جواد کاشی عقیده دارد که سیاست علاوه بر غایت انگاری و اخلاق مداری، باید بر لذت و بقای جامعه نیز اهتمام بورزد. هرگاه حاکمان، سیاست را از بقا و لذت تهی کنند و صرفا بر تعالی و غایت اصرار بورزند، جامعه را با خطر تضعیف و نابودی مواجه خواهند کرد و در سیاست عملی کشور اختلال ایجاد می‌کنند.

نسخه کامل در سایت:

خبر مرتبط
معرفت‌شناسی گسترش خشونت و جنگ

احتمالا فلسفه در مواجهه با پدیده جنگ، پیش و بیش از آنکه به چیستی جنگ توجه کند، به چرایی شکل‌گیری یک جنگ می‌اندیشد. به‌نظر نکته حائز اهمیتی است که اساسا چه می‌شود که جنگی آغاز می‌شود؟ آیا صرفا زیاده‌خواهی و جاه‌طلبی حاکمان جنگ را شکل می‌دهد؟ یا علل و عواملی دیگر نیز می‌توانند باعث و بانی جنگ شوند؟