به گزارش اکوایران، پس از دو سال قطع ارتباط رسمی، نمایندگان ایران و تروئیکای اروپایی در ژنو بر سر یک میز نشستند. این دیدار در حالی انجام شد که روابط میان ایران و اروپا از سال ۱۴۰۱ وارد دوره‌ای پرتنش شده که در ماه‌های اخیر شدت بیشتری یافته است. از اتهام ارسال موشک‌های ایرانی به روسیه برای جنگ اوکراین گرفته تا اعمال تحریم‌های بی‌سابقه علیه ایران، این تنش‌ها در ابعاد گسترده‌ای ادامه دارد.

به گفته منابع آگاه، رایزنی‌های ژنو پشت درهای بسته صورت گرفت و محور اصلی گفت‌وگوها برنامه هسته‌ای ایران، تحریم‌ها و مسائل منطقه‌ای بود. در حالی که ایران با نصب بیش از ۶ هزار سانتریفیوژ جدید به قطعنامه شورای حکام واکنش نشان داده، اروپایی‌ها همچنان گزینه فعال‌سازی مکانیزم ماشه را روی میز دارند.

چالش‌ها و فرصت‌ها

با وجود افزایش تنش‌ها، دیدارهای اخیر نمایندگان ایران با طرف‌های اروپایی در نیویورک و ژنو، حاکی از تمایل به حفظ دیپلماسی است. وزیر خارجه ایران در مصاحبه‌ای با گاردین گفت: «این نشست فرصتی برای طوفان فکری و بازنگری در روابط ایران و اروپا با توجه به تحولات اخیر است.» اما با نزدیک شدن به بازگشت دونالد ترامپ به قدرت و احتمال تشدید فشارها از سوی آمریکا، زمان برای حل و فصل مسائل محدود به نظر می‌رسد.

نقش برجام و آینده مذاکرات

اکتبر ۲۰۲۵، دهمین سالگرد برجام، می‌تواند فرصتی برای لغو قطعنامه ۲۲۳۱ و شش قطعنامه تحریمی مرتبط باشد، اما فضای حاکم نشان می‌دهد که این دستاورد به سادگی حاصل نخواهد شد. در عین حال، اروپایی‌ها تلاش می‌کنند با افزایش فشارها، ایران را به امتیازدهی بیشتر وادار کنند.

نشست ژنو را می‌توان گامی مهم در مسیر کاهش تنش‌ها و باز کردن مسیر دیپلماسی دانست. با این حال، انتظار معجزه‌ای از این گفت‌وگوها نمی‌رود. تنها راه پیش‌روی ایران و اروپا، حفظ درهای مذاکره باز و مدیریت بحران در ماه‌های حساس آینده است.