آیا نتانیاهو بال‌های متحدین فوق افراطی‌اش را می‌چیند؟

به گزارش اکوایران، بنیامین نتانیاهو پس از اینکه احزاب به اصطلاح میانه‌رو، او را به دلیل محاکمه طولانی مدتش به دلیل فساد مالی بایکوت کردند، به ناسیونالیست‌های افراطی روی آورد. بنا به نوشته رویترز او تا زمانی که بتواند در دادگاه بی گناهی خود را ثابت کند به حمایت این متحدین رادیکال برای ماندن در سمت خود نیاز دارد اما او این موضوع را رد می‌کند که به دلیل این وابستگی به خواسته‌های آن‌ها تمکین خواهد کرد.

یکی از این متحدین اسلحه به کمر و عضو سابق یک گروه ستیزه‌جوی یهودی است و دیگری یک بنیادگرای مذهبی مارک‌دار است. هر دو شهرک‌نشین کرانه باختری هستند که از خودمختاری فلسطینی‌ها بیزار هستند، چه رسد به تشکیل یک کشور مستقل.

به عنوان شرکای ائتلافی اصلی نخست‌وزیر منتخب بنیامین نتانیاهو، ایتامار بن‌گویر و بزالل اسموتریچ به اهرم‌های قدرت بسیار نزدیک خواهند بود؛ چشم‌اندازی نگران‌کننده برای چپ‌های سکولار که زمانی غالب بودند و دوستان غربی آن‌ها.

نتانیاهو در 15 دسامبر به العربیه گفت: «من این کابینه را هدایت خواهم کرد. احزاب دیگر به من پیوسته‌اند، من به آنها نپیوسته‌ام».

علاوه بر این، او ادعا کرد: «بسیاری از آنها دیدگاه‌های خود را تغییر داده و تعدیل کرده‌اند، عمدتاً به این دلیل که به دست آوردن قدرت، مسئولیت نیز به همراه دارد».

ممکن است سابقه این اتفاق در مورد آویگدور لیبرمن وجود داشته باشد، یهودی رادیکالی که انتصابش به عنوان معاون نخست وزیر در سال 2006 تقریباً همان واکنشی را به همراه داشت که ظهور بن گویر داشت: هشدارهای لیبرال‌ها درباره جنگ داخلی و در یک برنامه طنز تلویزیونی اسرائیل، به تصویر کشیدن او به عنوان یک نازی.

لیبرمن ثابت کرد که از نظر سیاسی سازگار است. او در ائتلاف های مختلف شرکت کرد از جمله یکی از آنها که شامل یک حزب اسلام‌گرا نیز بود. او در نهایت به موضع اپوزیسیون کابینه کنونی رسید و اخیراً متحدان جدید نتانیاهو را به عنوان «متعصب و افراطی» تحقیر کرده است.

با این حال، لیبرمن باز هم گاهی بسیار راست‌گرایانه عمل می‌کرد. او به عنوان وزیر خارجه نتانیاهو در کابینه قبلی، علناً به دنبال موضع سخت‌تری علیه فلسطینی‌ها بود و در دوره‌ پس از آن، لیبرمن در اعتراض به آتش‌بس غزه که او ‌آن را خیلی سهل‌انگارانه می‌دانست، از سمت وزیر دفاع نتانیاهو استعفا داد.

سابقه 15 ساله نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر نشان داده که او بر حسب موقعیت می‌تواند به تندروها بال‌ و پر بدهد و یا بال آن‌ها را بچیند. با این حال، در آن زمان، او احزاب چپی در کنار خود داشت که به او کمک می‌کردند تا به عنوان یک متعادل‌کننده ایدئولوژی عمل کند.

به گفته یوهانان پلسنر، کارشناس مسائل اسرائیل: «با توجه به اینکه همه احزاب در کابینه آینده در سمت راست نتانیاهو قرار دارند، این بار تکرار این نقش برای او دشوار خواهد بود البته اگر بخواهد چنین نقشی ایفا کند.»

گرفتن ترمز

در مورد درخواست‌های بن‌گویر و اسموتریچ برای الحاق کرانه باختری به اسرائیل، نتانیاهو شخصاً طرفدار آن است امّا در عین حال از اقدام عملی‌ای که خطر افزایش اختلاف با واشنگتن یا شرکای عرب را در پی داشته باشد، اجتناب می‌کند.

با این حال اسموتریچ برای خود جایگاهی در کابینه ایجاد کرد که بر شهرک‌ها نظارت کند، در حالی که اکثر قدرت‌های جهانی تصاحب سرزمین‌های اشغالی را که فلسطینی‌ها برای تشکیل کشور می‌خواهند غیرقانونی می‌دانند.

آموتز آسا ال از مؤسسه شالوم هارتمن، با اشاره به عملکرد اسموتریچ در ساخت زیرساخت‌ها به عنوان وزیر حمل و نقل سابق، گفت: «او می تواند در افزایش و تحکیم حضور اسرائیل در کرانه باختری تاثیرگذار باشد».

در مقابل، برای بن گویر، این اولین حضور او در دولت است. آسا ال پیش بینی کرد که به عنوان «وزیر پلیس»، او بر طیف وسیعی از مسائل - از جمله بزهکاری- نظارت دارد.آسا ال گفت: «پس از تثبیت جایگاه خود در محافل گسترده‌تر اسرائیلی، او به حوزه‌هایی که همه درباره آن توافق ندارند خواهد رفت، مثلاً مسئله کرانه باختری. البته ممکن است مجبور شود برای این کار منتظر بماند، چراکه مقام بن‌گویر قدرت زیادی را در کرانه باختری، که تحت کنترل ارتش است به او نمی‌دهد».

احتمالاً بن گویر 46 ساله و اسموتریچ 42 ساله می توانند برخی از برنامه های خود را در این کابینه با نتانیاهو 73 ساله برای بعد بگذارند.

دانیل شاپیرو، فرستاده سابق ایالات متحده به اسرائیل و عضو برجسته شورای آتلانتیک، گفت: «اما این نیازمند حساب کردن روی توانایی خود-کنترلی افرادی است که از جهان بینی ایدئولوژیکی بسیار متفاوتی با آنچه در کابینه‌های قبلی اسرائیل دیده‌ایم، می‌آیند».

بن گویر از گروه کاهنه‌چای سر برآورده است که به دلیل اقدامات و عقاید ضد عربی کینه‌جویانه‌اش در لیست سیاه اسراییل و ایالات متحده قرار دارد و طرفداری اسموتریچ از ادعاهای یهودیان بر کرانه باختری بر اساس اعتقاد به پیشگویی کتاب مقدس است.

شاپیرو می‌گوید: «نسل‌های پیشین راست‌گرایان افراطی اسرائیل در کابینه نشان دادند که علاقه و ظرفیت لازم را برای مشارکت با ایالات متحده و دیگر بازیگران بین‌المللی دارند و به نظر می‌رسید محدودیت‌هایی را برای پیگیری برخی از ایدئولوژیک‌ترین مواضع خود قائل هستند»

باید دید که آیا اعضای ائتلاف آینده نیز چنین رویکردی را دنبال خواهند کرد یا خیر.