به گزارش اکوایران، حمله زمینی اسرائیل به غزه هفته گذشته با پیشروی تدریجی و آرام نیروهای زمینی ارتش اسرائیل در امتداد سه محور اصلی آغاز شد؛ از شمال، واحدهای زرهی و مکانیزه در شهر غزه در دو ستون در جبهه 6 کیلومتری (3.7 مایلی) حرکت کردند. قوی‌ترین نیرو مستقیماً به سمت بخش‌های مرکزی تراکم شهری راند و بدون مانع یا تلفات قابل توجه به آن رسید.

ستون دوم در امتداد سواحل مدیترانه حرکت کرد. گرچه به نظر می‌رسد بیشتر از یگان‌هایی که علیه شهر فشار می‌آورند به سمت جنوب پیشروی کرده است، اما این نیرو هنوز دسترسی شهر غزه به دریا را به طور کامل قطع نکرده است.

گروه سوم از شرق، در منطقه‌ای نسبتا آسان که از صحرا و زمین‌های کشاورزی تشکیل شده بود، با چند دهکده کوچک که برای دفاع مصمم نامناسب بودند، پیشروی کردند. همانطور که سه هفته پیش پیش‌بینی کرده بودم، این نیرو به دریا رسید و بخش شمالی نوار با شهر غزه را از جنوب قطع کرد.

به نوشته زوران کواساک، تحلیل‌گر شبکه الجزیره، اثبات حقایق در زمین کار آسانی نیست، اما به نظر می‌رسد اطلاعات از هر دو طرف تأیید می‌کند که خطوط مقدم حرکت کرده‌اند.

تعیین چگونگی نبردهای زمینی و عملکرد این دو گروه نظامی دشوار است. اطلاعات موثق کمی وجود دارد و ادعاهای تأیید نشده یا غیرقابل تأیید زیادی وجود دارد. ناظران بسیار کمی در زمین وجود دارند که توانایی تشخیص جزئیات دقیق در تاکتیک‌ها و عملیات‌های هر دو طرف را داشته باشند و همچنین از صداقت و بی‌طرفی گزارش در مورد آنها برخوردار باشند.

تحلیلگران باید به تجربه و مهارت خود در زمان جنگ در خواندن بین خطوط آنچه رسانه‌های مربوطه منتشر می‌کنند و اعلامیه‌های رسمی تکیه کنند. آنها تقریباً ناگزیر حاوی حقایقی هستند که با تبلیغات و دروغ‌های آشکار، برای گمراه کردن ناظران یا مبهم کردن مسائل ناخوشایند ایجاد شده‌اند.

ظهور رسانه‌های اجتماعی به این معنی است که شهروندان عادی، به جای روزنامه‌نگاران آموزش دیده، اغلب در صحنه هر رویداد مهمی حضور دارند. در حالی که ستودنی است که با ظهور غیرنظامیان با تلفن‌های همراه با قابلیت رسانه، ما مطالب بیشتری از مناطق جنگی در اختیار داریم، اما باید در پذیرش واقعیت آن چیزی که فیلم‌ها و عکس‌ها نشان می‌دهند محتاط باشیم.

تعداد ادعاهای گمراه کننده و نادرست، که بسیاری از آنها صادقانه و با حسن نیت مطرح شده‌اند، چندین برابر شده است، و همچنین حجم ادعاهای عمدی دروغین که ظاهراً از شاهدان سرچشمه می‌گیرند، افزایش یافته است.

یک خبرنگار یا تحلیلگر باید در مورد معقول بودن و صحت ادعاهای مطرح شده قضاوت کند. هزاران مثال ثابت می‌کند که چگونه یک ویدیو می‌تواند دو طرف داشته باشد. برای نشان دادن پیچیدگی‌های مبتنی بر شهادت و توضیح در یک صحنه یا طرف، از نمونه‌ای از جنگ دیگری که پوشش داده‌ام استفاده می‌کنم.

برخی از ساختمان‌های یک مجتمع بیمارستانی مورد اصابت بمب‌های هوشمند قرار گرفتند و تعداد قابل توجهی تلفات برجای گذاشت. تیم‌های متعدد تصویربرداری از جمله آژانس‌های معتبر بین‌المللی و شبکه‌های تلویزیونی به زودی در صحنه حضور یافتند و مقامات طرف هدف قرار گرفته گلایه کردند که چگونه متجاوزان به بیمارستان تحت حفاظت قوانین بین‌المللی جنگی حمله کرده‌اند.

تعداد انگشت شماری از روزنامه‌نگاران باتجربه تلاش کردند اطلاعات بیشتری به دست بیاورند و با وجود ممنوعیت نظامی و مسدود شدن جاده‌ها، مخفیانه به سمت بیمارستان رفتند. آنها متوجه شدند که ارتش طرف مورد حمله عجولانه سربازان کشته و مجروح و تجهیزات رادار و موشکی خود را از تأسیسات ظاهراً فقط پزشکی بیرون می‌آورد.

این روزنامه‌نگاران پس از کشف حقیقت نه تنها توسط سربازان، بلکه از سوی غیرنظامیان محلی نیز مورد حمله قرار گرفتند که به شدت معتقد بودند رسانه‌های بین المللی باید آنها را فقط به عنوان قربانی معرفی کنند، نه به عنوان طرفی که از وضعیت سایت‌های حفاظت شده سوء استفاده می‌کند. نسخه‌هایی از این اتفاق در هر جنگی - و اغلب از سمت هر دو طرف – اتفاق می‌افتد.

در همین حال، با وجود بمباران بی‌وقفه از هوا، به نظر می‌رسد جنگ شهری در غزه به طور جدی آغاز نشده است. جنگ هنوز خانه به خانه و در تونل‌ها نیست.

از ویدئوهای موجود تاکنون، به نظر می‌رسد که هر دو طرف درگیری خود را به کاوشگرهای واحد کوچک و حملات بسیار کوتاه ضربه و فرار محدود می‌کنند.

به نظر می‌رسد که اسرائیلی‌ها با استفاده از تعداد قابل توجهی از سربازان پیاده، رویکرد کندتر را انتخاب کرده‌اند. به جای ماندن در ایمنی نفربرهای زرهی سنگین، پیاده نظام باید پیاده شود، پخش شود و تانک‌ها را پیاده دنبال کند. آنها ریسک بیشتری می‌کنند، اما تانک‌ها ایمن‌تر هستند.

ضرورت چنین تاکتیکی توسط یک ویدئوی فلسطینی که یک کمین جسورانه را نشان می‌دهد که آخرین نسل مرکاوا را نابود کرد، تأیید می‌شود. یک جنگجوی حماس از پهلو به سمت تانک می‌دود، جایی که نقطه کوری برای خدمه است و یک وسیله انفجاری روی آن کار می‌گذارد. سپس یک جنگجوی دیگر از فاصله ایستاده با یک گلوله ضدتانک به ماده منفجره شلیک می‌کند و باعث انفجاری بسیار قوی‌تر از تنها یک سلاح می‌شود. حماس مدعی شد که سه مرکاوا را منهدم کرده است اما جزئیات سایر موارد مشخص نیست.

اگرچه ویدئو آن را نشان نمی‌دهد، اما آن ضربه غافلگیرکننده تانک می‌تواند با استفاده از یکی از تونل‌های حماس برای نزدیک شدن به موقعیت اسرائیلی‌ها انجام شده باشد. اگر چنین باشد، این نشان دهنده این است که آنها چقدر می‌توانند خطرناک باشند.

یکی از اولین ویدئوهای ارتش اسرائیل از منطقه شهری غزه، سربازان را در حال بازرسی یک حفره و باز شدن ورودی عمودی یکی از آن تونل‌ها به تصویر می‌کشد.

مهاجمان احتمالا صدها یا حتی هزاران نقطه دسترسی به شبکه تونل‌ها را شناسایی کرده‌اند. ورود به داخل آنها برای ردیابی جنگجویان حماس، تلاش برای آزادی حداقل تعدادی از اسرا و در نهایت تخریب تونل‌ها، احتمالاً مرحله بعدی، خونین‌تر و طولانی‌تر جنگ را تشکیل می‌دهد.

اما از آنجایی که ایالات متحده به طور فزاینده‌ای در مورد نیاز به «توقف قابل توجه» در مبارزه برای فرصت دادن به مذاکرات آزادی اسرا صحبت می‌کند، این مرحله ممکن است به تعویق بیفتد یا حتی از آن اجتناب شود.