به گزارش اکوایران، موضوع عضویت اوکراین در اجلاس سران سازمان پیمان آتلانتیک شمالی در لیتوانی در دستور کار قرار خواهد گرفت. در یک طرف بحث کسانی هستند که استدلال می‌کنند که تنها تضمین‌های آهنین می‌تواند از تکرار تجاوزات وحشیانه روسیه در آینده جلوگیری کند. از سوی دیگر کسانی هستند که هشدار می‌دهند که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، اگر معتقد باشد اوکراین مثلا همین فردا به ناتو می‌پیوندد، هرگز جنگ را متوقف نخواهد کرد.

به نوشته هال برندز در  بلومبرگ، اوکراینی‌ها برای پیوستن به غرب می‌جنگند و جان خود را از دست می‌دهند. روسیه و چین، گاهی با خشونت، سعی می‌کنند کشورهای کوچک‌تر را به مدار خود بکشانند. در این شرایط، آمریکا اغلب دستش را پر می‌کند تا آنها را بیرون نگه دارد.

عصر نئوامپریالیسم اوراسیا

در سرتاسر اوراسیا، عصر نئوامپریالیسم در پیش است. پوتین ربع قرن گذشته را صرف بازسازی یک امپراتوری روسی در اتحاد جماهیر شوروی سابق کرده است. اولین سلاح‌های او شامل مداخله سیاسی، فساد استراتژیک و جریان‌های تجاری نامتقارن است. اما زمانی که اوکراین یا گرجستان مانند کشورهای واقعی با سرنوشت ژئوپلیتیکی خود عمل می‌کنند، کرملین در واقع بسیار خشن می‌شود. تلاش پوتین برای از بین بردن اوکراین مستقل صرفاً جدیدترین و مشمئز کننده‌ترین جلوه از این این پروژه امپراتوری است.

در همین حال، جمهوری خلق چین امروزی مانند امپراتوری‌های بزرگ چین که قبل از آن بودند عمل می‌کند. کشور رئیس جمهور شی جین پینگ مدعی است که بیشتر دریای چین جنوبی و دریای چین شرقی متعلق به او است. این کشور بخش‌هایی از هند را که بزرگ‌تر از برخی از کشورهای اروپایی است، خاک خود می‌داند. این کشور به طور مخفیانه بخش‌هایی از بوتان را ضمیمه می‌کند و جدول زمانی خود را برای تعیین تکلیف با تایوان تسریع می‌بخشد. شی همچنین به دنبال یک حوزه نفوذ بزرگ‌تر و سست‌تر است که بیشتر آسیا و اقیانوسیه را در بر می‌گیرد. جیمز متیس، وزیر دفاع پیشین ایالات متحده، اظهار داشت: «به نظر می رسد سلسله مینگ الگوی آنها باشد.»

مقاومت اوکراین در برابر انقیاد

هم شی و هم پوتین واکنش‌های زیادی دریافت می‌کنند. اوکراین به شدت در برابر انقیاد مقاومت می‌کند. کشورهایی از هند تا ژاپن به دنبال جلوگیری از هژمونی چین هستند. و ملت‌ها در سراسر اروپای شرقی و آسیای شرقی، از قضا، به تجاوزات امپریالیستی پاسخ‌های شدیداللحن دیپلماتیک داده می‌شود.

تولد در بحبوحه یک شورش ضدامپراتوری و تشکیل یک امپراتوری غیررسمی

آمریکا در بحبوحه یک شورش ضدامپراتوری متولد شد. از آن زمان، این کشور امپراتوری غیررسمی‌ای تشکیل داده است که سراسر جهان را در بر می‌گیرد. اتحادهای آمریکا قدرت خود را به مناطق کلیدی اوراسیا وارد می‌کند. شبکه جهانی پایگا‌ های نظامی آن روز به روز در حال افزایش است. کشوری که تولدش مقارن با قیام علیه یک امپراطوری بود اینچنین خود بدل به یک امپراطوری شد.

ایالات متحده گاهی اوقات این نفوذ را به شدت اعمال کرده است - فقط کافی است از مردم آمریکای لاتین بپرسید.

برای نسل‌ها، کشورهای اروپا و آسیا-اقیانوسیه به دنبال ورود به حوزه نفوذ آمریکا برای مهار همسایگان قدرتمندتر خود بوده‌اند. آنها با کمال میل برخی از حاکمیت خود را به واشنگتن تسلیم کرده‌اند تا راهی برای دفاع از حاکمیت‌شان در قبال چالش‌های وجودی‌شان بیابند.

ناتو؛ امپراطوری رسمی آمریکا

ناتو در اصل یک ایده اروپایی بود: رهبران اروپای غربی هیچ راه دیگری برای محافظت از کشورهای خود در برابر آلمان در حال ظهور یا اتحاد جماهیر شوروی متجاوز نمی‌دیدند. پس از جنگ سرد، یکی از دلایل اصلی گسترش ناتو این بود که کشورهای اروپای شرقی به درهای آن می‌کوبیدند.

برای نسل‌ها، کشورهای اروپا و آسیا-اقیانوسیه به دنبال ورود به حوزه نفوذ آمریکا برای مهار همسایگان قدرتمندتر خود بوده‌اند. آنها با کمال میل برخی از حاکمیت خود را به واشنگتن تسلیم کرده‌اند تا راهی برای دفاع از حاکمیت‌شان در قبال چالش‌های وجودی‌شان بیابند.

این تا حدی ناظر به به جغرافیا است: این واقعیت که ایالات متحده بسیار دور از دنیای قدیم قرار دارد به این معنی است که شانس کمی برای تسخیر و ضمیمه کردن کشورهایی وجود دارد که آمریکا را به عنوان یک شریک در برابر شکارچیان همسایه جذاب‌تر می‌کند.

این تا حدودی توجه به سیاست است: یک دموکراسی قدرتمند احتمالاً از قدرتش مسئولانه استفاده می‌کند تا اقدام به ظلم‌ و خشونت و سرکوب.. همچنین تا حدی به این دلیل است که ایالات متحده یک ابرقدرت است که دیدگاهی وسیع و گسترده نسبت به منافع ملی خود دارد.

آمریکا هرگز سیاست خارجی را با نوع‌دوستی اشتباه نگرفته است. اما محاسبه کرده  که در جهانی که عمدتاً عاری از تهاجم گسترده و ناامنی است، بهترین عملکرد را خواهد داشت. به این صورت که رفاه مشترک را از طریق یک سیستم بازرگانی باثبات و باز به ارمغان می‌آورد. و از آزادی انتخاب ژئوپلیتیکی برای اعضای خود محافظت می‌کند. همچنین اتحادهایی ایجاد کرده است که نظرات و ابتکارات اعضای ضعیف‌تر را نیز برمی‌انگیزد.

بلیط نجات؟!

مطمئناً، پایبندی آمریکا به این اصول ناقص است. با این حال، ایرادات یک جهان تحت رهبری آمریکا در مقایسه با ایرادات هر نظم قابل قبول دیگری بسیار کم به نظر می‌رسد، به همین دلیل است که بسیاری از کشورها ورود به امپراطوری غیررسمی واشنگتن را به عنوان بلیط نجات خود می‌دانند.

اوکراین ممکن است در نهایت به ناتو بپیوندد یا نه. دولت جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن هنوز فکر قاطعی در این باره نکرده است. با این حال، این واقعیت که اوکراین بی‌صبرانه منتظر عضویت در ناتو است نشانه‌ای جدی محسوب می‌شود.

واقع گرایان ادعا می کنند که قدرت های بزرگ اساساً یکسان هستند و در جستجوی امنیت و عظمت در امور جهانی هستند. اما شاید این تحلیل را در کی‌یف رایج نباشد. مانند بسیاری از کشورها، اوکراین نیز می‌داند که بین امپراطوری آمریکا و رقبای آن تفاوت زیادی وجود دارد - تفاوت میان مرگ و زندگی!