اوکراینی‌ها چگونه روسیه را فریب می‌دهند تا موشک‌هایش را هدر دهد؟

به گزارش اکوایران، نیروهای روسیه حدود نیمی از تجهیزات میدان نبرد را که شرکت اوکراینی مِتین ‌وست برای ارتش این کشور تولید کرده است، نابود کرده‌اند. مدیران این شرکت می‌خواهند که نیروهای روسی تعداد بیشتری از آن‌ها را هدف قرار دهند.

در یک کارگاه در مرکز اوکراین، کارگران مشغول ساخت قطعات توپخانه، ایستگاه‌های رادار و خمپاره هستند. همه آن‌ها تقلبی هستند. مِتین ‌وست کپی‌های باکیفیتی تولید می‌کند که به عنوان طعمه عمل می‌کنند و هدف آن‌ها جذب آتش روسیه است.

این تجهیزات که از فوم پلاستیکی سخت، تجهیزات لوله کشی و اوراقی ساخته شده است، بر اساس این منطق تولید می‌شود که هر موشک، توپ یا پهپاد روسی که برای حمله به آن‌ها استفاده شود، دیگر نمی‌تواند تجهیزات و نیروهای واقعی را هدف قرار دهد.

یکی از کارگران به وال‌استریت‌ژورنال گفت: «وقتی این ماکت‌ها را در مناطق خاصی از جبهه قرار می‌دهیم، توجه دشمن را به خود جلب می‌کنند.»

یک فرمانده جوخه اوکراینی گفت که یگان او برای یافتن محل شلیک توپخانه روسیه از این ماکت‌ها استفاده کرده است تا دیگر نیروهای اوکراینی بتوانند آن را هدف قرار دهند.

سال گذشته یک ناظر مستقل ویدئویی از حمله یک پهپاد لانست روسی به سیستم رادار اوکراینی منتشر کرد که معلوم شد طعمه‌ای بوده که از یک خودرو تصادفی ساخته شده بوده است.

ماکت‌های مِتین ‌وست در مکانی نامعلوم در مرکز اوکراین ساخته می‌شوند.

فریب در طول تاریخ یک ابزار مهم جنگی بوده است، اما جنگ در اوکراین چالش‌های جدیدی را به همراه داشته است. پیشرفت‌ها در تصویربرداری حرارتی می‌تواند اهدافی را که با چشم غیرمسلح نامرئی هستند، آشکار کند یا تجهیزات تقلبی را‌ در میدان نشان دهد. پهپادهای ارزان قیمت به ارتش‌ها نظارت بی‌درنگ ارائه می‌کنند، که رویکردهای زمانبر برای مونتاژ یا باد کردن تجهیزات تقلبی را پیچیده می‌کند.

جنگجویان می‌گویند که با توجه به این که همه چیز در میدان نبرد به طور بلقوه قابل مشاهده است، فریب کاری دشوارتر و حیاتی‌تر می‌شود.

ووتج فرشر، مدیر اجرایی اینفلاتک، یک شرکت در جمهوری چک که ماکت‌های بادی می‌سازد، می‌گوید: «این جنگ بیش از هر درگیری در گذشته، در مورد اطلاعات نادرست است.»

فرشر نگفت که آیا ماکت‌های اینفلاتک در اوکراین در میدان نبرد مستقر هستند یا خیر.

طعمه‌ها می‌توانند حریف را در مورد نقشه‌های حمله گمراه کنند یا دشمن را فریب دهند تا باور کند که دفاع یک منطقه بهتر از آن چیزی است که در واقعیت هست و از حمله آن‌ها جلوگیری ‌کند.

هنوز مشخص نیست که استفاده اوکراین از این طعمه‌ها تا چه حد گسترده است. ارتش اوکراین به دلیل امنیت عملیاتی از اظهار نظر در مورد استفاده از ماکت‌ها خودداری کرد. ماکت‌ها احتمالاً حداقل بخشی از سلاح‌هایی را تشکیل می‌دهند که روسیه ادعا می‌کند در میدان نبرد نابود کرده است، که آمار آن از تعداد موجود در زرادخانه‌های اوکراین بیشتر است.

روسیه نیز از طعمه‌ها استفاده می‌کند، اما میزان اثربخشی آنها نامشخص است.

یک ماکت توپخانه تکمیل شده به چشم آموزش ندیده، دقیقاً شبیه آن‌هایی است که در جبهه علیه نیروهای روسی استفاه می‌شود. در لمس، ماکت‌ها کمی اسفنجی به نظر می‌رسند.

کارگران مِتین‌وست برای تولید هویتزر D-20 اوکراینی به چهار روز و برای یک هویتزر آمریکایی M777 به دو هفته زمان نیاز دارند. پر زحمت‌ترین ماکت، واحد رادار 35D6  است که تولید آن به دلیل اندازه و قطعات متعدد آن، یک ماه طول می‌کشد.

ماکت‌های بادی اینفلاتک که از ابریشم مصنوعی ساخته شده‌اند شامل سامانه‌های پدافند هوایی پاتریوت، موشک‌اندازهای متحرک هیمارس، تانک‌های لئوپارد 2 و سامانه‌های موشکی زمین به هوای SA-8 طراحی شوروی است.

تانک لئوپارد اینفلاتک می‌تواند در یک کوله پشتی جمع شود که به راحتی حمل می‌شود و تنها 10 دقیقه طول می‌کشد تا با یک ژنراتور باد شود. فرشر گفت: «شما می‌توانید چهار تانک را در یک خودرو غیرنظامی جاسازی کنید.»

او گفت که ماکت‌های بادی قدیمی که از لاستیک ساخته می‌شدند، مقاومت نداشتند و مستعد تغییرات دمایی بودند. در هوای سرد، با انقباض هوا، کم باد می‌شدند و در هوای گرم گاهی اوقات می‌ترکیدند.

اما یک ماکت قابل قبول دیگر برای یک عملیات فریب کافی نیست. برای فریب دشمن، سربازان باید ماکت‌ها را مانند سلاح‌های واقعی مستقر کنند: آن را زیر توری‌های استتار پنهان کنند و اطراف آن را حفر کنند.

رئیس کارگاه متین‌وست درباره سربازان روسیه گفت: «آن‌ها احمق نیستند.»

فریب دادن دشمن تقریباً به قدمت جنگ است. افسانه‌های چینی از ژوگه لیانگ، دولتمرد قرن سوم می‌گویند که برای نبرد به 100،000 تیر نیاز داشت و نیرویی ساختگی از مردان کاهی ایجاد می‌کند. او در تاریکی آن‌ها را بر روی قایق به آن سوی رودخانه می‌فرستد و تیراندازان دشمن رگبارهای شدیدی از تیر را به سوی آن‌ها پرتاب می‌کنند، که تیرهای مورد نیاز او را تامین می‌کند.

در دوران مدرن، پس از رواج عکاسی هوایی که امکان شناسایی مناطق وسیعی را در طول جنگ جهانی اول فراهم کرد، طعمه‌های جنگی رایج‌تر شدند.

در طول جنگ جهانی دوم، متفقین یک ارتش «شبح» کامل را به فرماندهی ژنرال جورج اس پاتون در امتداد سواحل جنوب شرقی انگلستان مستقر کردند. آن‌ها هزاران تانک و هواپیمای ساختگی مقوایی و لاستیکی، پادگان‌ها و انبارهای تدارکات تقلبی را جمع کردند. در همین حال، به طرف غرب، متفقین تهاجم گسترده روز دی به نرماندی را تدارک می‌دیدند.

مایروننکو، مدیر اجرایی مِتین‌وست گفت: «اکنون ما به دنبال تولید تانک و خودرو زرهی هستیم.»