سه غایب بزرگ انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا

به گزارش اکوایران، جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها با پرداختن به موضوعات تفرقه‌انگیز، از بحث‌های سیاسی جدی فاصله می‌گیرند.

به نوشته جیسون زوگبی در نشنال‌نیوز، به محض پایان‌یافتن یک دوره انتخاباتی در آمریکا، دوره دیگری آغاز می‌شود. کسانی که تازه انتخاب شده‌اند شروع به جمع‌آوری پول برای دور بعدی می‌کنند و مشاورانشان در مورد اینکه کدام موضوعات به انتخاب مجددشان کمک می‌کند، مشغول مشاوره‌دادن به آنها می‌شوند. در نتیجه، تمرکز مناظره‌های سیاسی و انتخابات اغلب با موضع‌گیری‌های نابخردانه در جهت منافع شخصی یا حزبی یک نامزد بوده و کمتر ناشی از دغدغه‌های جدی که به نیازهای فعلی و آینده آمریکایی‌ها مربوط می‌شود.

با نزدیک‌شدن به سال ۲۰۲۴، از قبل مشخص شده که هیاهوی جناحی بر سر موضوعات تفرقه‌انگیز در بحث‌های انتخاباتی غالب خواهد شد. در حالی که بسیاری از مسائل بزرگ نادیده گرفته خواهند شد؛ چرا که عمدتاً هیچ یک از دو حزب اصلی هیچ نفعی در پرداختن به آنها نخواهند دید. در اینجا سه دغدغه مهم وجود دارد که در سال ۲۰۲۴ به آن‌ها پرداخته نخواهد شد.

پول سیاه

بزرگ‌ترین موضوعی که در انتخابات در دستور کار دموکرات‌ها یا جمهوری‌خواهان قرار نخواهد گرفت، نقش فاسدکننده پول در سیاست آمریکا است. از زمانی که دادگاه عالی اصلاحات مالی مبارزات انتخاباتی را لغو کرد، هزینه‌های انتخابات فدرال به شدت افزایش یافته است. در سال ۲۰۲۰، بیش از ۱۴ میلیارد دلار برای رقابت‌های ریاست‌جمهوری و کنگره هزینه شد که بیش از دوبرابر میزان هزینه‌شده در سال ۲۰۱۶ است.

تنها مقدار هزینه‌ها نگران‌کننده نیست. این کاری است که «تعقیب پول» با سیاست ایالات متحده انجام داده است. دیگر دو حزب اصلی وجود ندارند، بلکه سازمان‌ها بر ارائه ساختارهای دولتی و محلی و اعطای دسترسی معنادار به تصمیم‌گیری برای فعالان مردمی متمرکز شده‌اند. در عوض، احزاب و نهادهای مرتبط با آنها به ابزارهای جمع‌آوری کمک مالی تبدیل شده‌اند که در هر دوره انتخابات، صدها میلیون دلار جمع‌آوری کرده و سپس این پول را در اختیار گروه‌های مشاوره برای توسعه استراتژی‌های ارتباطی، کمپین‌های تبلیغاتی و تماس با رأی‌دهندگان (از طریق ایمیل، تلفن و رسانه‌های اجتماعی) قرار می‌دهند. برای جمع‌آوری پول بیشتر، مسائلی که برای مشاوران اهمیت دارد مواردی است که پول بیشتری می‌آورد.

چیزی که به فرآیند سیاسی بیشتر آسیب می‌زند، نقشی است که حامیان مالی اصلی و کمیته‌های سیاسی «مستقل» در تأمین مالی انتخابات بازی می‌کنند. در سال ۲۰۲۰، ۱۰۰ نفر بیش از ۱.۶ میلیارد دلار به کمیته‌های سیاسی حامی کاندیداها و احزاب آنها کمک کردند که بیش از ۱۱ درصد کل هزینه‌های هر دوره است. مبلغ جمع‌آوری‌شده و هزینه‌کرد کمیته‌های «مستقل» ۳ میلیارد دلار بود که به آن‌ها نقش بزرگی در تعیین مسائل طرح‌شده و شکل‌دهی به نتیجه چندین رقابت داد. همان‌طور که در انتخابات ۲۰۲۲ دیدیم، برخی از میلیاردرها با منافع خاص، میلیون‌ها دلار برای کمیته‌های سیاسی خود هزینه کرده و از آن‌ها برای ایجاد کمپین‌های تبلیغاتی گسترده برای ضربه‌زدن به نامزدهایی که به دنبال شکست آنها بودند، استفاده کردند.

در نتیجه نقش‌آفرینی این حجم زیاد پول در سیاست آمریکا، دو حزب کل عملیات خود بر اساس این «تعقیب پول» منطبق کرده‌اند. به نظر می‌رسد که هیچ‌کدام از آن‌ها مایل به مقابله با نفوذ فاسدکننده آن نیستند. آن‌ها موفق شدند که نقش این پول در سیاست را پنهان کرده یا کم‌اهمیت جلوه دهند، به طوری که در هفته گذشته، داستان‌های بیشتری درباره تأثیر پول کلان در گلف یا فوتبال نسبت به دو سال گذشته درباره نقش پول در سیاست منتشر شده است.

زرادخانه پرخرج

مسئله بزرگ دیگری که توسط هیچ یک از طرفین مطرح نخواهد شد، مقدار پولی است که برای حفظ و حتی ارتقای زرادخانه هسته‌ای آمریکا هزینه می‌شود. ایالات متحده در حال حاضر بیش از ۵۵۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد (۳۷۰۰ کلاهک فعال و بقیه غیرفعال). ذخایر روسیه تقریباً ۶ هزار است.

نه تنها آمریکایی‌ها و روس‌ها بیش از حد منطقی از این تسلیحات مرگبار در اختیار دارند، بلکه ایالات متحده به تولید سالانه کلاهک‌های جدید ادامه داده و در حال حاضر، مشغول ارتقا، نوسازی و تغییر موقعیت زرادخانه خود است. هزینه این کار برای خزانه‌داری بیش از ۶۰ میلیارد دلار در سال است (پیش‌بینی می‌شود برای دهه آینده ۶۳۴ میلیارد دلار شود).

همان‌طور که هیچ یک از طرفین موضوع اصلاحات مالی مبارزات انتخاباتی را مطرح نمی‌کنند، زیرا آنها آن را مشابه خلع سلاح یک‌جانبه می‌دانند، صحبت از اعمال کنترل‌های جدی بر زرادخانه هسته‌ای آمریکا نیز در سیاست به تابو تبدیل شده است. آمریکا به تدریج ذخایر این تسلیحات را از بیش از ۳۱ هزار عدد در سال ۱۹۶۷ به ۵۵۰۰ عدد کاهش داده است. سپس در سال، باراک اوباما با روس‌ها در مورد معاهده کاهش متقابل مذاکره کرد که قرار بود ذخایر هر طرف به ۱۵۰۰ کاهش یابد، اما سیاست مانع شد، اهداف محقق نشدند و کلاهک‌های جدید ساخته شدند.

در دهه ۱۹۸۰، کمپین ریاست‌جمهوری جسی جکسون مواضع‌نامه‌ای را منتشر کرد که در آن از ایالات متحده می‌خواست تا متعهد شود که اولین طرفی نباشد که از بمب اتمی استفاده می‌کند. در طرح جکسون آمده بود که هیچ یک از طرفین هرگز نباید از کلاهک هسته‌ای استفاده کنند زیرا این کار باعث تخریب قطعی هر دوی آن‌ها می‌شود. با هزاران بمب موجود، اگر یک طرف از بمب استفاده کند، پنج ثانیه بعد نیز طرف دیگر تلافی خواهد کرد. تشکیلات حزب دموکرات واکنشی کاملاً منفی به جکسون نشان داد و گفت که پیش‌گرفتن سیاست عدم استفاده اولیه باعث می‌شود که دموکرات‌ها ضعیف به نظر برسند. مواضع‌نامه شکست خورد و دیگر مطرح نشده است.

ماشین جنگی واشنگتن

یکی دیگر از موضوعاتی که در سال آینده مورد بحث قرار نخواهد گرفت، بودجه دفاعی فزاینده و متورم ایالات متحده است. برای سال ۲۰۲۴، این رقم در ۸۴۲ میلیارد دلار قرار دارد و در دو سال آینده بیش از ۱۲۶ میلیارد دلار افزایش خواهد یافت. با اینکه بر کسی پوشیده نیست که این بودجه ضایعات زیادی دارد، اما به چیزی تبدیل شده که هیچ‌کس جرئت به چالش‌کشیدن آن را ندارد.

از آنجایی که کنگره‌های قبلی مالیات ثروتمندان را کاهش دادند و در نتیجه، درآمدها نیز کاهش یافتند و در عین حال، بودجه جنگ عراق، افغانستان و جاهای دیگر را تأمین کردند، میزان بودجه موجود برای طرح‌های تأمین اجتماعی و درمانی محدود شده است. اما در عرصه ملی، هیچ‌کس از دو حزب بزرگ جرئت نمی‌کند که پیشنهاد کاهش هزینه‌های دفاعی آمریکا را مطرح کرده و مالیات بر افراد فوق‌ثروتمند را افزایش دهد تا دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی افزایش یافته یا بودجه آموزش عمومی تأمین شود.

هیچ‌کدام از اینها نشانه بی‌محتوابودن انتخابات ۲۰۲۴ نخواهد بود. دغدغه‌های مهم اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مورد بحث قرار خواهد گرفت. با توجه به دوقطبی عمیقی که در مسائل زیادی بین دو حزب وجود دارد، رأی‌دهندگان یک انتخاب واقعی خواهند داشت. با این حال، اگر نقش فاسدکننده پول در سیاست، ذخایر پرهزینه و بی‌فایده هسته‌ای آمریکا و بودجه دفاعی متورم نیز مورد بحث قرار می‌گرفت، انتخابات بسیار مهم‌تر خواهد بود. اما افسوس که در سال ۲۰۲۴ این مسائل مطرح نخواهند شد.