پرویز ثابتی یا به اصطلاح رسانه‌های پیش از انقلاب «مقام‌امنیتی» را می‌توان نمونه تیپیک این گونه افراد برشمرد. در برگ برگ کتاب در دامگه حادثه می‌توان این روحیه را مشاهده کرد. در این زمینه صفحات ۳۶۵ تا ۳۶۷ این کتاب را مرور می‌کنیم.