به گزارش اکوایران،‌ علی آردم، تحلیگر مسائل منطقه درباره این مفهوم و سیاست دفاع از خود می‌گوید وقتی درباره ایران صحبت می‌کنیم هم می‌توانیم به عنوان یک سرزمین آن را نگاه کنیم هم به عنوان یک نظام سیاسی مستقر.

به گفته این کارشناس، هر نظام سیاسی مستقر نگاه ها، ارزش‌ها و آرمان‌هایی دارد که هدف آن نظام محقق کردن این ارزش هاست.

این کارشناس افزود وقتی نظامی یک سری ارزش دارد یک رفتارهایی برای آن ضد ارزش می شود و به این نظام ها ایدئولوژیک می‌گویند.

وى توضیح داد براى نظام سیاسی مستقر ایران یک سری دشمن تعریف می شود که در راس آنها اسرائیل است؛ لذا طبیعی است که سیاست عمق استراتژیک را دنبال کنیم. یعنی بین مرزهای خود و جبهه مان فاصله ایجاد کنیم.

آردم با بیان اینکه تا اینجا همه چیز درست است، ادامه داد: اما اگر نگاه سرزمینی داشته باشیم ما با یک اصطلاحی روبرو هستیم به عنوان تنهایی استراتژیک. این بدان معناست که هر نظامی دو پایه هویتی اصلی مذهبی و ملی دارد.

به گفته این کارشناس ما در محاصره گروه‌هایی هستیم که حداقل در یکی از این موارد با ما اختلاف نظر دارند یعنی اگر اکثریت جامعه ایران را به عنوان مسلمان شیعی در نظر بگیریم اطرافیان آن اغلب مسلمانان سنی هستند. آردم تاکید کرد در هویت ملی که معمولاً بر پایه زبان تعریف می‌شود زبان درباری و دیوانی در ایران فارسى بوده است. در این بین اگر به شرق کشور یعنی افغانستان، تاجیکستان و بخش‌هایی از ازبکستان نگاه کنیم، آنها نیز فارسی زبانان سنی هستند.

وى تشریح کرد این باعث می شود ایران نتواند با همسایگانش ائتلاف های جدی ایجاد کند و همواره فکر کند در معرض خطر است. آردم در نهایت گفت ایران دشمن خود را اسرائیل تعریف کرده و مرزهای خود را داخل سرزمین هایى برده که حداقل در یک مورد با آنها اختلاف نظر دارد یعنى یا عرب هستند یا ترک یا غیر شیعه. حتی با نظام‌های سیاسی مستقر مثل عراق نیز اختلاف نظرهایی داریم.

این تحلیلگر با اشاره به اینکه این عمق استراتژیک شکننده است تاکید کرد زیرا ممکن است این کشورها احساس کنند منافع آنها با ما یکی نیست و به همین دلیل ایران همواره باید هزینه‌های زیادی برای تامین این عمق استراتژیک و دفاع استراتژیک خود در نظر بگیرد.