به گزارش اکوایران، طبق آمار گمرک ایران، ایران در نه ماهه سال گذشته 121 هزار تن سیب‌زمینی به ارزش 68 میلیون دلار صادر کرده است. کشورهای متقاضی سیب زمینی ایران 14 کشور ترکمنستان، افغانستان، عراق، آذربایجان، امارات، پاکستان، کویت، عمان، قطر، سوریه، ازبکستان، قزاقستان، ارمنستان و ترکیه هستند. کشورهایی که سال گذشته هم ایران به آنها سیب زمینی صادر کرد. 

از ابتدای سال 1402 تا پایان آذر همان سال، ایران ۱۹۶ میلیون و ۴۲۷ هزار و ۴۱۵ کیلوگرم سیب زمینی به ارزش ۷۲ میلیون و ۱۲۷ هزار و ۵۳۹ دلار به ۱۴ کشور صادر کرد که نسبت به ۹ ماهه سال ۱۴۰۱ با رشد ۱۵۴ درصدی در وزن و ۱۶۹ درصدی در ارزش همراه بود.

امسال هم برنامه صادرات سیب زمینی ادامه دارد. 

امروز 14 فروردین 1403، ایوب فصاحت رییس سازمان مرکزی تعاون روستایی کشور خبر از  آغاز خرید تضمینی سیب زمینی می‌دهد و می‌گوید: اجازه ندادیم این محصول به دست دلالان برسد و برای حمایت از کشاورزان مازاد محصول وارد بازارهای صادراتی می‌شود.

اگرچه سال گذشته پس از کشمکش‌های بسیار بین دولت و مجلس، عوارض صادرات بر محصولات آب‌بر را تصویب شد تا با اعمال تعرفه سنگین روی صادرات محصولات جالیزی، مزیت کشت این محصولات و خروج آنها از کشور از بین ببرد. 

سال گذشته طبق آمارهای رسمی منتشر شده، بالای ۵.۵ میلیون تن سیب زمینی در کشور تولید شده بود که مازاد نیاز داخل بود. از طرفی قیمت عمده هر کیلو سیب زمینی طبق اظهارات مصطفی دارایی‌نژاد  رئیس پیشین اتحادیه بارفروشان تهران، بین ۷ تا ۸ هزار تومان بوده که هزینه تولید را تأمین نمی‌کرد. وضعیتی که در سال جاری تغییر چندانی نکرده است. درضمن طبق گفته تحلیلگران اقتصاد کشاورزی، ارزآوری محصولات آب‌بر از جمله سیب‌زمینی نسبت به هزینه‌های تولید آنها، رقم قابل‌قبولی نیست و بر همین اساس باید برای صادرات آنها محدودیت‌هایی در نظر گرفته شود.

البته فصاحت معتقد است: اگر اراضی کشاورزی خُرد و دهقانی یکپارچه سازی شده و به اراضی وسیع تبدیل شود؛ میزان بهره‌وری زمین‌های کشاورزی افزایش پیدا می‌کند.

او می گوید: هدف ما توانمندسازی تولیدکنندگان خُرد است که بیش از ۸۰ درصد این بخش را تشکیل می‌دهند. تولیدکنندگان عمده معمولا به دلیل تولید قابل توجه و مدیریتی که در بازار و صادرات و تهیه نهاده‌ها دارند دچار مشکل نمی‌شوند.

فصاحت می افزاید: در حوزه صادرات یکی از مشکلات اساسی عدم رعایت استانداردهای صادراتی است که در صورت تعریف شاخص، صادرکنندگان می‌توانند بر اساس نیاز کشورهای مقصد محصول را تولید و صادر کنند.

او ادامه می‌دهد: همچنین در بازارهای جهانی محصولات ایرانی با وجود کیفیت بالا، به دلیل بسته‌بندی نامناسب نسبت به محصولات خارجی از قیمت بسیار پایینی برخوردارند، این مساله می‌تواند با ورود شرکت‌های تخصصی در حوزه صادرات به نحو چشمگیری به نفع تولیدکننده ایرانی مرتفع شود.