به گزارش اکوایران، حس ناامیدی در میان اصحاب قدرت در اوکراین مشهود است. نزدیک به دو سال پس از آغاز جنگ، مقامات در کیف به درخواست‌های دیرینه خود از شرکای غربی ادامه می‌دهند: تسلیحات بیشتر، کمک‌های بیشتر و تعهدات سیاسی بیشتر به ما بدهید.

در بحبوحه خستگی فزاینده بین المللی از این درگیری و فلج شدن کنگره ایالات متحده بر سر کمک مالی جدید، رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی اواخر سال گذشته از پایتخت‌های غربی بازدید کرد و درخواست حمایت کرد. تقریباً در همان زمان، ژنرال ارشد او، والری زالوژنی، از «بن‌بست»ی که پس از ضدحمله اوکراین در سال 2023 به وجود آمده بود ابراز تاسف کرد؛ ضدحمله‌ای که در ایجاد پیشرفت استراتژیک در برابر خطوط دفاعی عمیق روسیه شکست خورد.

به نوشته واشنگتن‌پست، مقامات ایالات متحده و همتایان اروپایی آن‌ها انتظار یک سال کم تحرک را دارند. نیروهای اوکراینی که به طور فزاینده‌ای خسته شده‌اند، بیشتر بر تحکیم دفاع خود تمرکز می‌کنند تا اینکه سرزمین‌های خود را از روسیه پس بگیرند. کرملین تقریباً یک پنجم اراضی اوکراین را کنترل می‌کند. دیدگاه ایالات متحده از روند درگیری، برخلاف جاه طلبی اعلام شده زلنسکی برای بیرون راندن نیروهای روسیه تا اکتبر امسال است.

گزارش‌ها از خط مقدم نشان می‌دهد که ذخایر مهمات و گلوله‌های توپخانه برای بسیاری از واحدهای اوکراینی رو به اتمام است.

رومن کوستنکو، نماینده پارلمان اوکراین گفت: «از ما سوال می‌شود که برنامه ما چیست، اما برای آن باید بدانیم که چه منابعی خواهیم داشت. در حال حاضر، اوضاع نشان می‌دهد که احتمالاً چیزهای کمتری نسبت به سال گذشته داشته باشیم، زمانی که سعی کردیم یک ضد حمله انجام دهیم و نتیجه نداد. ... اگر حتی کمتر از آن داشته باشیم، مشخص است که برنامه چه خواهد بود، دفاع.»

استراتژی جدید واشنگتن برای اوکراین

سایه درام سیاسی در واشنگتن بر سر میدان جنگ اوکراین است. جمهوری خواهان مجلس نمایندگان آمریکا تصویب بودجه‌ای که بایدن در تلاش است برای کیف اختصاص دهد، جلوگیری می‌کنند. تحلیلگران بر این باورند که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، منتظر بازگشت احتمالی دونالد ترامپ، نامزد احتمالی جمهوری‌خواهان است. ترامپ ممکن است حمایت از اوکراین را کاهش دهد و دیدگاه دوستانه‌تری نسبت به نگرانی‌های امنیتی کرملین در شرق اروپا داشته باشد.

در همین حین دولت بایدن و متحدان اروپایی در حال کار بر روی یک برنامه بلندمدت و چند جانبه با هدف جلوگیری از این سناریو و حمایت آینده‌نگرانه از اوکراین هستند. این شامل تعهدات برای کمک‌های اقتصادی و امنیتی است که تا دهه آینده ادامه یابد و ممکن است راه را برای ادغام اوکراین در بلوک‌های غربی مانند اتحادیه اروپا و ناتو هموار کند. بایدن قرار است در بهار از طرح ایالات متحده برای این استراتژی رونمایی کند.

این سیاست رسیک‌هایی از جمله خطرات سیاسی دارد. اوکراینی‌ها ممکن است شروع به سرزنش دولت خود به دلیل راکد بودن خطوط مقدم کنند و پایتخت‌های غربی به خوبی آگاه هستند که صبر شهروندانشان برای تأمین مالی جنگ اوکراین بی‌نهایت نیست. استدلال واشنگتن در پاسخ این است که حتی اگر اوکراین قرار نباشد در کوتاه‌مدت قلمرو خود را بازپس گیرد، برای اینکه بتواند از خود دفاع کند و به بخشی جدایی‌ناپذیر از غرب تبدیل شود، به کمک‌های مداوم و قابل توجهی نیاز دارد.

فرصت از دست رفته

ممکن است غرب بهترین فرصت خود را برای قادر ساختن اوکراین به آزادسازی کامل قلمرو خود از دست داده باشد. یاروسلاو تروفیموف، خبرنگار  وال استریت ژورنال، در کتاب جدید خود به این موضوع اشاره می‌کند که چگونه دولت‌های غربی به دلیل ترس از تشدید هسته‌ای احتمالی با روسیه، حمایت نظامی از اوکراین را به کندی انجام دادند. ایالات متحده و متحدانش جریان بی‌سابقه‌ای از کمک‌ها را به اوکراین ارسال کرده‌اند، اما منتقدان می‌گویند سرعت محتاطانه این حمایت‌ها تلاش های جنگی اوکراین را تضعیف کرد.

تروفیموف می‌نویسد: «ایالات متحده و شرکای آن از تأمین قابلیت‌های ساخت غرب برای اوکراین در زمانی که بیشترین تأثیر را می‌گذاشتند، خودداری کردند و کیف را از استفاده از سلاح‌های غربی برای حمله به اهداف نظامی در خاک روسیه منع کردند. تا زمان ورود بسیاری از این سیستم‌های غربی، در سال دوم جنگ، روسیه یک سیستم دفاعی ایجاد کرده بود، صدها هزار نیرو را بسیج کرده و صنایع خود را به وضعیت جنگ تغییر داده بود. و بهترین فرصت برای یک پیروزی آشکار و سریع برای اوکراین ناپدید شده بود.

دیگر کارشناسان چندان مطمئن نیستند و معتقدند که دولت بایدن مسئول اجتناب از مارپیچ تنش با روسیه را نیز داشته است.

اوکراینی‌ها و طرفداران آن‌ها ابراز تاسف می‌کنند که نیروهای اوکراینی در دفع حمله اولیه روسیه به کیف و ایستادگی سرسختانه در ماه‌های ابتدایی جنگ تقریباً همه را غافلگیر کردند. با این حال، روسیه نیز موضع خود را حفظ کرد، در برابر تحریم‌های بین‌المللی ایستادگی کرده است و در کنار رگبارهای موشکی بی‌وقفه و بی‌توجه به شهرهای اوکراین، برای حملات جدید به اوکراین آماده می‌شود. کیف می‌داند که توانایی آن برای مقاومت به حمایت خارجی وابسته است. زلنسکی در یک مصاحبه تلویزیونی در این ماه گفت: «بدون حمایت ایالات متحده نمی‌توانیم بقا پیدا کنیم، این یک واقعیت است.»