مهار چین مطرح کرده است، و بایدن را به خاطر انجام ندادن کار کافی در این زمینه مقصر می‌داند. 

موضع ونس حاکی از آن است که او فکر می‌کند که ایالات متحده باید به طور قابل توجهی محموله‌های تسلیحاتی خود را به شرکای خود افزایش دهد و به حضور نظامی خود در منطقه بیفزاید.

این سناتور همچنین از اقدام نظامی علیه کارتل‌های مواد مخدر در مکزیک حمایت کرده است. او در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۲۳ گفت: «من می‌خواهم به رئیس‌جمهور ایالات متحده، خواه دموکرات یا جمهوری‌خواه، قدرت بدهم تا از قدرت ارتش ایالات متحده برای تعقیب این کارتل‌های مواد مخدر استفاده کند.» 

این ایده در سال های اخیر به یک ایده محبوب در حزب جمهوری خواه تبدیل شده است، اما این یک سیاست بد برای ایالات متحده و مکزیک خواهد بود. همانطور که کریستوفر فتوایس در سال گذشته توضیح داد، «هر عملیات نظامی تقریباً به طور قطع در نابودی کارتل‌ها شکست خواهد خورد» و «جریان مواد مخدر به ایالات متحده را متوقف نخواهد کرد.» 

ونس باید از تجربه خدمت نظامی خود در عراق بداند که ایالات متحده نباید نیروهای خود را به ماموریت‌های غیرممکن و بدون پایان بفرستد.

سابقه سیاست خارجی ونس چندان طولانی نیست، اما حاوی برخی علائم هشداردهنده است که مردم آمریکا باید آنها را در نظر بگیرند.