نسل دوم خانواده لاجوری و لاجوردیان که به نسل اول پیوست متوجه اشکالات جدی در تجارت اسلاف خود شد.

نسل اول خانواده پارچه نازک را که فصل فروش آن در بهار و تابستان بود، دیر سفارش می‌داد و کالا وقتی می‌رسید که فصل فروش آن گذشته بود. به همین دلیل، مجبور بودند کالا را سال بعد به فروش برسانند و همین اتفاق باعث می‌شد که یک سال سرمایه آن‌ها راکد بماند و نتوانند سفارش جدیدی را بدهند. نسل اول خانواده برای فروش کالاها همیشه منتظر مشتری بود و اقدامی برای جذب مشتری نمی‌کرد. اما نسل دوم برای فروش کالاها به تک تک مشتری‌ها سر می‌زد و آن‌ها را می‌فروخت.

نسل دوم خانواده در اواخر دهه ۱۲۹۰ با سفر به کشور‌های شوروی و آلمان تجارت خود را به خارج از مرزهای ایران گسترش می‌دهد. در آن زمان،‌ ارزش پول ملی کشور شوروی به خاطر انقلاب روسیه (۱۹۱۷) و آلمان به خاطر شکست در جنگ جهانی اول کاهش یافته بود و قدرت خرید لاجوردی‌ها خیلی بیشتر شده بود. نسل دوم با همراهی نسل سوم انحصار صنعت پنبه را شکست.