به گزارش اکوایران، مسئله قیمت‌گذاری بنزین در ایران یک چالش پیچیده است که تاثیرات گسترده‌ای بر ابعاد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کشور دارد. باوجود منابع عظیم نفتی ایران، قیمت بنزین در مقایسه با سایر کشورها، باعث فشارهای مالی سنگینی بر دولت و منابع مالی کشور شده‌ و به همین دلیل، اصلاحات در قیمت بنزین و دیگر حامل‌های انرژی به‌عنوان راهکاری برای کاهش فشار اقتصادی مطرح شده‌است.

پایین‌ بودن قیمت بنزین موجب شده تا ایران یکی از بالاترین سرانه‌‌‌‌های مصرف بنزین در دنیا را داشته باشد. این وابستگی به یارانه‌‌‌‌ها به‌‌‌‌طور مستقیم باعث فشار به اقتصاد کشور شده؛ به‌همین‌دلیل افزایش قیمت بنزین به‌عنوان یک گزینه برای کاهش هزینه‌های دولت مطرح است.

اما افزایش قیمت بنزین به‌‌‌‌طور مستقیم بر زندگی روزمره مردم تاثیر می‌گذارد. روز گذشته نشستی با عنوان «ناترازی بنزین و چالش قیمت‌گذاری» در گروه رسانه‌ای «دنیای‌اقتصاد» برگزار شد. در این نشست، علیرضا توکلی‌کاشی، کارشناس انرژی، مدلی نوین و ریاضی‌‌‌‌محور رو برای مدیریت اصلاح قیمت بنزین پیشنهاد داد.

 طبق این مدل، افزایش قیمت باید در بازه‌های زمانی مشخصی انجام شود؛ مثلا قیمت بنزین ممکن است در ابتدا تنها چند‌درصد افزایش یابد و در ماه‌های بعدی با توجه به شرایط کشور، این افزایش قیمت ادامه یابد، تا مردم فرصت داشته باشند خود را با تغییرات جدید سازگار کنند.  همچنین دولت باید پیش از افزایش قیمت‌ها، دلایل اقتصادی و مالی آن را به مردم توضیح دهد. 

اعطای سهمیه از ذخایر نفت و گاز به مردم بخش دیگری از این پیشنهاد است که در آن مردم می‌توانند از سهمیه‌‌‌‌های نفت و گاز زیرزمینی بهره مند شوند و آنها را در بازار انرژی بفروشند یا در بانک انرژی نگه‌‌‌‌داری کنند. 

توکلی پیشنهاد می‌دهد که به‌‌‌‌جای ثابت نگه‌‌‌‌داشتن یارانه‌‌‌‌ها و تغییر مداوم قیمت‌ها، قیمت بنزین را شناور‌کنیم و یارانه‌‌‌‌ها را ثابت نگه داریم؛ به این ترتیب قیمت بنزین با توجه به تغییرات جهانی قیمت نفت و ارز، نوسان خواهدداشت، اما یارانه‌‌‌‌ای که دولت به مردم ارائه می‌دهد ثابت و پایدار می ماند.

این تغییرات باید در طول پنج تا 20 سال‌انجام شود. در این مدل، هر هفته یا هر ماه، ‌درصد کمی از یارانه‌‌‌‌ها کم می شود تا به‌‌‌‌طور تدریجی دولت به نقطه‌‌‌ «یارانه صفر‌درصد» برسد و مردم هم به‌تدریج به این تغییرات عادت کنند.