تشکری هاشمی می‌گوید:‌ منشأ بخشی از آلودگی‌های هوای تهران، آلاینده‌های گازی است، یعنی آن چه که از خودرو‌ها و کارخانجات و سایر منابع منتشر می‌شود، بخش دیگر مربوط به ذرات معلق زیر ۲.۵ میکرون است. براساس مطالعاتی که در شهرداری تهران در سال ۹۶ انجام شده تقریباً ۸۳ درصد از منابع تولید گاز‌های آلاینده از منابع متحرک است یعنی خودرو‌ها و موتور سیکلت‌ها و در بحث ذرات معلق زیر دو و نیم میکرون حدود ۶۳ درصد مربوط می‌شود به خودرو‌ها که نشان می‌دهد فارغ از طبیعت شهر تهران که ما با پدیده وارونگی دما مواجه می‌شویم یا با پدیده کاهش سرعت باد و انباشت آلودگی‌ها اگر بخواهیم این آلودگی‌ها را کنترل کنیم باید به سمت کنترل آلودگی‌های ناشی از منابع متحرک برویم. طبیعی است که کارخانه‌ها، نیروگاه‌ها هم سهم دارند حتی تأسیسات حرارتی خانگی سهم دارد ولی سهم اصلی متوجه منابع متحرک است که بایستی برای آن تصمیمی گرفته شود.

به گفته او خودرو‌های سواری ۱۳.۹درصد از آلاینده ذرات معلق زیر ۲.۵میکرون را به وجود می‌آورند و موتورسیکلت‌ها ۱۰.۱ درصد در آلاینده‌های ۲.۵میکرون سهم دارند، اتوبوس‌های شرکت واحد ۵.۷درصد و نهایتاً کامیون‌ها سهمی در حدود ۱۵.۷ درصدی دارند. 

تشکری توضیح می‌دهد: آلاینده غالب در این روز‌ها و در واقع در تمام طول سال که باعث تشدید مشکلات تنفسی می‌شوند و شهروندان نگران هستند و طبیعی هم هست که نگران باشند، ذرات معلق زیر۲.۵ میکرون هست پس اگر می‌خواهیم برای کاهش این آلاینده‌ها به عنوان آلاینده اصلی راه حلی پیدا کنیم باید به سمت این برویم که موتور سیکلت‌های بنزینی را از چرخه خارج کنیم، همچنین خودرو‌های فرسوده را از چرخه خدماتی خارج کنیم و نهایتاً به سمت از رده خارج کردن کامیون‌های سطح شهر تهران و جایگزین آن‌ها با خودرو‌های استاندارد برویم و در نهایت می‌رسیم به اتوبوس‌های شرکت واحد که سهم ۵.۷درصدی دارند.