به گزارش اکوایران، کاوشگر ناسا موسوم به لوسی که با هدف بررسی سیارک‌ها ساخته شده، زمانی که از نزدیکی یکی از سیارک‌های هدف خود عبور می‌کرد، یک کشف بزرگ انجام داده است.

به نوشته ساینس الرت، لوسی در بررسی سیارک «دینکینش» که در کمربند سیارکیِ میان سیاره‌های مریخ و مشتری گردش می‌کند، به این موضوع پی برده که این سیارک، تنها نیست. طبق گزارش‌ها، دینکینش دارای یک قمر کوچک است که به دور این سیارک گردش می‌کند.

این کشف نشان‌دهنده این موضوع است که به احتمال زیاد تعداد سیارک‌های دارای قمر بسیار بیشتر از آن تعدادی است که دانشمندان تصور می‌کنند و همین امر می‌تواند به درک بهتر چگونگی تکامل اجرام کیهانی بویژه سیارک‌ها در منظومه شمسی منجر شود.

 یک سیاره‌شناس به نام «سیمون مارچی» اعلام کرده: «ما تاکنون سیارک‌های زیادی را از نزدیک دیده‌ایم و شاید یک دانشمند فکر کند که کشفیات زیادی در رابطه با سیارک‌ها باقی نمانده، اما ناگهان یک کشف‌ شگفت‌انگیز انجام می‌شود. سیارک دینکینش و قمر آن با سیارک‌های نزدیک به زمین که توسط کاوشگرهای اسیریس رکس و دارت رصد شده‌اند، تفاوت دارد».

زمانی که لوسی با سرعتی حدود 16 هزار کیلومتر بر ساعت به سیارک یادشده نزدیک شد تا از آن تصویربرداری کند، دانشمندان اطمینان پیدا کردند که سیارک دینکینش تنها نیست و یک قمر به دور آن در گردش است. اندازه‌گیری‌های اولیه نشان می‌دهد که عریض‌ترین نقطه این سیارک 790 متر است و قمر سنگی کوچک حدود 220 متر پهنا دارد.

تصور می‌شود که سیارک‌ها، بویژه آن‌هایی که در مدار قمرهای مشتری قرار دارند، از موادی تشکیل‌ شده‌اند که باعث شکل‌گیری سیارات در مراحل ابتدایی پیدایش منظومه شمسی شده است.

ماموریت لوسی، بررسی این سیارک‌ها برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی و نحوه تکامل سیارات است. لوسی در طول مأموریت 12 ساله خود، دو سیارک واقع در کمربند سیارکی و 9 تِروجان را بررسی خواهد کرد. تروجان یک جسم آسمانی است که مداری مشترک با یک سیاره یا یک جسم آسمانی بزرگتر از خود دارد، اما با آن برخورد نمی‌کند.

از آنجایی که تصور می‌شود حداقل برخی سیارات از برخورد سیارک‌ها و صخره‌های کوچک‌تر و ادغام شدن با یکدیگر شکل گرفته‌اند، یافتن سیارک‌های دارای قمر مانند دینکینش می‌تواند به دانشمندان در درک بهتر نحوه عملکرد این فرآیند کمک کند.

دانشمندان اعلام کرده‌اند استخراج داده‌های دیگر کاوشگر لوسی درباره این سیارک کمی طول خواهد کشید و این اطلاعات، چگونگی عملکرد لوسی در این مأموریت را هم مشخص می‌کند.

هدف بعدی کاوشگر لوسی، سیارک «دونالدجوهانسون» است که در کمربند سیارکی واقع شده؛ دیداری که در سال 2025 رخ خواهد داد.