به گزارش اکوایران، تامین کنندگان متعارف نفت می خواهند شما را توجیه کنند که ۲۵ درصد کاهش قیمت نفت از اواخر سال قبل به دلیل کاهش تقاضای ناشی از کاهش رشد اقتصادی در جهان است ولی آن ها و شما در اشتباه هستید؛ مشکل واقعی کاهش قیمت نفت عرضه بسیار زیاد است.

به طور متناقض تمام تولیدات نفتی که به صورت پیش بینی نشده توسط کشورهای عضو اوپک پلاس به بازار عرضه می شود توسط کشورهای تحریم شده توسط غرب است. روسیه، ایران و تا حدی ونزوئلا کشورهایی هستند که مازاد عرضه نفت را در شرایط تحریمی انجام می دهند. به زبان ساده تر، بازار سیاه نفت در حال رونق است و فضا برای کشورهایی که اشتهای خرید نفت مسکو، کاراکاس و تهران را دارند با تخفیف در دسترس است.

به عنوان مثال تولید نفت ایران در ماه گذشته به بالاترین حد خود در چهار سال گذشته رسیده و ۵۰ درصد بالاتر از اواسط سال ۲۰۲۰ است. تاجران می گویند که بخش قابل توجهی از نفت ایران در پوشش های مختلف و با تغییر نام مبدا از نام مالزی به چین می رسد.

بلومبرگ ادعا میکند علت کاهش ۲۵ درصدی قیمت نفت تولید بیش از انتظار نفت ایران، روسیه و ونزوئلا است که همگی تحریم هستند.

داده های آژانس بین المللی انرژی که در پاریس مستقر است و تصویری از سطوح تعادلی عرضه و تقاضا رابه صورت ماهانه منتشر می کند نشان می دهد که در مقایسه با شش ماه گذشته، آژانس پیش بینی خود از میزان تقاضا را ۴۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داده است و به میانگین سالانه ۱۰۲ میلیون بشکه در روز رسانده است. حتی زمانی که فدرال رزرو و بانک‌مرکزی اروپا نرخ بهره را به طور متوالی برای مقابله با تورم افزایش می دادند و وال استریت برای اقتصاد جهانی پیش بینی رکود کرد، چشم انداز تقاضای نفت تقویت شده و صعودی بود.

شاید پیش بینی آژانس بین المللی انرژی از تقاضای نفت بیش از حد خوش بینانه باشد ولی دقیقا در نقطه مقابل پیش بینی این سازمان برای دیزل که در چرخه تجاری اهمیت بیشتری دارد قرار می گیرد. آژانس بین المللی انرژی پیش بینی افزایش ۲.۲ میلیون بشکه ای مصرف روزانه نفت را برای سال جاری ارائه کرده در حالیکه نظر سازمان برای تقاضای دیزل در همین سال نزولی است.

در حال حاضر بازار نفت اگرچه بیش از حد به فراز و نشیب های اقتصادی و سیاسی موجود در واشنگتن توجه می کند و ایالات متحده بزرگترین مصرف کننده نفت جهان است که دوبشکه از هر ده بشکه نفت عرضه شده در سراسر جهان را می بلعد، ولی آمریکا یک بازار نفتی نیست و سبقت و فاصله این کشور در مصرف نفت در سالهای اخیر به طور قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. انتظار می رود در سال۲۰۲۳ مصرف ترکیبی چین و هند به ۲۱.۴ میلیون بشکه در روز برسد که این سطح از مصرف، بیشتر از مصرف ۲۰.۳ میلیون بشکه ای ایالات متحده است.

توجه به جهانی که در حال توسعه است مهم است. توریل بوسونی تحلیلگر آژانس بین المللی انرژی روز سه شنبه به تلویزیون بلومبرگ اعلام کرد ما شاهد تقاضای بسیار قوی به ویژه در آسیا هستیم، بهبود چین قوی تر و سریع تر از انتظار بوده است و این در تضاد با نگرانی های است که ما برای اقتصاد جهانی داریم.

مشکل واقعی برای معامله گران صعودی نفت و کشورهایی مانند عربستان سعودی که مشتاق قیمت های بالاتر انرژی هستند عرصه نفت و نیاز کشورهای ‌تحریم شده به پول نقد است‌. در شش ماه گذشته، آژانس بین‌المللی انرژی پیش بینی خود از تولید نفت روسیه، ایران و ونزوئلا را ۱.۳ میلیون بشکه در روز افزایش داده و به میانگین سالانه ۱۴.۳ میلیون بشکه رسیده است.

مسکو قول داده تولید نفت خود را کاهش دهد ولی تا کنون این اتفاق رخ نداده است و نویسنده معتقد است روسیه به تولید نفت به میل خود ادامه خواهد داد تا درآمدی که از کاهش قیمت نفت از دست داده از طریق افزایش حجم فروش جبران کند.

آیا عرضه اضافی نفت از جانب روسیه، ونزوئلا و و ایران نشانه ای از عدم کارآمدی تحریم هاست؟

نویسنده معتقد است که حفظ بازار نفت با وجود تحریم ها در اولویت بوده است حتی اگر این اولویت به کشورهای تحریم شده فرصت فروش نفت را داده باشد.

بر اساس گزارش بلومبرگ، وزارت خزانه داری آمریکا دو اقتصاددان را استخدام کرده تا اثرات و پیامدهای ناخواسته تحریم ها را مطالعه کنند، تحریم ها ابزارهای مالی هستند که نقش محوری در سیاست خارجی ایالات متحده دارند.

واحد تحلیل اقتصادی تحریم ها، آسیب های جانبی تحریم ها را پیش از اعمال و پس از اجرا بررسی می کند تا ببینند که آیا تعدیل و تغییراتی باید انجام شود یا خیر؟ وزارت خزانه داری آمریکا در سپتامبر گذشته اعلام کرد که در حال ایجاد موقعیت های جدید است.

دو اقتصاددان ارشد در بررسی اثر تحریم ها، راشل لینگاس اقتصاددان سابق صندوق بین‌المللی پول و لینا باتناگار، کارمند وزارت خزانه داری آمریکا که روی سیاست های ایالات متحده در قبال آسیا کار کرده نیز معاون او خواهد بود.

ایالات متحده از زمان حملات یازده سپتامبر، استفاده از تحریم ها را به شدت افزایش داده است. حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲ هم کمپین گسترده ای از مجازات مالی را به دنبال داشته است، این تحریم ها به منظور محدود کردن توانایی ولادیمیر پوتین برای تامین مالی جنگ صورت گرفته است.

برخی از محققان استدلال می کنند که تحریم ها بیش از حد مورد استفاده قرار می گیرند، مدیرت آن دشوار است و پس از اعمال حذف آن ها تقریباً غیر ممکن است.

یک گزارش از مرکز تحقیقات اقتصادی و سیاسی بر هزینه های انسانی تحریم ها متمرکز شده که نشان می دهد که تحریم ها شرایط زندگی را در کشورهای هدف بسیار بدتر می کند.

برایان نلسون معاون خزانه داری در امور تروریسم و جاسوسی مالی اعلام کرده که این وزارت خانه متعهد به مطالعه عواقب تحریم ها بر اهداف خود و اثرات آن بر شرکا و متحدان است. اینکه چگونه بتوانید عواقب آن را از قبل شناسایی کنید تا بتواند از قبل کاهش دهید مهم است.

نلسون در کنفرانسی در واشنگتن اعلام کرد که آیا نتیجه تحریم‌ها واقعا دستاوردی بوده که ما به دنبال آن بوده ایم؟