به گزارش اکوایران، عملکرد خیره کننده عمران خان در انتخابات ملی پاکستان بیشتر پیش‌بینی‌های سیاسی سنتی را در کشوری که در آن رهبرانی که با ارتش قدرتمند مخالفت می‌کنند به ندرت در انتخابات موفق می‌شوند، تغییر داده است.

حامیان خان، نخست وزیر سابق که در حال حاضر زندانی است، هم از نمایش نامزدهای همسو با حزب او که بیشترین کرسی‌ها را در رای گیری هفته گذشته به دست آوردند، هیجان زده شده‌اند و هم از آنچه که تقلب آشکار می‌نامند و احتمال اینکه احزاب دیگر در نهایت دولت را رهبری کنند، خشمگین شده‌اند.

آینده دولت چه خواهد بود؟

حامیان عمران خان نتایج ده‌ها صندوق رای را در دادگاه‌های کشور به چالش می‌کشند و فشار بر کمیسیون انتخابات پاکستان برای اعتراف به بی‌نظمی‌های گسترده گزارش شده در شمارش آرا افزایش می‌یابد.

حامیان خان می‌گویند که تظاهرات مسالمت آمیزی را در خارج از دفاتر کمیسیون انتخابات در حوزه‌هایی که ادعا می‌کنند در آن‌ها تقلب صورت گرفته برگزار خواهند کرد. تظاهرات در چندین بخش از کشور به ویژه در استان ناآرام جنوب غربی بلوچستان آغاز شده است.

تا ظهر یکشنبه، کمیسیون انتخابات نتایج رای گیری روز پنجشنبه را نهایی نکرده بود. شمارش اولیه نشان داد که 92 نماینده مستقل (عمدتاً حامیان خان، که حزبش از شرکت در انتخابات منع شده بود) پیروزی را کسب کردند، 77 کرسی به حزب مسلم لیگ پاکستان، حزب نواز شریف نخست وزیر سابق، و 54 کرسی به سومین حزب بزرگ، حزب مردم پاکستان رسید.

به گزارش نیویورک تایمز، برای تشکیل دولت اکثریت، یک حزب باید حداقل ۱۶۹ کرسی در مجلس ملی با ۳۳۶ کرسی، داشته باشد. بر اساس قانون اساسی پاکستان مجلس ملی یا مجلس سفلی موظف است ظرف 21 روز پس از انتخابات برای انتخاب رهبری و متعاقباً نخست وزیر تشکیل جلسه دهد.

با توجه به اینکه نامزدهای مرتبط با حزب عمران خان، تحریک انصاف پاکستان در شمارش اولیه اکثریتی ندارند، تلاش‌های زیادی برای تشکیل دولت در جریان است.

حزب نواز شریف، در حال بررسی گزینه‌ای برای به دست گرفتن کنترل از طریق ائتلاف باحزب مردم و یک حزب کوچکتر، جنبش المتهده قومی، که 17 کرسی را به دست آورده، است. در مسیر احتمالی دیگری، شریف به دنبال جذب نامزدهای مستقل کافی است تا حزب محافظه‌کار او نیازی به همسویی با حزب مردم که به چپ گرایش دارد، نداشته باشد.

اگرچه نواز شریف، که سه بار نخست وزیر پاکستان شده است، رهبری مذاکرات حزبش را بر عهده دارد، اما مشخص نیست که چه کسی ائتلاف مخالف خان را که از شرکت در انتخابات منع شده بود، رهبری کند.

برادر شریف، شهباز شریف، نامزد احتمالی نخست وزیری است که پس از برکناری خان در آوریل 2022 رهبری ائتلاف مشابهی را بر عهده داشت. نواز شریف در رای گیری روز پنجشنبه یک کرسی به دست آورد، اما نتیجه توسط حامیان خان به دلیل اتهام تقلب به چالش کشیده شد.

حامیان خان همچنین ممکن است به دنبال تشکیل یک دولت ائتلافی باشند، اگرچه با مخالفت احتمالی ارتش روبرو هستند.

حامیان او همچنین مطمئناً در مجلس استانی خیبر پختونکوا حکومتی تشکیل خواهند داد، جایی که او بسیار محبوب است و اکثریت مطلق را به دست آورد.

آینده ارتش چیست؟

موج عمومی نارضایتی از مداخله ارتش در سیاست، احتمالاً بر فرمانده ارتش کشور، ژنرال سید عاصم منیر، فشار خواهد آورد.

ژنرال منیر اکنون باید تصمیم بگیرد که آیا نوعی آشتی با خان داشته باشد یا سریع پیش برود و ائتلافی از سیاستمداران ضد خان را به وجود بیاورد، ائتلافی که بسیاری از تحلیلگران معتقدند ضعیف و ناپایدار خواهد بود. ژنرال منیر در بیانیه‌ای عمومی روز شنبه خواستار اتحاد شد، نشانه‌ای که برخی آن را تمایل به تعامل با خان خواندند.

فروا عامر، مدیر ابتکارات آسیای جنوبی در موسسه سیاست جامعه آسیا، گفت: ژنرال هر راهی را که انتخاب کند، «ارتش بانفوذ به طور بالقوه ممکن است حمایت عمومی را از دست بدهد.»

ادامه محبوس نگه داشتن خان وظیفه سختی برای تشکیلات نظامی خواهد بود. با پیروزی‌های سیاسی او، فشارها برای آزادی او با وثیقه افزایش می‌یابد، به ویژه برای پرونده‌هایی که دادگاه‌ها در روزهای قبل از انتخابات برای محکوم کردن او در آن‌ها عجله کردند.

روز شنبه، برای عمران خان در یکی از پرونده‌های متعدد علیه او، که شامل خشونت از سوی هوادارانی بود که در ماه می تأسیسات نظامی را غارت کردند، وثیقه صادر شد. اما او همچنان به دلیل محکومیت‌های دیگرش با ده‌ها سال زندان مواجه است.

برخی از تحلیلگران به شباهت‌های امروز و 1988 اشاره کردند، زمانی که بی نظیر بوتو علیرغم مخالفت ارتش و سرویس اطلاعاتی در انتخابات پیروز شد.

ژنرال‌ها با اکراه، قدرت را تحت فشار آمریکا به بوتو تحویل دادند، اما اجازه کنترل کامل به او را ندادند، و نگذاشتند او درباره سیاست خارجی کشور یا سیاست تسلیحات هسته‌ای‌ تصمیم بگیرد.

در نهایت، با برکناری دولتش در سال 1990 به دلیل اتهامات فساد و سوءمدیریت، او دوره خود را کامل نکرد.