نظام مالی بازنشستگی در ایران از الگوی pay as you go پیروی می‌کند. یعنی این‌طور نیست کسری حقوقی که بابت بازنشستگی از کارمند انجام می‌شود سرمایه‌گذاری شود و در زمان بازنشستگی از طریق آن حقوق بازنشسته پرداخت شود. بلکه نظام مالی بازنشستگی ایران این‌طور است که از کارمند پول می‌گیرد و به بازنشسته پرداخت می‌کند؛ این می‌شود pay as you go.

بنابراین وقتی دولت تازه داشت به تعداد کارمندان خودش اضافه می‌کرد ناترازی مثبت بزرگی در صندوق‌های بازنشستگی به‌وجود آمد؛ پولی که دولت در زمان جنگ وقتی با کسری شدید مواجه بود نتوانست از آن چشم‌پوشی کند. چند سالی گذشت و تعداد زیادی از آن کارمندان به سن بازنشستگی رسیدند. همچنین در طی این سال‌ها مزایای زیادی هم برای پرداخت به بازنشسته‌ها از سوی خود مدیرانی که قرار بود بازنشسته شوند ایجاد شده بود. در این بُرش، داستان به‌وجود آمدن ابرچالش صندوق‌های بازنشستگی در ایران را به روایت مسعود نیلی بشنوید.

 

بُرش‌های دیگر این سخنرانی:

۱. چه چیزی مانعِ حرکت سیاست‌مدار به سمت چاپ پول می‌شود؟

۲. دلیل اقتصادی دو حزبی شدن نظام‌های سیاسی

۳. مهم‌ترین دستاورد اقتصادیِ پس از جنگ جهانی دوم از نظر مسعود نیلی

۴. تورم عین اعتیاد است؛ چطور نظام‌های سیاسی خودشان را از شر خودشان خلاص کردند

۵. چطور ایران لقب مزمن‌ترین تورم جهان را از آن خود کرد؟

۶. بلوغی که جهان دارد و ایران ندارد

۷. ناشفافِ بودجه ایران؛ چه اعداد مهمی در بودجه یافت نمی‌شود

۸. تناقض بزرگ نظام حکمرانی به بیان مسعود نیلی

۹. آن‌چه که هم دیکتاتوری‌ها دارند و هم دموکراسی‌ها اما ایران ندارد

۱۰. چرا در نیمه دوم دهه ۸۰ توهمات اقتصادی تشدید شد؟

۱۱. بلایی که سیاست‌مداران بر سر کشور آوردند؛ مورد آب

 

کامل این برنامه را اینجا ببینید: