از مخالفت تا مصادره خصوصیسازی در ایران؛ نحوه بازی صاحبان قدرت/ بُرش
در این بُرش، مسعود روغنی زنجانی، باسابقهترین رییس سازمان برنامه و بودجه بعد از انقلاب درباره آنچه بر خصوصیسازی در ایران گذشت صحبت میکند.
سیاست ایرانی
دلیل اقتصادی دو حزبی شدن نظامهای سیاسی به روایت مسعود نیلی/ بُرش
در این بُرش مسعود نیلی، اقتصاددان سرشناس کشورمان، به شکافی در نگاه اقتصادی اشاره میکند که به صورت کلاسیک، احزاب کشورهای توسعه یافته حول آن شکل میگیرند.
چه چیزی مانعِ حرکت سیاستمدار به سمت چاپ پول میشود؟ مسعود نیلی توضیح میدهد/ بُرش
در این بُرش مسعود نیلی، اقتصاددان سرشناس کشورمان، توضیح میدهد که ذات سیاستمدار به خرج کردن تمایل دارد. نفع او در این است که با منابع عمومی برای خود محبوبیت بخرد.
در ایران حاکمیت به چه کسی تعلق دارد؟/ بُرش
در این بُرش ابوالفضل دلاوری استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی درباره حاکمیت (Sovereignty) صحبت میکند. ابتدا آن را در مفهوم دولت (State) به شکل نظری توضیح میدهد و بعد به واقعیت آن در ایران میپردازد.
دفاع روغنی زنجانی از عملکرد دولت موسوی در زمان جنگ/ بُرش
در این بُرش، مسعود روغنی زنجانی، باسابقهترین رییس سازمان برنامه و بودجه بعد از انقلاب، درباره اتهاماتی صحبت میکند که به دولت زمان جنگ وارد است.
ایران کشور نامتوازن؛ کدام بخش زندگی ایرانیان پیشر فتتر و کجاها عقبماندهتر است؟/ بُرش
در این بُرش ابوالفضل دلاوری استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی نکتهای درباره موضوع توسعه در ایران مطرح میکند که شاید در اینروزها کمتر به آن توجه میشود.
تفاوت اشتباهات دهه ۶۰ و با اشتباهات امروز در چیست؟ روغنی زنجانی توضیح میدهد/ بُرش
در این بُرش، مسعود روغنی زنجانی، باسابقهترین رییس سازمان برنامه و بودجه بعد از انقلاب، درباره تفاوت ماهیت اشتباهات سیاستگذاری در دهه ۶۰ با اشتباهات فعلی میگوید. نکته مهمی که او به آن اشاره میکند ماجرای بهالکل متفاوت آن سالها با الان بود.
دو آسیب توسعه دولتمحور؛ دینامیک سیاست در ایران چطور زیرپای توسعه را خالی میکند؟/ بُرش
در این بُرش ابوالفضل دلاوری استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی درباره آسیبهای توسعه دولتمحور صحبت میکند.
چرا در تاریخ ایران شاهد تکرار همدستی داخلی با خارجیان علیه حکومتها هستیم؟ /بُرش
در این بُرش ابوالفضل دلاوری استاد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی توضیح میدهد که چرا ما در تاریخ ایران مکرر شاهد همدستی داخلی با نیروی خارجی علیه دولتها بودهایم.
ایران برای آینده هیچ استراتژی مشخصی ندارد
تمام جوامعی که توانستند خود را به جمع کشورهای توسعهیافته برسانند یا حداقل نزدیک آنها شوند، از یک استراتژی معین برخوردار بودند. اما آیا میتوان ادعا کرد که ایران هم توانسته به استراتژی مدنظر خود دست پیدا کند یا دست کم در راستای آن حرکت کند؟
