او افزود: خوراک در صنعت پتروشیمی گازی و مایع است. در گازی سیاستگذار بزرگترین مسئله ای که با آن مواجه است بحث ناترازی گازی است.

 به گفته صالح نیا سیاستگذار می تواند در قبال آن دو سیاست را در پیش گیرد که یکی سمت بهره وری و یکی هم ورود صنایع پتروشیمی در پایین دست است. در بحث خوراک مایع هم سیاستگذار باید بین بنزن و بنزین انتخاب بکند. 

 در این حالت سیاستگذار دچار دوگانگی بین مصرف یا حمایت می شود.

 او در خصوص سرمایه گذاری در این صنعت گفت: ما نمی توانیم با سرمایه گذاری های پایین، بازیگر اصلی باشیم.

 صالح نیا ادامه داد: باید انتخاب کنیم که آیا می خواهیم صنعت پتروشیمی پیشران اقتصاد باشد یا سود حاصل را صرف روزمرگی کنیم.