به گزارش اکوایران، بر همین اساس، به نظر می‌رسد در صورتی که نگاه بازار در روز جاری و روزهای دیگر به اخبار مثبت جلب نشود، همچنان شاهد تداوم فروش در نمادهای پرحقیقی بازار باشیم.

خط و نشان فروشندگان برای «تدپیکس»

و شاخص کل بورس در روز گذشته سقوطی 62 هزار و 797 واحدی را به ثبت رساند. در این روز میانگین وزنی قیمت‌ها به میزان 2.84 درصد افت کرد و کاهش قیمت در نمادهای کوچک‌تر نیز در شاخص هم‌وزن به خوبی نمایان شد. بر این اساس شاخص هم‌وزن که نشانگر میانگینی از تغییر قیمت در تمامی نمادهای بازار بدون در نظر گرفتن سهم هر شرکت از ارزش کل بازار است، به میزان 2.52 درصد نسبت به روز قبل از آن عقب‌نشینی داشت تا دست‌کم تصور ارزندگی قیمت در نمادهای کوچک بازار تا حدودی بر نماگر یادشده تسری یابد.

با این وجود مشکل اصلی بازار تنها قرمزپوش شدن شاخص‌ها در یک روز نیست. از لحاظ رفتارشناسی بازار آنچه که روی داده دور تازه‌ای از ریزش است که در امتداد فروش‌های سنگین در بازار سهام طی دو روزهای شانزدهم و هفدهم اردیبهشت روی داد.

با نگاهی به ریتم حرکات شاخص کل می‌توان فهمید که پس از افت 13.5 درصدی نماگر اصلی بورس دیگر اعتماد به روند صعودی بازار باز نگشته و نبض اصلی معاملات هم‌اکنون در دست فروشندگان است، آن چند روزی هم که خریداران سعی بر بالا کشیدن حجم تقاضا داشتند، در عمل چندان موفق نبودند. از این رو می‌شود گفت که فعلا بازار قربانی افزایش عرضه است. با این حال جنس این عرضه با آنچه در میانه اردیبهشت روی داد، فرق دارد.

کاهش شدید قیمت دلار به کانال 46 هزار تومان در کنار فرارسیدن اخبار مذاکرات برجامی این گزینه را پیش روی فعالان بازار سهام گذاشته تا به آینده‌ای با ریسک سیستماتیک کمتر فکر کنند.

معنای «مینی برجام» برای بورس

همانطور که گفته شد کاهش 2.84 درصدی شاخص بورس در روز گذشته در حالی رقم خورد که فعالان بازار سهام در حال حاضر گوش به زنگ اخبار سیاسی حول محور احیای مصالحه اتمی ایران با غرب هستند. شاخص کل که زمانی سودای رسیدن به رکورد سال 99 را داشت و در سال جاری به‌راحتی از سد آن گذشت، حالا از نزدیکی محدوده 2.6 میلیونی دارد به همانجایی می‌رسد که رسیدن به آن، آرزویی دور از انتظار بود؛ یعنی همان سطح 2.1 میلیون واحدی سال 99. روز گذشته دماسنج بورس تهران 2 میلیون و 145 هزار واحدی متوقف شد.

اما مسأله اینجاست که افت شدید قیمت دلار از ابتدای امسال تاکنون و نزدیک شدن آن به محدوده 42 هزار تومانی که در مرکز مبادله ارز و طلا رقم خورده راه را برای کاهش ارزش ریالی درآمد شرکت‌ها در اذهان عمومی نیز فراهم می‌کند. به عبارت بهتر، افت انتظارات تورمی این‌بار در بورس خودنمایی خواهد کرد. بنابراین اگر با فرض توافق، رشدی هم در پیش باشد، به احتمال زیاد ناشی از کاهش ریسک و گشایش اقتصادی در نمادهایی خواهد بود که از باز شدن فضای تجارت با اقتصاد جهانی نفع می‌برند و برای بهبود فعالیت خود به تکنولوژی نیاز دارند.

این بدان معنا خواهد بود که کسب منفعت برای دلاری‌ها در کوتاه‌مدت از چارچوب هیجان ممکن نخواهد بود. کاهش احتمالی تورم در صورت توافق می‌تواند در صورت افت جدی قیمت ارز بازتاب مثبتی در کوتاه‌مدت در این صنایع نداشته باشد؛ اما نفع بلندمدت چیزی است که می‌تواند خریداران بلندمدتی را به میدان بیارود. از این رو بعید نیست که در روز جاری هم شاهد غلبه عرضه بر تقاضا باشیم؛ اگرچه در صورت تداوم اخبار مثبت از مذاکرات پس از چند روز ریزش متوالی، اندکی افزایش قیمت نیز امری بعید نخواهد بود. نکته مهم اما آن است که بدانیم در نزدیکی حمایت روانی دو میلیون و 100 هزار واحدی شاخص پایین‌تر رفتن از این سطح می‌تواند به منزله افزایش فروش در قیمت سهام بزرگ بازار باشد.