به گزارش اکوایران، آژانس فضایی آمریکا (ناسا) قصد دارد در مأموریت‌های آتی خود در کره ماه یک رآکتور هسته‌ای به سطح این قمر منتقل کند تا الکتریسیته مورد نیاز برای پایگاه‌های آینده آمریکا در سطح ماه تأمین شود.

به نوشته ساینس الرت، ناسا برای تحقق این هدف یک پروژه را در سال 2022 آغاز کرد که مرحله اولیه آن شامل سه قرارداد 5 میلیون دلاری با شرکای تجاری بوده تا به ارائه طراحی رآکتورها بپردازند. در میان شرکت‌هایی که ناسا با آن‌ها قرارداد امضا کرده، شرکت لاکهید مارتین نیز حضور دارد و این شرکت‌ها موظف هستند طرحی از رآکتور و سیستم‌های تبدیل توان، دفع حرارت و مدیریت و توزیع نیرو ارائه دهند.

هدف نهایی آژانس فضایی آمریکا طراحی سیستمی است که انرژی مورد نیاز برای پایگاه‌های ماه را به مدت یک دهه تأمین کند. این سیستم‌ همچنین می‌تواند به عنوان پیش‌نیاز سیستم‌های پیشرفته‌تر برای مریخ باشد. اهمیت سیستم تأمین برق به قدری مهم است که شکست یا موفقیت تمام مأموریت‌های فضایی به آن بستگی دارد. این موضوع برای مأموریت‌های سرنشین‌دار کره ماه و مریخ به معنای مرگ و زندگی است. انرژی هسته‌ای محتمل‌ترین مسیر برای دستیابی به امکان تأمین بلندمدت انرژی در مأموریت‌های فضایی است.

«ترودی کورتس» - یکی از مدیران اداره مأموریت‌ فناوری فضایی ناسا - گفت: «ایجاد یک منبع انرژی هسته‌ای در ماه برای نشان دادن این موضوع که این گزینه می‌تواند ایمن و قابل اعتماد باشد، لازم است. سپری کردن شب‌ در کره ماه چالش‌های فنی زیادی به همراه دارد بنابراین داشتن یک منبع انرژی مانند این رآکتور هسته‌ای که می‌تواند مستقل از خورشید کار کند، گزینه‌ای ارزشمند برای اکتشاف طولانی‌مدت و فعالیت‌های علمی در ماه است.»

زندگی و کار کردن در سطح ماه چالش‌های فراوانی به همراه دارد. یک منبع انرژی پاک و امن می‌تواند بسیاری از خطرهایی که فضانوردان مستقر در ماه با آن مواجه می‌شوند، از میان ببرد. در این میان، انرژی خورشیدی می‌تواند یک منبع انرژی قابل اعتماد باشد اما تنها می‌توان در زمان روشنایی از آن بهره برد. بنابراین، وجود یک منبع انرژی دیگر ضروری است و در این زمان است که رآکتورهای هسته‌ای وارد کار می‌شوند.

مزیت رآکتورهای هسته‌ای

مزیت رآکتورهای هسته‌ای این است که آن‌ها می‌توانند به شکل دائمی نیازهای انرژی را برطرف کنند و استفاده از این فناوری معطوف به روز یا شب نیست. این موضوع می‌تواند به‌طور خاص برای کره ماه مفید باشد چراکه شب‌های این قمر می‌تواند تا 14 روز طول بکشد.

البته باید به این نکته توجه داشت که  ناسا تنها به دنبال استفاده از یک منبع انرژی نیست و ترکیبی از منابع انرژی مختلف می‌تواند نیاز به الکتریسیته در پایگاه‌ها و آزمایشگاه‌های علمی ناسا را برطرف کند.

این رآکتور باید کمتر از شش تن وزن داشته باشد و 40 کیلووات نیرو تولید کند. اگر بخواهیم این رآکتور را در یک محله معمولی روی زمین قرار دهیم، می‌توانیم انرژی 33 خانه را تأمین کنیم. ناسا الزامات انعطاف‌پذیری را برای طراحی رآکتور ایجاد کرده و به هر شرکت اجازه می‌دهد تا ایده‌ها و نوآوری‌های جدید را در طراحی خود وارد کند.

به دنبال بازخورد از شرکای تجاری، ناسا توسعه فاز 2 رآکتور هسته‌ای برای کره ماه را در سال 2025 آغاز می‌کند. متعاقبا، این آژانس پیش‌بینی می‌کند که نخستین نمونه از رآکتور هسته‌ای برای استقرار در ماه را در اوایل دهه 2030 آماده شود. با نگاهی به آینده، زمانی که این سیستم‌ها در ماه آزمایش شوند و کارایی آن‌ها اثبات شود، ناسا احتمالا یک رآکتور شکافت هسته‌ای را به‌طور خاص برای استفاده در مریخ طراحی خواهد کرد.